Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΓΡΑΦΩ

Καλώς Ορίσατε!


Περάστε ελεύθερα!
Οι φύλακες κοιμούνται...

Ας αρχίσουμε από τα παραμύθια...

Ήλιος και Σελήνη,
φως και σκοτάδι,
αρσενικό και θηλυκό
(Χειροποίητη μάσκα από τη Βενετία)

Ραμπιτρανάθ Ταγκόρ, Σαιντ Εξυπερύ, Χάινριχ Μπελ
αλλά και Τζόαν Χάρις και Σόφι Κινσέλλα

Παλιές εγκυκλοπαίδειες, περιοδικά, CD,
κι άλλα βιβλία, φωτογραφίες και γούρια

Η δεύτερη και πιο συχνά χρειαζούμενη
από τις τρεις βιβλιοθήκες

Τζαίημς Ντην, Αψέντι από Βερολίνο, "Υπερφύση",
Βούδας από πανηγύρι και κρύσταλλοι από Βραζιλία

Λεξικά, λεξικά, λεξικά...
κι ένας Γκάρφιλντ δώρο

Ρολόι από παλαιοπωλείο στα Καλάβρυτα,
πορσελάνινες γατούλες (ολόιδιες με τις πραγματικές μου)
από pet shop στη Βενετία

Παλιά γραφομηχανή με γατούλα
και ημερολόγιο με Μπριτζίτ Μπαρντό 

Η καλύτερη παρέα ενός συγγραφέα...

Ξύλινος κάδος για τα περιοδικά,
ζωγραφισμένος στο χέρι,
από παλαιοπωλείο στην Κόρινθο
Πίσω από την καρέκλα της συγγραφέα,
αγαπημένοι πίνακες ατενίζουν
από το απέναντι παράθυρο
το πράσινο του κήπου και το γαλάζιο της θάλασσας
(Πίνακες: Δήμητρα Αργυράκη)
Ο Έρωτας από το Μόλυβο προσπαθεί να γοητεύσει
τη Γοργόνα από το Πήλιο, και
η Μούσα από τη Μονεμβασιά συνοδεύει την αφιέρωση
για τη γιορτή της Μητέρας...

Το ράφι της αγάπης!
Νεράιδες, ξωτικά και άλλα αντικείμενα
και δώρα από αγαπημένους

(Φωτογραφίες:
Ναταλία Αργυράκη -
Αγγελική Μπούλιαρη)

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

ΕΧΩ ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΤΖΑ



" Έχω δυο γυναίκες στην καβάτζα",
είπε με ύφος σοβαρό, ο νεαρός που απέρριπτε
την τρέλα του έρωτα και της αγάπης την εξέλιξη.
" Είναι τρελές για μένα, κι εγώ εξετάζω υποψηφιότητες:
Ποια είναι η καλύτερη, γυναίκα μου να γίνει
και μητέρα των παιδιών μου;"

Τον κοίταξα. Λιγάκι απορημένη στην αρχή.
Παρά την εγωιστική θεώρηση, όχι, δεν είχε βλέμμα αρπακτικού,
ξέρεις, εκείνο του σκληρού και αδιάφορου,
που αγοράζει, ίσως, με το χρήμα σκέτα προϊόντα.
Το αντίθετο. Θα ’λεγα πως διέκρινα
μιαν αμυδρή πληγή στο βάθος των ματιών του.

Γύρισα το κεφάλι αλλού και χαμογέλασα αχνά.
Καημένη νιότη! Νομίζει πως μπορεί με τον κατάλληλο ελιγμό
τα λάθη που τη γέννησαν να αποφύγει…
Κοίταξα το νεαρό και του είπα: " Ένα είναι σίγουρο.
Κι αν τη λογική σου, όπως λες, ακολουθήσεις,
Θα ’ρθει μια μέρα σαν κι αυτήν εδώ που θα την αμφισβητήσεις.
Και πίσω προς το συναίσθημα, με νοσταλγία που πονάει, θα γυρίσεις…"






















Από την Συλλογή: Η νοσταλγία του παλιού πόνου, Άνεμος Εκδοτική, 2015





Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:




 


 
 
 
 
 
 

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

ΜΟΙΡΑ, της Ella Wheeler Wilcox

"Fate", by Ella Wheeler Wilcox, 1897
Απόδοση στα ελληνικά: Αγγελική Μπούλιαρη


Bungalow of Ella Wheeler Wilcox, Short Beach, Conn.


















ΜΟΙΡΑ

Κάποιο καράβι ταξιδεύει στην ανατολή
κι ένα άλλο κατευθύνεται στη δύση
με τους δικούς του το καθένα ίδιους ανέμους να φυσάνε.
Είναι του πλοίου τα πανιά
κι όχι οι ανεμοθύελλες
που ορίζουνε τη ρότα που τραβάμε.

Σαν τους θαλασσινούς αγέρηδες
μοιάζουν του πεπρωμένου οι δρόμοι,
έτσι όπως ταξιδεύουμε ως της ζωής την άκρη.
Είναι η ψυχή που καθορίζει
τον τελικό σκοπό της
κι όχι η γαλήνη ούτε η τρικυμία.


Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

"MONAΞΙΑ", της Ella Wheeler Wilcox


"SOLITUDE", by ELLA WHEELER WILCOX
Απόδοση στα ελληνικά: Αγγελική Μπούλιαρη


MONAΞΙΑ


Γέλασε, και ο κόσμος θα γελάσει μαζί σου.
Κλάψε, και μονάχος θα κλαις.
Γιατί η λυπημένη γέρικη γη πρέπει να δανειστεί την ευθυμία της,
ενώ προβλήματα έχει δικά της αρκετά.

Τραγούδησε, και οι λόφοι θα απαντήσουν.
Αναστέναξε, κι ο στεναγμός σου στον αέρα θα χαθεί.
Αναπηδούν οι αντίλαλοι σε ήχο χαρωπό,
μα συρρικνώνονται στης έγνοιας τη φωνή.

Αγαλλίασε, και οι άνθρωποι θα ψάξουν να σε βρουν.
Πένθησε, και την πλάτη θα γυρίσουν ν’ απομακρυνθούν.
Θέλουν γεμάτο μερτικό απ’ όλες τις χαρές σου,
μα δεν χρειάζονται τη θλίψη από τις συμφορές σου.

Είσαι χαρούμενος, και οι φίλοι σου είναι πολλοί.
Δείξε λυπημένος, και τους έχασες όλους.
Ούτε ένας δεν αρνείται το νέκταρ του οίνου σου,
αλλά μονάχος πρέπει να πιείς της ζωής τη χολή.

Γιόρτασε με γεύμα πλούσιο και οι αίθουσές σου θα γεμίσουν από πλήθη.
Νήστεψε, κι ο κόσμος θα σε προσπεράσει.
Να πετυχαίνεις και να δίνεις, κι αυτό σε βοηθάει να ζεις,
μα κανένας δεν μπορεί να σε βοηθήσει όταν πεθαίνεις.

Υπάρχει χώρος στους διαδρόμους της χαράς
για μιαν αρχοντική και μεγάλη κουστωδία,
αλλά όλοι πρέπει να μπούμε ένας-ένας στη σειρά
για τα στενά περάσματα του πόνου.

Poetical works of Ella Wheeler Wilcox,
Edinburgh : W. P. Nimmo, Hay, & Mitchell, 1917



Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη εδώ: