8 Μαρτίου 2024
Το LadyLike τιμά την Ημέρα της Γυναίκας και δημιουργεί μια αγκαλιά με 10 υπέροχες θηλυκότητες.
Αγγελική Μπούλιαρη: Συγγραφέας, μεταφράστρια, εκπαιδευτικός
Η Αγγελική Μπούλιαρη έχει πολλές ιδιότητες και οι περισσότερες από αυτές προκύπτουν από τη στάση της απέναντι στη ζωή. Δηλώνει «Διά βίου μαθήτρια Σπουδών και Ζωής», ενώ οι φίλοι της την αποκαλούν «θηλυκό Πίτερ Παν». Είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας, ενίοτε μεταφράστρια. Σπούδασε Ελληνική και Αγγλική Φιλολογία, Λογοτεχνική Μετάφραση και Μετάφραση Παιδικής Λογοτεχνίας, Δημιουργική Γραφή, Ψυχολογία και Ιταλική Γλώσσα. Αφού εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος κι έπειτα ως καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση, ξεκίνησε να γράφει και κάπως έτσι έχει φτάσει να εκδόσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποίηση και να έχει συμμετοχή σε ανθολογίες.
Η Αγγελική Μπούλιαρη έχει 3 «υπέροχες κόρες και δύο καταπληκτικά εγγόνια». Αγαπά τα παιδιά, τη φύση, τα βιβλία και τα ταξίδια και μας μιλά ως γυναίκα του σήμερα για τις γυναίκες του σήμερα, τους καθημερινούς αγώνες κατά του σεξισμού και του ηλικιακού ρατσισμού.
«Το να είσαι γυναίκα το 2024 σημαίνει ότι είσαι ένα άτομο με πολλούς ρόλους, όπως λίγο πολύ όλοι μας, αναλόγως με την οικογένεια από την οποία προερχόμαστε και την οικογένεια που δημιουργήσαμε, και αναλόγως με τις δραστηριότητες που αναλαμβάνουμε και τις σχέσεις που καλλιεργούμε, σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.
Πέρα απ’ αυτό, όμως, σημαίνει ότι μπορείς να αποφασίζεις ελεύθερα τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου, να θέτεις τους στόχους σου και να διαλέγεις τους δρόμους σου, ξέροντας ότι μπορείς να πετύχεις τους στόχους αυτούς, και ότι κανείς δεν μπορεί να σε εμποδίσει, εκτός από τη δική σου αναβλητικότητα, το φόβο και την αναποφασιστικότητα.
Τέλος, σημαίνει ότι είσαι ένα δυνατό, ελεύθερο και υπεύθυνο άτομο σε μια δημοκρατική κοινωνία, που μπορεί να κοιτάζει το μέλλον με αισιοδοξία και το παρελθόν με ευγνωμοσύνη.
Θα είμαι ειλικρινής. Δεν έχω κάψει το σουτιέν μου στην πλατεία, ούτε έχω προβεί σε έντονες διαμαρτυρίες. Όμως, εργάστηκα αδιάλειπτα μέσα από την καθημερινότητά μου, στους χώρους που κινήθηκα, για να βελτιώσω συνθήκες και συμπεριφορές.
Πολλοί αγώνες δικαιώθηκαν. Ιδιαίτερα μετά το 1981. Καταργήθηκε η ποινική δίωξη για μοιχεία, η προίκα της νύφης, κατοχυρώθηκε η συμμετοχή των γυναικών στην παραγωγική διαδικασία και η πρόσβαση σε όλα τα επαγγέλματα με ίσους όρους αμοιβής και εξέλιξης με τον άνδρα, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και σε νόμιμη και ασφαλή άμβλωση, η προστασία της μητρότητας και άλλα.
Σαφώς και έχω αντιμετωπίσει σεξισμό στη δουλειά, σε δημόσιες υπηρεσίες και ως γυναίκα στον δρόμο. Αλλά όσο κι αν φανεί παράξενο και παρά τα στερεότυπα που υπάρχουν για τις γραμματείς και τον ιδιωτικό τομέα, το φαινόμενο ήταν πιο έντονο στον σχολικό χώρο, όπου ορισμένοι ήταν απροσδόκητα και αντιφατικά σεξιστές. Το διαχειρίστηκα με το μυαλό και τον λόγο μου.
Συνειδητά προσπάθησα να απαλλάξω τις κόρες μου από κοινωνικούς περιορισμούς και προσδοκίες και να τις στρέψω προς τα βιβλία, τη μουσική, τις Τέχνες γενικότερα, προς τη φυσική δραστηριότητα και να εμφυσήσω μέσα τους αγάπη και σεβασμό για τη Φύση και το περιβάλλον. Δεν με ενδιέφερε η βαθμολογία τους στα μαθήματα, ωστόσο τόνιζα από νωρίς ότι πρέπει οπωσδήποτε να μορφωθούν και να γίνουν οικονομικά ανεξάρτητες.
Μια γυναίκα μετά τα 50 συχνά δυσκολεύεται να βρει πρόθυμο αυτί να ακούσει τι την απασχολεί ή τη δυσκολεύει σε σχέση με το σώμα της, την υγεία της, την εμφάνισή της. Η κοινωνία την αντιμετωπίζει λες και η ζωή σταματάει απότομα με την εμμηνόπαυση και πρέπει να περιοριστεί στην προσφορά προς τους άλλους και τίποτα άλλο».
«Και στα δύο εγγόνια μου λέω λίγο πολύ τα ίδια πράγματα. Στην εγγονή μου λέω επιπλέον να μην την απασχολούν σχόλια και κριτική τρίτων και να μένει συγκεντρωμένη στον στόχο της. Στον εγγονό μου τονίζω την αξία του σεβασμού, της φιλίας και συνεργασίας τόσο με αγόρια όσο και κορίτσια».
«Η κοινωνία μας είναι επικεντρωμένη στη νεότητα. Πώς να αντισταθούμε σ’ αυτή την αορατότητα; Αγαπώντας και φροντίζοντας τον εαυτό μας. Διεκδικώντας το μερτικό μας στη χαρά της ζωής».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου