RELEASED MEMORY – by Angeliki Bouliari

What if... 

I didn’t sleep well. I woke up several times during the night only to find out in desperation that I had tight teeth and fists and it would still take long for the dawn. So about an hour before the alarm clock would sound, I decided to end this torture myself. I got up, had breakfast and got ready to go. It would be my first day at work.

I followed my friend’s, Ismini’s, instructions and went to the gas station, opposite the General Clinic and waited for Tony, her friend and my colleague in the near future, to pick me up and get me to School. It was very early in the morning and an unfamiliar chill made me think that I should have put on warmer clothes than this simple, grey, woolen suit. Few people and cars were on the street. I felt strangely cut off from the rest of the world, wrapped in a dreary, familiar silence.

What if nobody ever came to pick me up?

Sunday morning, after the Church. Four years old. I have well brushed brown, curly hair, decorated with a big, white bow tie, I am wearing a grey coat, black glossy leather shoes and white knee socks. I am outside a huge, shut door of a house. “Now, I’ll ring the bell and the door will open after a moment and Grandpa will come and take you inside. I’ll come back in the afternoon outside here to get you”, says Mum. 

Me and Mum live elsewhere, far from here. Alone. Dad is always away. He visits us sometimes, but he doesn’t stay with us, as it happens with the other children. Mum says he travels a lot for his business and that one day we’ll live altogether and I’ll have a baby sister. And Grandpa is very angry with Mum, but he loves his only little girl. 
Mum is very beautiful, with her dark long hair and the white-pearl necklace. As she bends to give me a kiss, her hair touches my cool face, tickling tenderly my cheek. I reach up and idly caress for a while the all round and shiny white pearls.Then, she takes her warm hand from mine, she rings the door-bell and flees, the street corner swallows her up. Grandpa delays, the huge shut door scares me and I start biting my nails.

What if this door never opens?

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη εδώ:
http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327
http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

ΚΡΙΤΙΚΗ του Α. ΚΑΛΑΝΤΖΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "Η ΑΓΑΠΗ ΦΥΛΑΧΤΟ"

Κριτική του Αποστόλη Καλαντζή για το βιβλίο "Η αγάπη φυλαχτό"

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Εκπαιδευτικοί Λουτρακιώτες Συγγραφείς

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΟΥΛΙΑΡΗ ΑΡΓΥΡΑΚΗ
Η αγάπη φυλαχτό - Μυθιστόρημα
Εκδόσεις ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ

Πριν ενάμισι χρόνο, διαβάζοντας το πρώτο μυθιστόρημα της Αγγελικής, "Πόσο λαμπερός ο ήλιος, πόσο κίτρινα τα τρόλεϊ, διαπιστώσαμε τις συγγραφικές της ικανότητες και την προτρέπαμε τότε να συνεχίσει το συντομότερο με ένα άλλο. Φυσικά, η Αγγελική δεν περίμενε τη δική μας παρότρυνση και ήδη κυκλοφορεί το δεύτερο, εξίσου ωραίο και σύγχρονο, μυθιστόρημά της, με τίτλο "Η αγάπη φυλαχτό".

Με καθαρό λόγο και πολύ συναίσθημα η συγγραφέας πραγματεύεται την εσωτερική ανάγκη του καθενός μας να επιλέγει και να αποφασίζει ο ίδιος για το πώς θα δημιουργήσει τις προσωπικές του σχέσεις με τους άλλους, διατηρώντας τις ισορροπίες του.

Η Βερονίκη, η ηρωίδα του βιβλίου, μια νέα και όμορφη γυναίκα, με μόρφωση, κοινωνική θέση και επιτυχημένο γάμο, στάνταρντ για μια ευτυχισμένη ζωή, για άλλους ανθρώπους, ασφυκτιά μεταξύ του "πρέπει" και του "θέλω". Στέκει μετέωρη μεταξύ λογικής και συναισθήματος, γνωρίζοντας πως ο έρωτας είναι υπέρβαση, ανατροπή, προσωπική επανάσταση! Θα νικήσει το φόβο; Θα "τολμήσει να ζήσει τη δική της ζωή";

Ένα μυθιστόρημα που θα μας κρατήσει συντροφιά για τις καλοκαιρινές διακοπές και όχι μόνο. Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα!

Αποστόλης Καλαντζής
Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Ιούλιος 2006

Βρείτε το βιβλίο εδώ:
http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.biblionet.gr/book/101269
 

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

 http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

 


 
 
 
 
 
 
 

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΜΒΥΣΗ για το βιβλίο Η ΑΓΑΠΗ ΦΥΛΑΧΤΟ

Η Αναστασία Καμβύση προτείνει για ανάγνωση στο περιοδικό GLAMOUR No.64, Μάρτιος 2007:

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΟΥΛΙΑΡΗ, Η αγάπη φυλαχτό

Μια νεαρή καθηγήτρια ζει στο δικό της ιψενικό κουκλόσπιτο μια ζωή που την ορίζουν μικρά ψέμματα και μεγάλες προσδοκίες. Καλομαθημένη μοναχοκόρη δύο αιώνια ερωτευμένων γονιών, σπουδάζει, βρίσκει δουλειά και κάνει τον τέλειο γάμο. Ο διορισμός της, όμως, σ' ένα νησί του Βορείου Αιγαίου θα ταράξει τις ευαίσθητες ισορροπίες στη ζωή της.
Σ' ένα επαρχιακό δημόσιο λύκειο, στο κάπως κλειστοφοβικό περιβάλλον του νησιού, η συμβιβασμένη με τις κοινωνικές επιταγές Βερονίκη θα συναντήσει έναν έρωτα που θα της αλλάξει τη ζωή, και έναν καθηγητή θεολογίας που θα γαληνέψει την ψυχή της.
Μοιραία και αναπάντεχα, όλα όσα πίστευε θα καταρρεύσουν, από τον ιδανικό γάμο των γονιών της, που τρώνε τις σάρκες τους σε μια σχέση τριάντα χρόνων, δηλητηριασμένη από ξυλοδαρμούς και την απώλεια ενός παιδιού που δεν γεννήθηκε ποτέ, μέχρι τον ίδιο τον "χάρτινο" γάμο της.



ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
«Έπρεπε να γκρεμίσει τον ίδιο της τον μύθο, που με τόση προσοχή και με τόσες θυσίες είχε συντηρήσει. Της καλομαθημένης μοναχοκόρης, της μοναδικής αγαπημένης δυο γονιών αιώνια ερωτευμένων. Τον μύθο της τέλειας νέας γυναίκας, της μορφωμένης, εργαζόμενης, ευτυχισμένης, η οποία επιπλέον είχε κάνει τον τέλειο γάμο». Ένα παιχνίδι ανθρώπινων σχέσεων και ερωτικών διλημμάτων, που εξελίσσεται στο ονειρικό τοπίο ενός νησιού του Βορείου Αιγαίου: Θα προτιμήσει η νεαρή και όμορφη Βερονίκη την ασφάλεια, που παρέχει ένας συμβιβασμένος γάμος, ή θα αφεθεί στη δίνη του πάθους, ανατρέποντας ισορροπίες και προκαλώντας ρήξεις στις σχέσεις της με αγαπημένα πρόσωπα; Ένα μυθιστόρημα που υπερασπίζεται το δικαίωμα του λάθους και της προσωπικής επιλογής έναντι του κατεστημένου.



Τίτλος                           Η αγάπη φυλαχτό
Συγγραφέας                  ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΠΟΥΛΙΑΡΗ

ISBN13	9789603981718
Εκδότης	ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ
Σειρά	ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Χρονολογία Έκδοσης	Δεκέμβριος 2005
Αριθμός σελίδων	296
Διαστάσεις	21x14
Επιμέλεια	ΕΛΙΣΑΙΟΣ ΘΑΝΟΣ



Ένα μυθιστόρημα που υπερασπίζεται το δικαίωμα του λάθους και της προσωπικής επιλογής έναντι του κατεστημένου

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

 



Η ΜΑΙΡΗ ΖΑΧΑΡΑΚΗ για το βιβλίο Η ΑΓΑΠΗ ΦΥΛΑΧΤΟ

"Η αγάπη φυλαχτό"-Αγγελική Μπούλιαρη-Αργυράκη

Τρίτη, 12 Μαρτίου 2013 17:03 Μαίρη Ζαχαράκη Μ' ένα βιβλίο ...πετάω

«...Πόσοι, άραγε, καταφέρνουν να συναντήσουν τον μεγάλο έρωτα της ζωής τους; Με την αμοιβαία ανταπόκριση, το ίδιο πάθος; Κι όταν τον συναντούν, να μη δειλιάζουν και να τολμούν, αν οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες; Μπορεί, λίγοι τυχεροί. Ίσως, για αυτό κάποιοι έρωτες να είναι μοιραίοι, μεγάλοι. Επειδή εμποδίστηκαν και δεν γνώρισαν τη φθορά της καθημερινότητας. Κι ο πόνος της έλλειψης, άραγε, εγκαταλείπει ποτέ; Μάλλον όχι, γιατί όσο ζει ο πόνος, ζει και ο έρωτας. Και μόνο ο έρωτας που ζει με την ανάσα σου είναι ο Ένας…».

Από τις Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες κυκλοφορεί το δεύτερο μυθιστόρημα της Αγγελικής Μπούλιαρη Αργυράκη με τον τίτλο «Η αγάπη φυλαχτό». 

Πρόκειται για ένα βιβλίο που αποπνέει τρυφερότητα, ειλικρίνεια κι έρωτα. Ιδιαίτερα ο αυτός ο τελευταίος, βρίσκεται συχνά υπόλογος, αφού πολλοί τον θεωρούν ουτοπία, ενώ άλλοι, φανταστικό δημιούργημα των μυθιστοριογράφων. Η Αγγελική Μπούλιαρη όμως τολμά να τον υπερασπιστεί, αποκαλώντας τον αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Πίσω από το ξετύλιγμα του μίτου της πλοκής, κρύβεται μια έντεχνη πένα, που άλλοτε βουτά στο μελανοδοχείο της λυρικότητας κι άλλοτε σε αυτό του ρεαλισμού. Οι δυο αντίθετες τάσεις συνυπάρχουν αρμονικά στο κείμενο προσδίδοντάς του μια πιο άρτια δομή προς τέρψη του αναγνώστη.

Η συγγραφέας, με την σπάνια ευαισθησία που την χαρακτηρίζει, προσεγγίζει κάθε ιστορία ως μάρτυρας υπεράσπισης, ψάχνοντας άοκνα για όλες τις παραμέτρους που ωθούν τους ήρωες της, να πάρουν ανατρεπτικές αποφάσεις για την ζωή τους, όταν οι περισσότεροι κατέκριναν ή ακόμα χειρότερα θα κατέκριναν ανενδοίαστα τις επιλογές τους. Ο καθρέφτης της αφήγησης αποκαλύπτει αποκομμένες εικόνες και σκόρπια είδωλα, κρυμμένα φαντάσματα και απωθημένες καταστάσεις, πικρά οικογενειακά μυστικά και ενήλικους παραβάτες ανήλικων όρκων.

Η Βερονίκη και ο Τόνι είναι δύο από αυτούς, και η ανυπόκριτη χημεία των αισθημάτων τους είναι ο μόνος στην πραγματικότητα παραβάτης, που τους ωθεί να θυσιάσουν το παρελθόν, το παρόν και ίσως το μέλλον τους για μια αγάπη φυλαχτό, μια αγάπη που άργησε να τους συναντήσει. Εκείνη ζούσε συμβιβασμένη στο όμορφο, ατάραχο τοπίο, που άλλοι της είχαν ετοιμάσει. Εκείνος έστεκε μετέωρος πάνω από την άβυσσο της μοναξιάς, αποφασισμένος να κάνει ένα διστακτικό βήμα προς μία λύση που της έλειπε ο αυθορμητισμός και το χτυποκάρδι. Ήταν αναπόφευκτο, πράγματα απλά, όπως ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, να οδηγήσουν τα δύο ανυποψίαστα θύματα του άγρυπνου, κατεργάρη γιού της Αφροδίτης, στα δίχτυα του! Ενοχές, διλήμματα, παρεξηγήσεις, θυμοί, βιώματα, μπαίνουν εμπόδιο στον κοινό τους δρόμο.

Το μυαλό και η καρδιά δίνουν αντικρουόμενες εντολές, φέρνοντάς τους σε σύγχυση και απονενοημένες κινήσεις. Αμφιρρέπουν μεταξύ καθήκοντος και προσωπικών επιλογών, έρμαια του κατεστημένου. Όσα τους δένουν ή όσα τους χωρίζουν θα επικρατήσουν τελικά; Το αεροπλάνο θα πετάξει μαζί ή δίχως την Βερονίκη; Την απάντηση θα την μάθετε μόνο αν βυθιστείτε στον κόσμο του «Η αγάπη φυλαχτό», απ’ όπου κλέβουμε λίγες φράσεις αντί άλλου επιλόγου.

«… Αλήθεια, πόσο χρειάζεται για την ευτυχία; Όσο χρειάζεται μια σκέψη. Λίγα δευτερόλεπτα. Όσο να πάρεις την απόφαση. Να κρατήσεις τη ζωή σου στα χέρια σου. Να τολμήσεις να πεις ναι σ’ αυτό που πραγματικά επιθυμείς. Μονάχα λίγα δευτερόλεπτα…».

Μαίρη Ζαχαράκη

http://www.filodimos.gr/id/index.php?option=com_content&view=article&id=12579:q-q-&catid=1206&Itemid=1370

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Η Πέρσα ζήτησε να πηγαίνουν, γιατί δεν αισθανόταν καλά, οπότε σηκώθηκαν όλοι να φύγουν. Ο Τόνι άφησε την Πέρσα απέξω από το σπίτι της και συνέχισε πάντα σιωπηλός για το σπίτι της Βερονίκης. Μόλις έφτασαν, έσβησε τη μηχανή, γύρισε προς το μέρος της και την κοίταξε με κρύο βλέμμα.

- Ξέρεις ποιος ήταν αυτός; τη ρώτησε.

- Για ποιον μιλάς; Δεν καταλαβαίνω.

- Γι' αυτόν με τον οποίον χόρεψες.

Ένα δυσάρεστο προαίσθημα, σαν ριπή παγωμένου αέρα, την έκανε να ανατριχιάσει.

- Φίλος σου. Εσύ έτσι μου τον σύστησες.

- Και πώς ήθελες να σου τον συστήσω; Από δω το μεγαλύτερο καμάκι του νησιού; Και να σκεφτείς, έβαλα στοίχημα μαζί του ότι θα αρνιόσουν να χορέψεις! 

- Έναν χορό μόνο. Κι αυτό γιατί σκέφτηκα πως έτσι έπρεπε να κάνω. Δεν ήθελα η Πέρσα... Σαστισμένη η Βερονίκη προσπαθούσε να εξηγήσει.

- Η Πέρσα... Άφησε την Πέρσα ήσυχη! Τη διέκοψε με οργισμένη ειρωνεία. Ακούμπησε τους αγκώνες στο τιμόνι, στήριξε το μέτωπό του στις παλάμες και σχεδόν μονολόγησε χαμηλόφωνα:

- Πώς μπόρεσες να φερθείς τόσο επιπόλαια;

- Επιπόλαια; Η Βερονίκη, εμβρόντητη, επανέλαβε σαν ηχώ.

ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΛΑΓΙΑΖΕΙΣ Μ΄ΑΛΛΟΝ ΑΠ΄ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ

"Nordic Summer Evening"
painting by Sven Richard Bergh

Σηκώνεται και πηγαίνει στο σαλόνι. Τραβάει λίγο την άκρη της κουρτίνας κι από τη μεγάλη τζαμαρία του πέμπτου ορόφου αφήνει το βλέμμα της να χαϊδέψει τους βρεγμένους δρόμους, τους φανοστάτες και στο βάθος τα φώτα του αεροδρομίου. Η σκέψη της ταξιδεύει σ' ένα άλλο αεροδρόμιο, αλλού, σ' ένα νησί. Εκεί που υπάρχει αυτός που μπορεί να της χαρίσει την πραγματική ζωή με τη μορφή του, τον ήχο της φωνής του, με την ύπαρξή του.
Δεν ξέρει πώς ακριβώς είναι αυτή η πραγματική ζωή. Όμως, ξέρει ότι η ζωή που θα ζήσει εδώ, σ' αυτή τη μεγαλούπολη, με τον Μάριο, είναι η ζωή μιας άλλης. Κάποιας που ανέλαβε καθήκοντα και υποχρεώσεις που πρέπει αυτή, η Βερονίκη, να εκπληρώσει.

ΧΡΟΝΟΣ ΑΚΙΝΗΤΟΣ! ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ!

Ας σταματούσε ο χρόνος!

Όμως το ήξερε, ο Χρόνος νικάει, δεν νικιέται. Είναι ο κατακτητής, δεν κατακτάται. Ορίζει, δεν ορίζεται. Είναι ένας μάγος αυτοκράτορας που δίνει εντολές ανέκκλητες με την υπεροψία της αδιαφιλονίκητης εξουσίας του.

Με το μανδύα του ορίζει τι θα αποκαλυφθεί και τι θα παραμείνει μυστικό δικό του στους αιώνες. Με μια του κίνηση, τραβάει το μανδύα και τα κρυμμένα λούζονται στο φως και φανερώνονται. Και με μια άλλη κίνηση σκεπάζει πρόσωπα, πράξεις, πράγματα και το σκοτάδι καταπίνει τα μυστικά.

Αυτός ορίζει τι θα θεραπευτεί και τι ανίατο θα μείνει.

Όταν εκείνος βιάζεται, σε παρασύρει στο βιαστικό του βάδισμα, και δεν μπορείς να τον προλάβεις, όσο κι αν ασθμαίνεις. Και συνήθως βιάζεται όταν είσαι ευτυχισμένος...
Όταν βαριέται, πάει ανελέητα αργά και δεν μπορείς καν να τον σπρώξεις - είναι τόσο βαρύς! Και συνήθως βαριέται, όταν εσύ βαλτώνεις στην απελπισία...

Χρόνος ακίνητος! Ανίκητος Χρόνος!



Όταν γκρεμίζονται οι μύθοι και τα παιδικά πιστεύω
και βρίσκεις την τόλμη να ζήσεις τη δική σου ζωή

Έτσι κι αυτή τη φορά ο Χρόνος οδήγησε με τις βιαστικές δρασκελιές του την κούρσα, φέρνοντας την εβδομάδα των εραστών στο σκοτεινό χώρο των μυστικών του παρελθόντος και την ίδια τη Βερονίκη μαζί με την Ισμήνη στη σάλα αναμονής του αεροδρομίου του νησιού, να περιμένουν το Μάριο.

Ούτε στιγμή δεν είχε φανταστεί η Βερονίκη ότι και το δευτερόλεπτο μακριά από τον Τόνυ θα ήταν τόσο βασανιστικό κι ότι θα χρειαζόταν να πιέσει τόσο πολύ τον εαυτό της για να δείχνει χαρούμενη! Έπρεπε, όμως. Για το Μάριο. Που ήταν καλός και σωστός και σίγουρα δεν άξιζε όσα του έκρυβε.

Λιγομίλητη και μ' ένα αδιόρατο μελαγχολικό χαμόγελο τον παρακολουθούσε, ενώ μιλούσε με την ξαδέρφη του, και κατέληγε πάλι στο ίδιο απελπιστικό συμπέρασμα. Δεν είχε το δικαίωμα να τον πληγώσει. Ποτέ δεν θα έβρισκε το θάρρος να του πει τι συνέβαινε.


Και τον ακολούθησε ξανά, στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού αυτή τη φορά, κοιμήθηκε μαζί του στα λευκά σεντόνια ενός άλλου πολυτελούς ξενοδοχείου, ενώ η σκέψη της άλλο κορμί αγκάλιαζε κι άλλο στόμα φιλούσε, έβγαλε κι άλλες ευτυχισμένες φωτογραφίες κι έκλαψε κρυφά...

Το δικαίωμα του λάθους και της προσωπικής επιλογής

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

 

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

 

ΧΡΕΩΣΤΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΑ ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ

Βοηθάει τη μητέρα της να ξαπλώσει, σβήνει τα φώτα, αφήνει μονάχα ένα μικρό πορτατίφ αναμμένο και την πόρτα του δωματίου μισάνοιχτη. Υπάρχει ένα χάος στην κουζίνα που πρέπει να μπει σε τάξη πριν από το φως της μέρας. Μαζεύει τα γυαλιά και τα χώματα, τα πετάει στα σκουπίδια, τινάζει το λερωμένο τραπεζομάντιλο και το βάζει στα άπλυτα. Στρώνει ένα καθαρό κι αρχίζει να σφουγγαρίζει. Περασμένα μεσάνυχτα, σφουγγαρίζει και σκέφτεται. Την έχει ξαναζήσει αυτή την ιστορία... Με το ένα ή το άλλο σκηνικό, σε μικρότερη ή μεγαλύτερη ηλικία, με λιγότερη ή περισσότερη βία...


Σαν φωνές από σκοτεινό βαθύ πηγάδι, έρχονται στα αυτιά της οι φράσεις της μητέρας της από το παρελθόν. "Αν δεν είχα εσένα, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα... Για χάρη σου τα υπομένω αυτά... Για το καλό σου βασανίζομαι..."
Χρεωστικά γραμμάτια που υπέγραφε εν αγνοία της η Βερονίκη, από τα άγουρα χρόνια της ακόμα. Τώρα οι φράσεις ηχούν στο μυαλό της καθαρές, γυμνές από το ρούχο της ασάφειας που φορούσαν κάποτε. Από την πρώτη αρχή, λοιπόν, από τη σύλληψή της ακόμη, υπήρξε ένα εμπόδιο στη ζωή των γονιών της, ένα βάρος και για τη μητέρα της...


Ρίχνει ολόγυρα τη ματιά της. Όλα είναι καθαρά και τακτοποιημένα. Τίποτα δε φανερώνει όσα προηγήθηκαν, κι από το υπνοδωμάτιο δίπλα ακούγεται η ήσυχη ανάσα της μητέρας της που έχει παραδοθεί στον ύπνο. Με λίγη φαντασία μπορεί να προσποιηθεί πως όλα ήταν ένα κακό όνειρο. Το πρωινό της άλλης μέρας δεν θα βρει τίποτα διαφορετικό που να ταράξει τον ρυθμό του.
Γιατί, αν το θέλει, η καρδιά του καθενός κρατάει καλά τα μυστικά της απ' το φως.


Ποια πληγή πονάει περισσότερο, δεν μπορεί η Βερονίκη να ξεχωρίσει. Της μητέρας της, που μια ολόκληρη ζωή, από τότε που θυμάται τον εαυτό της σχεδόν, της εκμυστηρευόταν τα προβλήματά της, ζητώντας τη συμπαράσταση και τη βοήθειά της; Να παραπονιέται για τον πατέρα μετά τους καυγάδες τους, να λέει πως δεν τον αντέχει, να κλαίει, να ουρλιάζει. Και την ίδια να μην την αφήνει ούτε καν να του μιλήσει, να την αγχώνει συνέχεια, μήπως κάνει κάτι και τον δυσαρεστήσει ή τον εξαγριώσει.
Αλλά μήπως δεν υποφέρει κι από του πατέρα της την πληγή; Γιατί, αυτός είναι ο πατέρας της, είναι σίγουρη. Με μια παράξενη ηρεμία διαπιστώνει πως, ακόμα κι αν δεν ήταν ο φυσικός της πατέρας, πάλι το ίδιο θα ήταν για κείνην. Αυτόν είχε γνωρίσει σαν πατέρα, μ' αυτόν σαν πατέρα είχε μεγαλώσει, αυτόν είχε αγαπήσει.
Ήταν πάρα πολύ αργά για να νιώσει διαφορετικά. Κι ήθελε κι αυτός να την αγαπάει το ίδιο, να την καμαρώνει, με τον απλό, αυθόρμητο, λαϊκό τρόπο που καμάρωναν τις κόρες τους οι άλλοι πατεράδες στη γειτονιά.


Και να, που τα χρόνια πέρασαν, εκείνη μεγάλωσε, δοκίμασε να πετάξει με τα δικά της φτερά, κι αυτοί οι δυο, οι γονείς της, εξακολουθούν να βρίσκονται στο κέντρο του κύκλου της ζωής της, κρατώντας τη δεμένη μαζί τους, με ένα νήμα αόρατο που την κάνει να στριφογυρίζει διαρκώς γύρω τους, επιστρέφοντας στα ίδια, ξανά και ξανά.


Κρύβει το πρόσωπό της στις παλάμες της. Με τον πανικό του ακροβάτη που νιώθει ότι το σκοινί κάτω απ'ο τις πατούσες του χαλαρώνει, αντιλαμβάνεται ξαφνικά ότι δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένη χωρίς τις ευλογίες τους!


Αγγελική Μπούλιαρη, "Η αγάπη φυλαχτό", Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

 http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ ΣΕ ΑΔΕΙΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Οι νύχτες της άδειες, οι μέρες της χωρίς σκοπό, η ζωή χωρίς τον Τόνι είχε γίνει πραγματικά δύσκολη για την Πέρσα. Με μια κίνηση απαραίτητα συνεχή, μηχανική, σαν ρολόι-ξυπνητήρι που δουλεύει στην εντέλεια και χτυπάει στην προκαθορισμένη ώρα, αν και για κάποιο λόγο ξεχασμένο από τον κάτοχό του. Κανέναν δεν ξυπνάει ή καθοδηγεί, κανέναν δεν αγχώνει με το λίγο του χρόνου, ούτε τον ευχαριστεί με την αναμονή μιας ευτυχίας που πλησιάζει.

Όμως, εκείνο επιμένει να αντηχεί μονότονα σ' ένα άδειο δωμάτιο, ή να χτυπάει σε μια έρημη παραλία, δίπλα από τα σημάδια που έχει αφήσει στην άμμο ένας βιαστικά διπλωμένος υπνόσακος, ή μέσα σ' ένα σωρό από σκουπίδια εξακολουθεί να δουλεύει, με μόνη ελπίδα, έστω, να το βρει κάποιος ρακοσυλλέκτης...

Έτσι δε χτυπάνε απελπισμένα όλες οι άγρυπνες, μοναχικές καρδιές μες στα σιωπηλά δωμάτια, απ' όπου έχει από καιρό χαθεί η όποια επαφή;

Αγγελική Μπούλιαρη, "Η αγάπη φυλαχτό", Εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες


Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html