Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

ΨΥΧΗ ΓΥΜΝΗ


Για όσους διάλεξαν νωρίς να φύγουν...

Άδειο Παγκάκι και Παλιό...
(φωτογραφία: Αγγελική Μπούλιαρη)

ΨΥΧΗ ΓΥΜΝΗ
                      
Το «Ξύλινο Παλτό»
δεν μπόρεσε να σε ζεστάνει.
Τα «Τρία Κλικ Αριστερά»
σε ρίξαν στη βροχή και στο βοριά,
σου φόρεσαν στεφάνι
αγκάθινο μες στα μαλλιά.

Με την ψυχούλα σου γυμνή
να τρέμει όπως το κερί,
διάφανη, σαν ανοιχτό βιβλίο,
σαν μαραμένο γιασεμί,
άφησες λόγια για φιλιά
και άδραξες το «αντίο»,
προτού οι άλλοι σου το πουν.

Με εικόνες, μνήμες, που πονούν,
αποχαιρέτησες την παγωνιά
του κόσμου, που «αλήτισσα»
σε βάφτιζε και σ’ έσπρωχνε
στης Λησμοσύνης τα νερά…


Παγωνιά...
(φωτογραφία: Αγγελική Μπούλιαρη)

Από την Συλλογή:Η νοσταλγία του παλιού πόνου, Άνεμος Εκδοτική, 2015
http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html









Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ

Δεν ξέρω πώς έγινε και πάγωσα ξαφνικά.
Μέσα σε μια απειροελάχιστη στιγμή
Με τύλιξε η απάθεια και η αταραξία.
Γίνεται αυτό; Αναρωτιέμαι.

Πού πήγανε η απελπισία, το πάθος , η εμμονή,
Σαράκι μυστικό που κατατρώει τα σωθικά;
Πού κρύφτηκαν;
Σε ποιο βυθό, σε ποια καταπακτή;
Ποιος είχε δύναμη τέτοια μαγική
Από μένα να τα κρύψει, να τα εξαφανίσει;

Και τώρα εγώ με τον καινούριο μου εαυτό
Σαν ξένοι κοιταζόμαστε και δεν συνομιλούμε.

Και νοσταλγώ τον πόνο τον παλιό
Κι ας μέτραγα βουβή μ’ απελπισία
Τους τρόπους να τον ξεφορτωθώ
Σαν σε κομποσκοίνι…

Γιατί ήμουν τότε ζωντανή…

Κι είναι στιγμές που επιτρέπω
μια σκέψη ακόμα στον ατάραχο εαυτό μου:
Αυτός που είχε τη δύναμη να πάρει όσα με πονούσαν,
Μήπως μπορεί και να τα ξαναφέρει πίσω;


(30 Δεκέμβρη 2011
Ενώ ο χρόνος εκπνέει...)

Από την Συλλογή: Η νοσταλγία του παλιού πόνου, Άνεμος Εκδοτική, 2015