ΟΡΥΞ ΚΑΙ ΚΡΕΪΚ, Μάργκαρετ Άτγουντ

ΟΡΥΞ ΚΑΙ ΚΡΕΪΚ της Μάργκαρετ Άτγουντ

(ORYX AND CRAKE by Margaret Atwood)

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα για το μέλλον, δυστοπικό, όπως χαρακτηρίζονται μυθιστορήματα σαν κι αυτό, τα οποία προφητεύουν ένα μέλλον δυσοίωνο (Δυστοπία (από το ελληνικό δυς+τόπος) ονομάζεται η περιγραφή ενός φανταστικού κόσμου απόλυτης δυστυχίας. Οι δυστοπίες αποτελούν προϊόν φαντασίας και χρησιμοποιήθηκαν με την πάροδο του χρόνου για να περιγράψουν ένα αρνητικά θεωρούμενο κοινωνικό ή πολιτικό σύστημα). Είναι ίσως το σημαντικότερο έργο της μεγάλης και πολυβραβευμένης Καναδής συγγραφέως, που δεν μπορεί ν' αφήσει κανέναν ασυγκίνητο, καθώς η αρχή του μέλλοντος είναι ήδη εδώ και μας αφορά όλους.

Η συγγραφέας ξετυλίγει με εκπληκτικό τρόπο ένα παραμύθι βιοτεχνολογικής καταστροφής, μας ξεναγεί σ' έναν όχι και τόσο θαυμαστό καινούργιο κόσμο –είναι γνωστό ότι αγαπά τον Άλντους Χάξλεϋ και δέχεται ότι την έχει επηρεάσει-  σ' έναν τόπο επιστημονικής φαντασίας απόλυτα πειστικό, τα πρόσωπα του οποίου θα συνεχίσουν να ζουν στα όνειρά μας πολύ καιρό μετά την ανάγνωση του βιβλίου.

Το κλίμα έχει αλλάξει, μαζί με τον παγκόσμιο χάρτη, λόγω της ανόδου των υδάτων. Οι πόλεις ασφυκτιούν, αλλά οι προνομιούχοι ζουν και εργάζονται ασφαλείς και ευημερούντες μέσα σε συγκροτήματα που φρουρούνται από αστυνομικούς. Οι περισσότερες τροφές είναι συνθετικές, τα αληθινά τρόφιμα σπανίζουν. Η χλωρίδα και η πανίδα έχουν εμπλουτιστεί με νέα μεταλλαγμένα είδη. Οι βιομηχανίες φαρμάκων και συμπληρωμάτων ανταγωνίζονται σκληρά για το μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά, ενώ οι επιστήμονες-υπάλληλοί τους εργάζονται νυχθημερόν για την ανακάλυψη του επόμενου νέου φαρμάκου ή μεταλλαγμένου είδους. Γενικά, οι άνθρωποι «καταναλώνουν» μεταλλαγμένα, σεξ, παιδική πορνογραφία και βία, πολλές εκφάνσεις της οποίας παρακολουθούν ζωντανά στο διαδίκτυο.

Ο αφηγητής, ο αποκαλούμενος Χιονάνθρωπος, ζει πάνω σ' ένα δέντρο και προσπαθεί να ξεδιαλύνει όσα συνέβησαν, πώς κατέρρευσαν όλα, πώς έμεινε ολομόναχος, μετά το τέλος του πολιτισμού. Καθώς παιδεύεται με τα ερωτήματά του και ξεφυλλίζει τις αναμνήσεις του, που περιλαμβάνουν τον έρωτά του για την Όρυξ και τη φιλία του με τον Κρέικ, διαπιστώνουμε με δέος πως οι σωστές απαντήσεις είναι αυτές που γνωρίζουμε: Δεν μπορούμε, από υπεροψία ή απληστία, να επεμβαίνουμε βίαια στη φύση, χάνοντας κάθε αίσθηση του μέτρου.

Το βιβλίο «Όρυξ και Κρέικ» είναι ενδιαφέρον, έξυπνο, ευρηματικό, προφητικό, συναρπαστικό. Πραγματεύεται σε μεγάλο μέρος τα ζητήματα ηθικής που θέτουν οι νέες τεχνολογίες, ο εκτροχιασμός της επιστήμης και η επιδίωξη του επιχειρηματικού κέρδους.

Κυκλοφόρησε το 2004, ενώ ακολούθησαν δύο συνέχειες – «Η Χρονιά της Πλημμύρας» και «Το τέλος του Κόσμου» – που κατά κάποιο τρόπο εξηγούν και συμπληρώνουν το πρώτο και κατά τη γνώμη μου καλύτερο βιβλίο της τριλογίας. Διαβάστε το! (Η πρώτη ελληνική έκδοση έγινε από την Ωκεανίδα, η σημερινή από τον Ψυχογιό).

Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά εδώ: http://enloutrakio.gr/category/aggelikh/

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html