Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

ΕΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ! ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ!


Βρίσκεσαι στο Νοσοκομείο Αττικόν. Σε μια δύσκολη μονάδα, αυτή των μεταμοσχεύσεων. Ασθενείς και συνοδοί περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους για να τους δει ο γιατρός, φορώντας τις απαραίτητες μάσκες. Κόβεις βόλτες πάνω-κάτω στο διάδρομο για να σπρώξεις τα λεπτά, τα μισάωρα, τις ώρες. Και ξαφνικά βλέπεις αυτό το κείμενο κολλημένο στο τζάμι. Αρχίζεις να διαβάζεις, και βυθίζεσαι. Δεν ξεχνιέσαι, απλώς φωτίζεις τον γκριζωπό διάδρομο, ζεσταίνεις το χέρι του μικρού παιδιού μέσα σου. Ίσως να μαντεύεις τον συντάκτη, αλλά δεν τον ξέρεις, ούτε αναφέρεται κάπου. Όπως και να έχει... "Έχε το νου σου!"   


"Προχώρα ήρεμα ανάμεσα στον θόρυβο και τη βιασύνη, και αναλογίσου πόση ειρήνη μπορεί να υπάρξει μέσα στην ησυχία.

Όσο σου είναι δυνατόν, και δίχως υποταγή, προσπάθησε να έχεις αγαθές σχέσεις με τους ανθρώπους.

Λέγε την αλήθεια σου ήρεμα και καθαρά. Άκουγε τους άλλους, ακόμα και τους πληκτικούς και αμαθείς – έχουν και αυτοί τη δική τους ιστορία…

Να αποφεύγεις τα επιθετικά και θορυβώδη άτομα, είναι μια ενόχληση για το πνεύμα.

Εάν συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους, υπάρχει κίνδυνος να γίνεις ματαιόδοξος ή πικραμένος, γιατί πάντα θα υπάρχουν καλύτεροι ή χειρότεροι από σένα.

Να χαίρεσαι τις επιτυχίες σου και τα όνειρά σου. Κράτα το ενδιαφέρον σου για την δουλειά σου, όσο ταπεινή και αν είναι. Είναι ένα πραγματικό απόκτημα μέσα στις εναλλαγές της τύχης.

Να είσαι προσεκτικός στις δουλειές σου, γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος από απάτες. Αλλά αυτό να μην σε τυφλώνει και στις αρετές που υπάρχουν. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με ανώτερα ιδανικά, και πάντα η ζωή είναι γεμάτη από ηρωισμούς.

Να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Και προπαντός να μην υποκρίνεσαι στοργή. Ούτε, όμως, να είσαι κυνικός με την αγάπη, γιατί παρ’ όλη την ξηρασία και την απογοήτευση, αυτή πάντα ξεφυτρώνει σαν την αιώνια πρασινάδα.

Δέξου με καλοσύνη την εμπειρία των ετών και παραχώρησε με χάρη τα πράγματα στα νιάτα.

Καλλιέργησε την δύναμη του πνεύματός σου για να προφυλαχθείς πίσω από την ασπίδα του σε μια ξαφνική κακοτυχία. Αλλά μην βασανίζεις τον εαυτό σου με έγνοιες για το τι θα γίνει. Πολλοί φόβοι είναι αποκυήματα κόπωσης και μοναξιάς.

Είσαι και εσύ παιδί του σύμπαντος, όπως είναι τα δένδρα και τα άστρα, και έχεις κι εσύ το δικαίωμα να βρίσκεσαι εδώ. Και είτε το καταλαβαίνεις είτε όχι, αναμφίβολα το σύμπαν φανερώνεται όπως πρέπει. Γι’ αυτό, να βρίσκεσαι σε ειρήνη με τον Θεό σου, όπως εσύ Τον φαντάζεσαι ότι είναι, και παρ’ όλους τους κόπους και τους αγώνες σου μέσα σε αυτή τη φοβερή δίνη της ζωής, προσπάθησε να είναι ήρεμη η ψυχή σου…

Παρ’ όλη την υποκρισία, τη μονοτονία και τα γκρεμισμένα όνειρα, αυτός ο κόσμος εξακολουθεί να είναι ωραίος.

Έχε το νου σου! Προσπάθησε να είσαι ευτυχισμένος!"


Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ: 

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

"ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ" - στα ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ περιοδικού MARIE CLAIRE

Περιοδικό MARIE CLAIRE, τεύχος 331, Ιούλιος 2016
 ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΜΒΥΣΗ




 Αγγελική Μπούλιαρη
Δραπέτες του ονείρου
Εκδόσεις Ωκεανός

Η ιστορία της Ευρυδίκης μοιάζει στενάχωρη αν σταθείς στην περίληψή της μέχρι ένα σημείο.
Το κοριτσάκι δεν μεγαλώνει με τους γονείς του, αλλά με θετή οικογένεια που δεν του δίνει την αγάπη που του αξίζει. Η τρίτη οικογένεια, η δική της, προκύπτει από συνοικέσιο. Η αγάπη για τα παιδιά της αντισταθμίζει τη δυστυχία του να μοιράζεται τη ζωή της με τον λάθος άντρα, που είναι επιπλέον τσιγκούνης, καταπιεστικός και βίαιος.

Αλλά έτσι είναι μερικοί άνθρωποι, αντέχουν, καταφέρνουν να βλέπουν το ωραίο και το αληθινό ακόμα και μέσα από δύσκολες συνθήκες δυστυχίας. Και ίσως στην πορεία να συναντούν λίγο παραπάνω φως στο πρόσωπο ενός έρωτα.

Ένα χορταστικό μυθιστόρημα (615 σελίδες), ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για την παραλία.
Οι ιστορίες του (και η αισιοδοξία του) θα σας συνοδεύουν και θα σας ζεσταίνουν την καρδιά το χειμώνα.










Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Η ΛΙΑ ΜΙΛΤΟΥ γράφει για τους "ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ",Αγγελικής Μπούλιαρη



Η Λία Μίλτου ανήρτησε το παρακάτω κείμενο με τη γνώμη της για το βιβλίο, στη σελίδα Φίλοι της Ελληνικής Λογοτεχνίας, στο Facebook, στις 2 Μαΐου 2016:


Αγγελική Μπούλιαρη : ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

Είναι η πρώτη φορά που κράτησα στα χέρια μου βιβλίο της Αγγελικής Μπούλιαρη. Δεν διστάζω να ομολογήσω ότι το άνοιξα με κάποια αμηχανία για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσω. Από τις πρώτες όμως σελίδες αισθάνθηκα μια διαφορετική αύρα να με τυλίγει: "Ναι, αυτό είναι λογοτεχνία!" σιγομουρμούρισα αβίαστα με τον αυθορμητισμό που με χαρακτηρίζει. Γιατί πολλές φορές έπεσαν στα χέρια μου κείμενα βαρετά και ανούσια που γράφτηκαν μόνο για να γραφτούν. Να κυκλοφορούν στις παραλίες κάτω από μια ομπρέλα με μισολαδωμένες σελίδες από το αντηλιακό!
Σε τούτο το βιβλίο μου άρεσε ο τρόπος έκφρασης της συγγραφέως, με άγγιξε η πένα της που ξετύλιγε αριστοτεχνικά την πλοκή του μυθιστορήματος. Και πάνω απ' όλα με συγκίνησε το ψυχογράφημα της Ευρυδίκης, αυτής της ύπαρξης που πολεμούσε να βρει στήριγμα σε οικογένειες που ήταν στην ουσία ξένες γι αυτήν. Βίωνα με γλυκόπικρη γεύση την πορεία της από την εφηβεία στην ενηλικίωση, το γάμο που της επέλεξαν οι άλλοι, την οικογένεια που ανέστησε, τη ζωή της γενικά που δεν ανήκε σ΄αυτήν αλλά στον άντρα "αφέντη"! 
Τα συνεχή φλας-μπακ, σαν σε κινηματογραφική ταινία, από τις φάσεις της ζωής της, με γοήτευσαν και αισθάνθηκα πολλές φορές αυτή την Ευρυδίκη να γίνεται δικό μου παιδί, και αγωνιζόμουν μαζί της να της αλλάξω αυτή τη μίζερη ζωή που βίωνε κοντά σε έναν άντρα δυνάστη.
Αδυνατώ να περιγράψω όλα τα συναισθήματα που με κυρίευσαν διαβάζοντας αυτό το ρεαλιστικό μυθιστόρημα: Πόνος, θυμός, οργή, αγανάκτηση, αλλά και αγάπη, έλεος, ελπίδα και προσδοκία!
Δεν θα συνεχίσω, αφήνω στους αναγνώστες τη συνέχεια, για να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

Θερμά συγχαρητήρια στην συγγραφέα και ειλικρινή εκτίμηση από μένα στην πένα της που υπόσχεται καλύτερες μέρες, βάζοντας και το δικό της "λιθαράκι" στο οικοδόμημα της Ελληνικής Πεζογραφίας!!!

Πηγή: https://www.facebook.com/groups/filoithsellinikhslogotehnias/permalink/1096753530381565/?match=zrTPgc6xz4DOtc%2BEzrXPgyDPhM6%2Fz4Ugzr%2FOvc61zrnPgc6%2Fz4U%3D

ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Αγγελική Μπούλιαρη
Μυθιστόρημα
Σελίδες 615
Εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ
Μάρτιος 2016



 Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑ, Μωρίς Ντρυόν




ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑ, του ΜΩΡΙΣ ΝΤΡΥΟΝ
(Les Memoirs de Zeus, Maurice Druon, 1967)
Εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, 2004
Σελίδες 572

Ο Μωρίς Ντρυόν (1918–2009) γεννήθηκε στο Παρίσι.  Από δεκαοκτώ ετών άρχισε να δημοσιεύει σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες. Έλαβε μέρος στη γαλλική αντίσταση και μετά τη λήξη του πολέμου αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Έλαβε το βραβείο Goncourt το 1948 για το έργο του Les Grandes Familles, και το 1966 εκλέχθηκε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Διετέλεσε επίσης υπουργός Πολιτισμού (1973-74), ενώ το 1978 έγινε βουλευτής και ευρωβουλευτής.
ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑ γράφτηκαν στη διάρκεια μιας πενταετίας από το 1962 έως το 1967. Το βιβλίο χωρίζεται σε Δύο Μέρη και Δώδεκα Εποχές:
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Η ΑΥΓΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
Εποχή Πρώτη – Ο Ουρανός και ο Χρόνος
Εποχή Δεύτερη – Λίκνο μου ήταν η Κρήτη
Εποχή Τρίτη – Οι έρωτες διαπλάθουν τη νιότη
Εποχή Τέταρτη – Η δοκιμασία και η εξουσία
Εποχή Πέμπτη – Η σωστή κίνηση
Εποχή Έκτη – Ερημιά ή αλυσίδα

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Εποχή έβδομη – Τα παιδιά της Ήρας
Εποχή Όγδοη – Κι άλλοι θεοί για τους ανθρώπους
Εποχή Ένατη – Ο κλέφτης του κεραυνού
Εποχή Δέκατη – Ο Τυφώνας, ο Τάνταλος και ο Κατακλυσμός
Εποχή Ενδέκατη – Νέα φυλή, νέοι έρωτες
Εποχή Δωδέκατη – Οι τελευταίοι θεοί

Διαβάζουμε στην παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Οι οικογενειακές του υποθέσεις ήταν πάντα μπερδεμένες. Οι ανταγωνισμοί, η πάλη για την εξουσία, που συνήθως κατέληγε σε κάποια σφαγή, ήταν στην ημερήσια διάταξη. Γύρω του περιφερόταν ένας ολόκληρος πληθυσμός από αδέλφια και ξαδέλφια σε μόνιμο αναβρασμό, με έπαθλο την πρωτοκαθεδρία στον Όλυμπο και την κυριαρχία του κόσμου των θνητών. Οι ερωτικές του περιπέτειες υπήρξαν ως γνωστόν εκρηκτικές. Παρά τις κρίσεις ζήλιας της συζύγου του ερωτευόταν αδιακρίτως θνητές και αθάνατες, ενσαρκώνοντας την ιδιοσυγκρασία ενός κόσμου που αντιμετώπιζε τους ανθρώπους σαν θεούς και τους θεούς σαν ανθρώπους. Ο κόσμος του ήταν η Ελλάδα και ο ίδιος ο απόλυτος άρχοντάς του, ο Δίας.»

Η γνώμη μου: Η παρουσίαση στο οπισθόφυλλο κάπως αδικεί το βιβλίο. Εάν διαπραγματευόταν απλώς το κυνήγι του ολυμπίου θρόνου και τις ερωτικές περιπέτειες του Δία, μάλλον δεν θα το πρότεινα. Εδώ, η Ελληνική Μυθολογία παρουσιάζεται μαζί με τη φιλοσοφία και την κοσμοθεωρία που εμπεριέχει, καθώς και με ταυτόχρονες αναφορές και συγκρίσεις, άμεσες ή λανθάνουσες, στη σημερινή εποχή. 

Ένα από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία του βιβλίου είναι ότι κάθε θεότητα αντιστοιχεί σε έναν αναγνωρίσιμο τύπο ανθρώπου, ενώ ο καθένας από μας, αν προσεγγίσει με προσοχή και ειλικρίνεια τον χαρακτήρα των θεοτήτων, θα βρει και τα δικά του δυνατά και αδύνατα σημεία.

Η γραφή είναι λογοτεχνική, χωρίς να κουράζει στο ελάχιστο, αντιθέτως γοητεύει, η αφήγηση ρέει, προκαλεί το ενδιαφέρον μας, αν όχι για την εξέλιξη των γεγονότων τα οποία πιθανώς γνωρίζουμε και θυμόμαστε, αλλά για τα πραγματικά αίτια που τα προκάλεσαν και το σκοπό που εξυπηρετούσαν, δοσμένα μέσα από την λογική και τη φιλοσοφική ματιά του Δία, του υπέρτατου άρχοντα του αρχαίου ελληνικού κόσμου.


Διαβάστε το και θα αγαπήσετε ξανά εκείνον τον κόσμο στα χώματα του οποίου βαδίζουμε και αναπνέουμε!


Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά εδώ: http://enloutrakio.gr/category/aggelikh/



Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ: