Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ από τους ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ (pdf)

ΣΥΜΦΙΛΙΩΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΦΟΒΟ;


Τι κι αν "Όλη η ζωή είναι μια ξένη χώρα"; *

Εγώ "Καταμεσής στον χειμώνα ανακάλυψα ότι
υπήρχε μέσα μου ένα ανίκητο καλοκαίρι.
Κι αυτό με κάνει ευτυχισμένο.
Επειδή δηλώνει ότι δεν έχει σημασία,
με πόση δύναμη με πιέζει ο κόσμος,
μέσα μου υπάρχει κάτι δυνατότερο - 
κάτι καλύτερο, που αντιστέκεται
και με κρατάει στη θέση μου." **


* Τζακ Κέρουακ
** Αμπέρ Καμύ



ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ 
ή αλλιώς ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ  ΤΗΣ ΕΥΡΥΔΙΚΗΣ
για να βρει την πίστη στον εαυτό της,
την εσωτερική της δύναμη,
και να νικήσει τον Φόβο.




Ξεφυλλίστε το βιβλίο ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ και διαβάστε ολόκληρο το Πρώτο Κεφάλαιο του μυθιστορήματος στον παρακάτω σύνδεσμο με το δωρεάν pdf:
http://www.oceanosbooks.gr/datafiles/files/Drapetes%20tou%20oneirou_free.pdf


Όλες οι πληροφορίες για το βιβλίο στο site των εκδόσεων Ωκεανός στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://www.oceanosbooks.gr/product/547/%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%85


Πληροφορίες για την συγγραφέα στους παρακάτω συνδέσμους:







Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

ΤΟΞΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, Μπερνάντο Σταματέας



ΤΟΞΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΣΤΕ
του Μπερνάντο Σταματέας
Σελίδες 314
Εκδόσεις Ενάλιος, 2017

Όλοι μας, σε κάποια στιγμή της ζωής μας, έχουμε συναντηθεί με προβληματικούς ανθρώπους (προϊσταμένους, φίλους, συγγενείς, κλπ.). Σε κάθε ομάδα ανθρώπων, ποιος δεν έχει αντιμετωπίσει έναν χειραγωγό ο οποίος τον ήθελε να κάνει όλα όσα αυτός όριζε, έναν ψυχοπαθή που είχε βάλει σκοπό να του κάνει δύσκολη τη ζωή, έναν αυταρχικό προϊστάμενο που πίστευε ότι μπορούσε να τον έχει στη διάθεσή του είκοσι τέσσερεις ώρες το εικοσιτετράωρο, έναν ζηλόφθονο φίλο που εποφθαλμιούσε όλα όσα πετύχαινε, ή έναν κουτσομπόλη γείτονα που ήλεγχε τι ώρα έβγαινε και έμπαινε στο σπίτι του και με ποιον;

Πέρα από τον πόνο που μας προξένησαν αυτοί οι άνθρωποι, τα ερωτήματα όσων από εμάς υποχρεώθηκαν κάποια στιγμή να συναναστραφούν μαζί τους είναι:

Τι κάνω; 
Πώς θέτω όρια δίχως να πληγώσω ούτε να πληγωθώ εγώ ο ίδιος; 
Πώς μπορώ να καταφέρω να μη μπουν τούτοι «οι τοξικοί άνθρωποι» στον στενό συναισθηματικό μου κύκλο; 

Με όλα αυτά ασχολείται τούτο το βιβλίο.

(Από την Εισαγωγή του ίδιου του συγγραφέα).

Ο Μπερνάντο Σταματέας είναι πτυχιούχος Ψυχολογίας και Θεολογίας και εργάζεται με μεγάλη επιτυχία ως οικογενειακός σύμβουλος και κλινικός σεξολόγος. Τα βιβλία του είναι όλα best-sellers και έχουν βοηθήσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων να βρουν απαντήσεις στα προβλήματα που τους απασχολούν. 

Στο συγκεκριμένο βιβλίο, διακρίνει τους τοξικούς ανθρώπους σε 13 κατηγορίες, μιλάει για τη δύναμη των λέξεων και μας δείχνει πώς να ελευθερωθούμε από τις τοξικές προσωπικότητες. Γιατί, όπως πολλοί σωστά αναγράφεται στο εξώφυλλο του βιβλίου, «η απομάκρυνση των τοξικών ανθρώπων από τη ζωή σου δεν είναι μια πράξη σκληρότητας, αλλά μια πράξη αυτοφροντίδας».





Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΠΕΡΓΗ για τους ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ


Αθήνα, 15 Μαρτίου 2017

Αγαπητή Αγγελική,

Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον το βιβλίο σου, που είναι γραμμένο με στόχο να καθρεφτίσει το ιδιωτικό μέσα από το μεγάλο πανόραμα του δημόσιου χώρου, δύο χρονικότητες αξεδιάλυτες, δεμένες, αλλά και τόσο αδιάφορες η μία για την άλλη. Τα πρόσωπα, γεννήματα μιας σφριγηλής εμπειρίας και εμποτισμένα από ένα βουβό πόνο, γυροφέρνουν γύρω από τη μοίρα τους, έωλα, με μια αφροντισιά που «ιντριγκάρει» τον αναγνώστη να νιώσει και να σκεφθεί.

Πόσα θύματα της μοίρας τους δεν παρουσιάζεις αλλά και της ζωής τους της ίδιας! Δείχνεις την ταύτισή τους μέσα στην άγρια κοινοτοπία του χρόνου, όπου παγιδεύτηκαν θανάσιμα, ενώ η αναζήτηση μιας πνευματικότερης αναζήτησης της ελπίδας, σχεδόν απολησμονημένης, ξεθωριασμένης και εξορισμένης από τον ανθρώπινο χρόνο, εκδηλώνεται με τους γνωστούς διεστραμμένους τρόπους, όταν το εγώ και το ον δεν συναντηθούν.




Ενοχοποίηση του εαυτού, των άλλων… βία, παραξενιά, διαστροφή στην βιοαντίληψη, άκαρπη επικοινωνία, χρησιμοθηρία, και από την άλλη το αίτημα για αυτοπραγμάτωση και αυτο-υπέρβαση… ενώ έχεις, επίσης, γόνιμους αντίκτυπους από την κλασσική σκέψη και την νεοελληνική εμπειρία αποτυπωμένους πάνω στην υφολογία του κειμένου.

Ρίχνεις το φως της λογοτεχνίας και της ηθικής πάνω σε διάφορες όψεις της κοινωνικής ζωής: ατελής συναγερμός των αισθήσεων, καιροσκοπική ηθική, βία και θλίψη που δεν βρίσκουν πρόσωπο να εξομολογηθούν, να εκμυστηρευτούν, να απολογηθούν, να μετανοήσουν.

Έκανες δουλειά σκληρή και επίμονη. Αποθησαύρισες, ξανασκέφθηκες, διύλισες… με στοιχεία ηθογραφίας μιας/της (διαχρονικής) εποχής, που παραμένει αναλλοίωτα αδιευκρίνιστη, αναχρονιστική, ανεξέλικτη, βυθισμένη στο Άλεκτο – και ας ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί την αλλαγή και το μεταρρυθμιστικό ήθος. Εκπρόσωπος και θύμα, ενσάρκωση αμιγής αυτής της κατάστασης, είναι η Ευρυδίκη, ως Ιφιγένεια (εν ονόματι μιας συλλογικής σιωπηρής ενοχής) και ως θύμα μιας πρωτόγονης ανθρωποθυσίας, μέσα σε συνθήκες, υποτίθεται, νεοτερικές και μετανεοτερικές…

Φιλικά,

Παντελής Απέργης*

*Ο Παντελής Απέργης είναι Κριτικός Λογοτεχνίας