Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΑΠΕΡΓΗ για τους ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ


Αθήνα, 15 Μαρτίου 2017

Αγαπητή Αγγελική,

Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον το βιβλίο σου, που είναι γραμμένο με στόχο να καθρεφτίσει το ιδιωτικό μέσα από το μεγάλο πανόραμα του δημόσιου χώρου, δύο χρονικότητες αξεδιάλυτες, δεμένες, αλλά και τόσο αδιάφορες η μία για την άλλη. Τα πρόσωπα, γεννήματα μιας σφριγηλής εμπειρίας και εμποτισμένα από ένα βουβό πόνο, γυροφέρνουν γύρω από τη μοίρα τους, έωλα, με μια αφροντισιά που «ιντριγκάρει» τον αναγνώστη να νιώσει και να σκεφθεί.

Πόσα θύματα της μοίρας τους δεν παρουσιάζεις αλλά και της ζωής τους της ίδιας! Δείχνεις την ταύτισή τους μέσα στην άγρια κοινοτοπία του χρόνου, όπου παγιδεύτηκαν θανάσιμα, ενώ η αναζήτηση μιας πνευματικότερης αναζήτησης της ελπίδας, σχεδόν απολησμονημένης, ξεθωριασμένης και εξορισμένης από τον ανθρώπινο χρόνο, εκδηλώνεται με τους γνωστούς διεστραμμένους τρόπους, όταν το εγώ και το ον δεν συναντηθούν.




Ενοχοποίηση του εαυτού, των άλλων… βία, παραξενιά, διαστροφή στην βιοαντίληψη, άκαρπη επικοινωνία, χρησιμοθηρία, και από την άλλη το αίτημα για αυτοπραγμάτωση και αυτο-υπέρβαση… ενώ έχεις, επίσης, γόνιμους αντίκτυπους από την κλασσική σκέψη και την νεοελληνική εμπειρία αποτυπωμένους πάνω στην υφολογία του κειμένου.

Ρίχνεις το φως της λογοτεχνίας και της ηθικής πάνω σε διάφορες όψεις της κοινωνικής ζωής: ατελής συναγερμός των αισθήσεων, καιροσκοπική ηθική, βία και θλίψη που δεν βρίσκουν πρόσωπο να εξομολογηθούν, να εκμυστηρευτούν, να απολογηθούν, να μετανοήσουν.

Έκανες δουλειά σκληρή και επίμονη. Αποθησαύρισες, ξανασκέφθηκες, διύλισες… με στοιχεία ηθογραφίας μιας/της (διαχρονικής) εποχής, που παραμένει αναλλοίωτα αδιευκρίνιστη, αναχρονιστική, ανεξέλικτη, βυθισμένη στο Άλεκτο – και ας ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί την αλλαγή και το μεταρρυθμιστικό ήθος. Εκπρόσωπος και θύμα, ενσάρκωση αμιγής αυτής της κατάστασης, είναι η Ευρυδίκη, ως Ιφιγένεια (εν ονόματι μιας συλλογικής σιωπηρής ενοχής) και ως θύμα μιας πρωτόγονης ανθρωποθυσίας, μέσα σε συνθήκες, υποτίθεται, νεοτερικές και μετανεοτερικές…

Φιλικά,

Παντελής Απέργης*

*Ο Παντελής Απέργης είναι Κριτικός Λογοτεχνίας











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου