Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ - POLIS ART CAFE - ΑΘΗΝΑ


Η ομιλία μου:

"Φίλες και φίλοι, καλησπέρα!

Σας ευχαριστώ που ήρθατε στην αποψινή μας συνάντηση. Η παρουσία σας μας γεμίζει με θετικά συναισθήματα ζεστασιάς, χαράς και αισιοδοξίας.

Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω τους εκδότες μου, την  Άνεμος Εκδοτική, και συγκεκριμένα το Νικόλα και το Γιάννη, γιατί παρέκαμψαν τους δικούς μου δισταγμούς και προχώρησαν στην έκδοση της ποιητικής μου συλλογής «Η νοσταλγία του παλιού πόνου». Έτσι επέτρεψαν στα στοιχειωμένα ποιήματά μου να έρθουν στο φως καθώς, αφού είχα βάλει τους στίχους μου να συλλάβουν τη στιγμή και τα συναισθήματά της, τα κρατούσα με τη σειρά μου φυλακισμένα σε κάποιο συρτάρι.

Ευχαριστώ και τους φίλους ποιητές της αποψινής βραδιάς γιατί μου άφησαν χώρο να μπω ανάμεσά τους. Όπως αναφέρω και στο οπισθόφυλλο της συλλογής, δεν με θεωρώ ποιήτρια, αλλά πεζογράφο, που ωστόσο ήθελε να στεγάσει τους στίχους κυρίως της νιότης της. Εκεί ανήκει το μεγαλύτερο μέρος των ποιημάτων μου που χαρακτηρίζονται από τις κοινές νεανικές ανησυχίες για τις σχέσεις και την κοινωνία, και από τις επιρροές των υπαρξιστών.

Αγαπώ την Ποίηση, γιατί αποτελεί πηγή φωτός, είναι ένα ανοιχτό παράθυρο που βλέπει σε άλλους κόσμους, είναι ένα σκαλί στη σκάλα της ύπαρξης που μας ανεβάζει ψηλότερα, δονεί τα συναισθήματά μας, και τέλος γιατί, είτε μας φέρνει ένα χαμόγελο στα χείλη είτε ένα τσίμπημα στην καρδιά, αποτελεί παρηγοριά.

Ο τίτλος της συλλογής είναι παρμένος από το ποίημα «Η νοσταλγία του παλιού πόνου» και αναφέρεται στον πόνο ως ένδειξη ζωντάνιας. Η νοσταλγία για τον παλιό πόνο αντιπροσωπεύει τη νοσταλγία για την εποχή που είχαμε την ικανότητα να νιώσουμε έντονα συναισθήματα, να αντιδράσουμε, που ήμαστε ζωντανοί. Είναι η νοσταλγία για τον παλιό μας εαυτό που δεν είχε βυθιστεί στην απάθεια, που δεν είχε αλλοτριωθεί.

Ελπίζω τα ποιήματα της συλλογής να αποτελέσουν για τον αναγνώστη αφορμή για σκέψη και να προκαλέσουν συγκίνηση.

Κλείνοντας και εν όψει της καινούργιας χρονιάς, θα ήθελα να ευχηθώ για όλους μας και τον πλανήτη μας, μακροημέρευση και ειρήνη, υγεία, και αμοιβαία αγάπη και φροντίδα!

Σας ευχαριστώ!"

























Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

"Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ", Αγγελικής Μπούλιαρη - ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ, ΑΘΗΝΑ

"Η νοσταλγία του παλιού πόνου", Αγγελική Μπούλιαρη

Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις Άνεμος Εκδοτική

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015





Μέσα σε ατμόσφαιρα νοσταλγίας (όπως ήταν αναμενόμενο), συγκίνησης και φιλίας, έγινε η Πρώτη Παρουσίαση της Ποιητικής Συλλογής "Η νοσταλγία του παλιού πόνου", της Αγγελικής Μπούλιαρη, στο Λουκούμι Μπαρ, στο Μοναστηράκι.

Η παρουσίαση χωρίστηκε σε δύο μέρη.

Στο πρώτο μέρος παρουσίασε την συλλογή και τη δημιουργό του ο Χρήστος Παπουτσής, ενώ ενδιαμέσως η Θέκλα και η Έλενα απήγγειλαν τα ποιήματα:

1. Προσωπική υπόθεση, σελίδα 68
2. Από το παράθυρο του τετάρτου ορόφου, σελίδα 9
3. Η τεθλασμένη, σελίδα 10
4. Προσπέρασμα, σελίδα 55
5.Εγωιστικό, σελίδα 13
6. Έγραφα ωραία κι εγώ κάποτε, σελίδα 65
7. Γλάρος, σελίδα 16


Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με την απαγγελία των ποιημάτων:

1. Έχω δυο γυναίκες στην καβάτζα, σελίδα 61
2. Ενώ εκείνη κοιμάται, σελίδα 49

Στη συνέχεια ο Βασίλης Μπαμπούρης, μίλησε για την προσωπική του αλλά και τη γενικότερη σχέση του μέσου Έλληνα με την Ποίηση, και τόνισε ότι αυτό που τον προσέλκυσε στη "Νοσταλγία του παλιού πόνου" ήταν κυρίως η ανθρωπιά που τη διαπνέει, η εξαιρετική οικονομία λόγου και ο αποφθεγματικός τρόπος έκφρασης σε πολλά από τα ποιήματα της συλλογής.

Ακολούθησε μια ενδιαφέρουσα φιλική "ανάκριση" της Αγγελικής Μπούλιαρη από τον Βασίλη Μπαμπούρη, περί Ποίησης, Νοσταλγίας και Παλιού Πόνου, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ: https://the-yellow-buses.blogspot.gr/2016/08/blog-post.html


Ανάμεσα στις ερωτήσεις, ακούστηκαν τα Ποιήματα:

1. Είπα, σελίδα 20
2. Εικόνα, σελίδα 33
3. Ταιριαστά Κοστούμια, σελίδα 60
4. Η νοσταλγία του παλιού πόνου, σελίδα 63
5. Νόστος, σελίδα 67
6. Σαν μια μουσική, σελίδα 32
7. Οι εξόριστες, σελίδα 67


Η εκδήλωση έκλεισε με δύο ποιήματα που έγραψε η δημιουργός για τον σύζυγό της, Γρηγόρη, στον οποίο και τα αφιέρωσε:

1. Της ψυχής ο έρωτας, σελίδα 30
2. Όχι, σελίδα 19



Φωτογραφίες από την πολύ όμορφη και ζεστή βραδιά































Βρείτε το βιβλίο "Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ" εδώ:

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΤΖΕΝΗ ΚΟΥΚΙΔΟΥ με αφορμή τη "ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ"

Η Αγγελική Μπούλιαρη και "Η νοσταλγία του παλιού πόνου"


Πως σας ήρθε η ιδέα;
Η ιδέα για το καθένα από τα ποιήματα είναι γέννημα της στιγμής. Η ιδέα για τη συλλογή προέκυψε από την επιθυμία να στεγάσω τους στίχους μου.

Που γράψατε το βιβλίο σας;
Στο σπίτι, στον κήπο, στο λεωφορείο, στο δρόμο, στο καφενείο, στην αμμουδιά.

Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Η συλλογή αυτή καλύπτει ένα ευρύ διάστημα κάποιων δεκαετιών.

Πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Στιγμές στο χρόνο.

Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Εικόνες, σκέψεις, συναισθήματα.

Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Το πάθος της νιότης.

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Δεν υπάρχουν χαρακτήρες στα ποιήματά μου, ή αλλιώς όλα είναι ήρωες. Ακόμα κι ένα βότσαλο στη λίμνη μπορεί να γίνει ήρωας-θέμα ενός ποιήματος.

Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Σκέψη και συγκίνηση.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μεγαλώνοντας μειώνονται οι αγωνίες μου. Σταθερή, όμως, παραμένει η αγωνία για τα αγαπημένα πρόσωπα.

Φοβάστε...
Τη βία και τον πόλεμο.

Αγαπάτε...
Τα παιδιά.

Ελπίζετε...
Να προλάβω.

Θέλετε...
Να ταξιδέψω σε μακρινούς προορισμούς.

Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Οι ευαίσθητοι.

Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Δεν υπάρχει «πρέπει».

Γιατί δεν πρέπει;
Δεν υπάρχει «Δεν πρέπει».

Που/πως μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Στην «Άνεμος Εκδοτική» και στα βιβλιοπωλεία.

Που μπορούμε να βρούμε εσάς;

Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Του δειλινού.

Ποια μουσική;

Το τραγούδι Manhã De Carnaval, από την ταινία Orpheo Negro.


Ποιο άρωμα;
Rive Gauche YSL

Ποιο συναίσθημα;
Νοσταλγία, φυσικά.

Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Φωτογραφικό άλμπουμπ.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Ζωγράφος ή σκηνοθέτης.

Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Αρκετούς. Για να μην αδικήσω Έλληνες συναδέλφους μου, θα αναφέρω τις Καναδέζες Μάργκαρετ Άτγουντ και Άλις Μονρό.

Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Ο Αλμπέρ Καμύ και συνολικά το έργο του.

Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Ανταλλάσσουμε ιδέες.

Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Καλά είναι κι αυτά, αλλά πρωτίστως χρειάζεται ψυχή με πράγματα που την καίνε.

Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Η ποιότητά του, ο τίτλος, το εξώφυλλο, η προώθηση, το κοινό του –αν είναι ευρύ η περιορισμένο– και η χρονική συγκυρία. Θα ονόμαζα τύχη τον συνδυασμό όλων αυτών.

Τι την αποτυχία;
Κάποιες ελλείψεις στον παραπάνω συνδυασμό.

Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Σαφώς, ναι! Βλέπω συχνά έναν αχρείαστο ανταγωνισμό για το ποιος έχει τη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη ή έχει διαβάσει τα περισσότερα βιβλία. Βρίσκω ανούσια την υπερβολή. Σύμφωνοι, λατρεύουμε τα βιβλία, αλλά αυτά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τον άνθρωπο και τη ζωή.

Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Ανάβαση στο Όρος.

 Ήταν το Ερωτηματολόγιο Read First για τα νέα βιβλία από το Κουκιδάκι:


Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ: