Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΛΑΓΙΑΖΕΙΣ Μ΄ΑΛΛΟΝ ΑΠ΄ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ

"Nordic Summer Evening"
painting by Sven Richard Bergh

Σηκώνεται και πηγαίνει στο σαλόνι. Τραβάει λίγο την άκρη της κουρτίνας κι από τη μεγάλη τζαμαρία του πέμπτου ορόφου αφήνει το βλέμμα της να χαϊδέψει τους βρεγμένους δρόμους, τους φανοστάτες και στο βάθος τα φώτα του αεροδρομίου. Η σκέψη της ταξιδεύει σ' ένα άλλο αεροδρόμιο, αλλού, σ' ένα νησί. Εκεί που υπάρχει αυτός που μπορεί να της χαρίσει την πραγματική ζωή με τη μορφή του, τον ήχο της φωνής του, με την ύπαρξή του.
Δεν ξέρει πώς ακριβώς είναι αυτή η πραγματική ζωή. Όμως, ξέρει ότι η ζωή που θα ζήσει εδώ, σ' αυτή τη μεγαλούπολη, με τον Μάριο, είναι η ζωή μιας άλλης. Κάποιας που ανέλαβε καθήκοντα και υποχρεώσεις που πρέπει αυτή, η Βερονίκη, να εκπληρώσει.

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ για το "ΕΓΩ ΑΓΑΠΩ ΑΥΤΗ ΚΑΠΝΙΖΕΙ"



"Με μιαν ανάσα το διάβασα, κυρία Μπούλιαρη!!!
Τρυφερό, γρήγορο, με πολλές πολλές εικόνες, δοσμένες με μια ρομαντική διάθεση, για την τόλμη μιας γυναίκας να ανακαλύψει την αλήθεια των συναισθημάτων της που χρόνια έκρυβε,της κόρης που έμαθε για την μητέρα της μέσα από ένα ηλεκτρονικό ημερολόγιο, τις σωστές προβλέψεις που γίνονται λάθος εκτιμήσεις, την ευκολία με την οποία μπορεί κάποιος να σε εκμεταλευτεί αν καταλάβει την ανασφάλειά σου, μέχρι και για τα όνειρα που κρατάμε σε κάποιο κρυμμένο σεντούκι και ξαφνικά τα ξαναβγάζουμε έξω...
Κρυμμένες, μικρές, καθημερινές αλήθειες κρύβονται μέσα στις σελίδες του βιβλίου σας !!!
Είναι ένα δώρο προς όλες εμάς τις γυναίκες! "

(Τζίνα Γ. 16-09-2012)


**********************************************
"Αγγελική μου, τι όμορφα που τα λες!!!
Πόσο ανθρώπινο και τρυφερό είναι το βιβλίο σου. Μέσα του είδα αλήθειες μου. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι είναι υπέροχο κανείς να κυνηγάει τα όνειρά του, αρκεί να τα έχει συνειδητοποιήσει. Αυτό είναι η ομορφιά της ζωής. Τους συμβιβασμούς μας οι περισσότεροι άνθρωποι τους κάνουμε, παίρνουμε όμως δύναμη όταν η ψυχή μας, όπως λες κι εσύ, μπορεί να ξεπορτίζει και φυσικά να χαίρεται..."
(Ρένα M. 15-09-2012)
****************************************************************

"Άκρως επίκαιρο. Ενίοτε σαρκαστικό, απόλυτα αληθινό. Δεινότητα περιγραφής του τώρα, του ψυχικού κόσμου των γυναικών. Διφορούμενες έννοιες για κάθε ερμηνεία.
Η προδοσία και η απάτη μαστιγώνονται με τον πιο βελούδινο τρόπο. Ο εξοστρακισμός του ‘εντός’  πλήρης.

Πολλά μού έδωσες, πολλά ευχαριστώ!"
(Γιάννης Τ. 09-08-2012)
*******************************************************************


Ειδικά για τη νουβέλα "Εγώ αγαπώ, αυτή καπνίζει" :
"... Σε κάθε λέξη αποτυπώνεται ο καημός μιας ψυχούλας με τόσο αισθαντικό τρόπο! Και πόση συγκίνηση φύλαξες για το τέλος! ...[Είσαι] Ευαίσθητη, τρυφερή, έξυπνη, ευρηματική, με χιούμορ, δυνατή και αγωνίστρια!"
(Χαρούλα Π. 11-07-2012)
*************************************************

Αγγελική μου, γεια σου!
Διάβασα το βιβλίο σου και πολύ μου άρεσε!
Πραγματικά μου αρέσει ο τρόπος που πλάθεις χαρακτήρες και που τους βάζεις να φιλοσοφούν ή να αντιμετωπίζουν με χιουμοριστικό τρόπο τις δυσκολίες τους. Και η γραφή είναι πιο μεστωμένη.
Πάντα επιτυχίες, καλή μου!

(Κωνσταντίνα Τ. 08-11-2012)
*********************************************************************   

"...Το τρίτο  βιβλίο της Αγγελικής, «Εγώ αγαπώ, αυτή καπνίζει», είναι ίσως και το ωριμότερό της. Τα διηγήματα που περιέχει αντικατοπτρίζουν σκέψεις και επιθυμίες, κρυφούς, ανομολόγητους και πιθανόν ανολοκλήρωτους έρωτες και διλήμματα ζωής, τα οποία βασανίζουν τις ηρωίδες και τους ήρωες  των ιστοριών της, ενώ ο φόβος και το πάθος είναι μερικά από τα συναισθήματα που τους διακατέχουν.
Για πρώτη φορά, ίσως, στο έργο της υπάρχει τόσο έντονο το χιούμορ, που δίνει έναν τόνο πιο ανάλαφρο, χωρίς όμως να αφαιρεί καθόλου το δραματικό στοιχείο από αυτό, και χωρίς να μετατρέπει τους ήρωές της σε καρικατούρες, απλά τους κάνει πολύ πιο ανθρώπινους , γήινους και πιο προσιτούς στον αναγνώστη..."
(Μάριος Π. 12-07-2012)
****************************************************

"...Λάτρεψα τον τίτλο, λάτρεψα το εξώφυλλο όταν το πρωτοείδα, λάτρεψα και το βιβλίο. Το διάβασα μέσα σε μία μέρα. Έξι ιστορίες που με έκαναν να νιώσω σχεδόν τα πάντα. Έκλαψα, γέλασα, θύμωσα, ευχαριστήθηκα,  αισθάνθηκα οίκτο για τον ήρωα και αμέσως μετά τη χαρά της δικαίωσης του. Όλα αυτά σε 200 σελίδες. Απίστευτο! Διαβάζω ασταμάτητα από τότε που έμαθα να διαβάζω. Ξέρω τι σας λέω. Δεν γίνεται αυτό, όχι τόσο έντονα, όχι σε τέτοιο αριθμό σελίδων..."
 (Βίβιαν Φ. 12-07-2012)


****************************************************


"Αγγελική μου, διάβασα το βιβλίο σου και μου άρεσε. Το διήγημα που έδωσε τον τίτλο είναι όμορφο και γραμμένο με σπάνια ευαισθησία. Επίσης μου άρεσε πολύ το "Η μαμά το θέλει και το έχει ανάγκη". Τέλεια χαρτογράφηση ενός πραγματικού γεγονότος. Νομίζω πως πρέπει να τεθεί υπ΄ όψιν του Υπουργού Εμπορίου, αν και δεν πιστεύω να ιδρώσουν αυτάκια. Το έχω πει σε όλες μου τις φίλες. Μπράβο!"

(Λένα Π. 30-04-2014)

***************************************************



ΥΓ. Μπορείτε να προσθέσετε κι εσείς τα δικά σας σχόλια στέλνοντας e-mail στη διεύθυνση: angelbouliari@gmail.com













Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

ΧΡΟΝΟΣ ΑΚΙΝΗΤΟΣ! ΑΝΙΚΗΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ!

Ας σταματούσε ο χρόνος!


Όμως το ήξερε, ο Χρόνος νικάει, δεν νικιέται. Είναι ο κατακτητής, δεν κατακτάται. Ορίζει, δεν ορίζεται. Είναι ένας μάγος αυτοκράτορας που δίνει εντολές ανέκκλητες με την υπεροψία της αδιαφιλονίκητης εξουσίας του.

Με το μανδύα του ορίζει τι θα αποκαλυφθεί και τι θα παραμείνει μυστικό δικό του στους αιώνες. Με μια του κίνηση, τραβάει το μανδύα και τα κρυμμένα λούζονται στο φως και φανερώνονται. Και με μια άλλη κίνηση σκεπάζει πρόσωπα, πράξεις, πράγματα και το σκοτάδι καταπίνει τα μυστικά.

Αυτός ορίζει τι θα θεραπευτεί και τι ανίατο θα μείνει.

Όταν εκείνος βιάζεται, σε παρασύρει στο βιαστικό του βάδισμα, και δεν μπορείς να τον προλάβεις, όσο κι αν ασθμαίνεις. Και συνήθως βιάζεται όταν είσαι ευτυχισμένος...
Όταν βαριέται, πάει ανελέητα αργά και δεν μπορείς καν να τον σπρώξεις - είναι τόσο βαρύς! Και συνήθως βαριέται, όταν εσύ βαλτώνεις στην απελπισία...

Χρόνος ακίνητος! Ανίκητος Χρόνος!


Όταν γκρεμίζονται οι μύθοι και τα παιδικά πιστεύω
και βρίσκεις την τόλμη να ζήσεις τη δική σου ζωή
Έτσι κι αυτή τη φορά ο Χρόνος οδήγησε με τις βιαστικές δρασκελιές του την κούρσα, φέρνοντας την εβδομάδα των εραστών στο σκοτεινό χώρο των μυστικών του παρελθόντος και την ίδια τη Βερονίκη μαζί με την Ισμήνη στη σάλα αναμονής του αεροδρομίου του νησιού, να περιμένουν το Μάριο.

Ούτε στιγμή δεν είχε φανταστεί η Βερονίκη ότι και το δευτερόλεπτο μακριά από τον Τόνυ θα ήταν τόσο βασανιστικό κι ότι θα χρειαζόταν να πιέσει τόσο πολύ τον εαυτό της για να δείχνει χαρούμενη! Έπρεπε, όμως. Για το Μάριο. Που ήταν καλός και σωστός και σίγουρα δεν άξιζε όσα του έκρυβε.

Λιγομίλητη και μ' ένα αδιόρατο μελαγχολικό χαμόγελο τον παρακολουθούσε, ενώ μιλούσε με την ξαδέρφη του, και κατέληγε πάλι στο ίδιο απελπιστικό συμπέρασμα. Δεν είχε το δικαίωμα να τον πληγώσει. Ποτέ δεν θα έβρισκε το θάρρος να του πει τι συνέβαινε.

Και τον ακολούθησε ξανά, στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού αυτή τη φορά, κοιμήθηκε μαζί του στα λευκά σεντόνια ενός άλλου πολυτελούς ξενοδοχείου, ενώ η σκέψη της άλλο κορμί αγκάλιαζε κι άλλο στόμα φιλούσε, έβγαλε κι άλλες ευτυχισμένες φωτογραφίες κι έκλαψε κρυφά...


Το δικαίωμα του λάθους και της προσωπικής επιλογής

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ: