"ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ" - στα ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ περιοδικού MARIE CLAIRE

Περιοδικό MARIE CLAIRE, τεύχος 331, Ιούλιος 2016
 ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΜΒΥΣΗ

 Αγγελική Μπούλιαρη
Δραπέτες του ονείρου
Εκδόσεις Ωκεανός

Η ιστορία της Ευρυδίκης μοιάζει στενάχωρη αν σταθείς στην περίληψή της μέχρι ένα σημείο.
Το κοριτσάκι δεν μεγαλώνει με τους γονείς του, αλλά με θετή οικογένεια που δεν του δίνει την αγάπη που του αξίζει. Η τρίτη οικογένεια, η δική της, προκύπτει από συνοικέσιο. Η αγάπη για τα παιδιά της αντισταθμίζει τη δυστυχία του να μοιράζεται τη ζωή της με τον λάθος άντρα, που είναι επιπλέον τσιγκούνης, καταπιεστικός και βίαιος.

Αλλά έτσι είναι μερικοί άνθρωποι, αντέχουν, καταφέρνουν να βλέπουν το ωραίο και το αληθινό ακόμα και μέσα από δύσκολες συνθήκες δυστυχίας. Και ίσως στην πορεία να συναντούν λίγο παραπάνω φως στο πρόσωπο ενός έρωτα.

Ένα χορταστικό μυθιστόρημα (615 σελίδες), ό,τι ακριβώς χρειάζεστε για την παραλία.
Οι ιστορίες του (και η αισιοδοξία του) θα σας συνοδεύουν και θα σας ζεσταίνουν την καρδιά το χειμώνα.

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:
http://www.oceanosbooks.gr/product/547/%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%85

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557



Η ΛΙΑ ΜΙΛΤΟΥ γράφει για τους "ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ",Αγγελικής Μπούλιαρη

Η Λία Μίλτου ανήρτησε το παρακάτω κείμενο με τη γνώμη της για το βιβλίο, στη σελίδα Φίλοι της Ελληνικής Λογοτεχνίας, στο Facebook, στις 2 Μαΐου 2016:

Αγγελική Μπούλιαρη : ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

Είναι η πρώτη φορά που κράτησα στα χέρια μου βιβλίο της Αγγελικής Μπούλιαρη. Δεν διστάζω να ομολογήσω ότι το άνοιξα με κάποια αμηχανία για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσω. Από τις πρώτες όμως σελίδες αισθάνθηκα μια διαφορετική αύρα να με τυλίγει: "Ναι, αυτό είναι λογοτεχνία!" σιγομουρμούρισα αβίαστα με τον αυθορμητισμό που με χαρακτηρίζει. Γιατί πολλές φορές έπεσαν στα χέρια μου κείμενα βαρετά και ανούσια που γράφτηκαν μόνο για να γραφτούν. Να κυκλοφορούν στις παραλίες κάτω από μια ομπρέλα με μισολαδωμένες σελίδες από το αντηλιακό!

Σε τούτο το βιβλίο μου άρεσε ο τρόπος έκφρασης της συγγραφέως, με άγγιξε η πένα της που ξετύλιγε αριστοτεχνικά την πλοκή του μυθιστορήματος. Και πάνω απ' όλα με συγκίνησε το ψυχογράφημα της Ευρυδίκης, αυτής της ύπαρξης που πολεμούσε να βρει στήριγμα σε οικογένειες που ήταν στην ουσία ξένες γι αυτήν. Βίωνα με γλυκόπικρη γεύση την πορεία της από την εφηβεία στην ενηλικίωση, το γάμο που της επέλεξαν οι άλλοι, την οικογένεια που ανέστησε, τη ζωή της γενικά που δεν ανήκε σ΄αυτήν αλλά στον άντρα "αφέντη"! 

Τα συνεχή φλας-μπακ, σαν σε κινηματογραφική ταινία, από τις φάσεις της ζωής της, με γοήτευσαν και αισθάνθηκα πολλές φορές αυτή την Ευρυδίκη να γίνεται δικό μου παιδί, και αγωνιζόμουν μαζί της να της αλλάξω αυτή τη μίζερη ζωή που βίωνε κοντά σε έναν άντρα δυνάστη.

Αδυνατώ να περιγράψω όλα τα συναισθήματα που με κυρίευσαν διαβάζοντας αυτό το ρεαλιστικό μυθιστόρημα: Πόνος, θυμός, οργή, αγανάκτηση, αλλά και αγάπη, έλεος, ελπίδα και προσδοκία!

Δεν θα συνεχίσω, αφήνω στους αναγνώστες τη συνέχεια, για να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

Θερμά συγχαρητήρια στην συγγραφέα και ειλικρινή εκτίμηση από μένα στην πένα της που υπόσχεται καλύτερες μέρες, βάζοντας και το δικό της "λιθαράκι" στο οικοδόμημα της Ελληνικής Πεζογραφίας!!!

Πηγή: https://www.facebook.com/groups/filoithsellinikhslogotehnias/permalink/1096753530381565/?match=zrTPgc6xz4DOtc%2BEzrXPgyDPhM6%2Fz4Ugzr%2FOvc61zrnPgc6%2Fz4U%3D

ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

Αγγελική Μπούλιαρη

Μυθιστόρημα

Σελίδες 615

Εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ

Μάρτιος 2016

Βρείτε το βιβλίο εδώ: http://www.oceanosbooks.gr/product/547/%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%85

 Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327
http://www.goodreads.com/author/show/6448557

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ για τους ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ στο ΒΗΜΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ

Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ-ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ-ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΩΝ

Μάϊος 2016, Φύλλο 430

Λουτρακιώτες Συγγραφείς

                            ΔΡΑΠΕΤΕΣ  ΤΟΥ  ΟΝΕΙΡΟΥ

                         Αγγελικής Μπούλιαρη

                                Μυθιστόρημα                                          

           

Ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα με τον παραπάνω τίτλο. Η  Αγγελική Μπούλιαρη μας ξάφνιασε ευχάριστα με το καινούργιο της Μυθιστόρημα «Δραπέτες του Ονείρου». Ένα βιβλίο γραμμένο με ευαισθησία και με πολύ συναίσθημα. 

Η συγγραφέας, με τη διεισδυτική ματιά της και με τη διαίσθηση που τη διακρίνει  για τα κοινωνικά θέματα, δημιούργησε ένα λογοτεχνικό έργο υψηλής ποιότητας. Με κεντρική ηρωίδα του πονήματος την Ευρυδίκη, καταγράφει καταστάσεις που επικρατούσαν σε μια συντηρητική κοινωνία του παρελθόντος – και που ίσως ακόμα και σήμερα  υπάρχουν - την απόρριψη, τη λεκτική, την ψυχολογική, ακόμα και τη σωματική βία, πράγματα απαράδεκτα για την εποχή μας, που όμως συμβαίνουν. Η  ηρωίδα, με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, όπως αναφέρει η συγγραφέας, που ξυπνά μέσα της, κάνει  γενναία βήματα για να κερδίσει επιτέλους τη ζωή της.

Η συγγραφέας, μια  εξαιρετική  δημιουργός, από το 2005  ασχολείται με τη λογοτεχνία. Στο τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημά της, μας δίνει ένα κείμενο με ζωντανό λόγο, με γλώσσα στρωτή, κατανοητή, ρέουσα και προπαντός με σωστά ελληνικά, απόρροια των σπουδών της - είναι πτυχιούχος της Ελληνικής και Αγγλικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών - και προπαντός της ενασχόλησής της σαν εκπαιδευτικός σε Γυμνάσιο και Λύκειο.

    

 Το βιβλίο αυτό αξίζει να διαβαστεί από όλους μας. Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.

                                                                    Απ. Καλαντζής

ΥΓ: Οι Συγγραφείς και Ποιητές, που  δεν είναι λίγοι στην πόλη μας, με την τέχνη τους αποτελούν μια ηλιαχτίδα που φωτίζει και ζεσταίνει τη μαυρισμένη μας ψυχή από τα σημεία και τέρατα που συμβαίνουν στις μέρες μας.  

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.oceanosbooks.gr/product/547/%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%85

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΟΥΖΟΥΜΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ

http://now24.gr/i-nostalgia-tou-paliou-ponou/

«Η νοσταλγία του παλιού πόνου»

Δευτέρα, 15 Ιουνίου 2015 - 21:20

Βιβλιοπροτάσεις από τον Κυριάκο Κουζούμη

Δάφνες ποιήτριας να δρέψω, δεν επιθυμώ.

Δεν είμαι σεμνή. Προσγειωμένη είμαι.

Κι ας λένε πως πάσχει

κάποιας μορφής ευαισθησία

απ’ του ρεαλισμού την έλλειψη.

Είναι που πια δεν ήθελα

άστεγοι να περιπλανώνται

οι στίχοι μου

οι στοιχειωμένοι.

Υπέροχος ποιητικός λόγος που αγγίζει τις χορδές από την άρπα της ψυχής. Μηνύματα, εικόνες, αρώματα που θα καταλαγιάσουν σαν απαλά πούπουλα στην επιδερμίδα της συνείδησης και της καρδιάς πολλών αναγνωστών…

Αγγελική Μπούλιαρη-Εκδόσεις: Άνεμος

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ για τη "ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ"

Με φίλο οικείο τη «Νοσταλγία του παλιού πόνου» της ποιήτριας Αγγελικής Μπούλιαρη,

…γράφει ο Θεόφιλος Γιαννόπουλος

«…τη χαμένη αθωότητά μου ψάχνω…»[1] επανέλαβα διαβάζοντας ψιθυριστά την ανοικτή ποιητική συλλογή μπροστά μου. Θρόιζε ταξιδιάρικα η θάλασσα απέναντί μου. Θρόιζε ταξιδιάρικα η θάλασσα και μέσα μου. Φως αναστήθηκε για μια στιγμή στο πρόσωπό μου, μα έπειτα κρύφτηκε κι αυτό κάτω από το σκοτάδι της πόλης…

Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ήταν από πάντα μια κρυψώνα προσωπική, ολοδική μου, να εξομολογούμαι και να χαράζω ποιήματα στα κύματα και να τ’ αφήνω να φεύγουν μακριά. Κάποτε στα εφηβικά μου χρόνια έφευγα από το σχολείο και ερχόμουν εδώ, να σημαδέψω τα λευκά χαρτιά που κουβαλούσα, με σκέψεις μου, κι έπειτα να τα σκίσω κομμάτια, προσφορά στον άνεμο…

Αυτή την ώρα, επέλεξα ως μοναδική συντροφιά τούτη την ποιητική συλλογή και τίποτε άλλο. Μήτε χαρτί, ούτε μελάνι, όπως συνήθιζα πάντα. Αιτία στάθηκε τόσο ο τίτλος της, «Η νοσταλγία του παλιού πόνου», όσο και το γεγονός πως με μια γρήγορη αναγνώριση στις σελίδες της, με έκανε να την νιώσω ως Φίλο οικείο. Που θα μου ομολογήσει όλα του τα μυστικά ακούγοντας με κατανόηση και τα δικά μου.

Η ποιήτρια Αγγελική Μπούλιαρη αποτυπώνει στις γραφές της όλα εκείνα τα ανθρώπινα συναισθήματα που έχουν αιτία να εμμένουν και να μας συντροφεύουν σε κάθε μας χαμόγελο και δάκρυ, μοναξιές και στιγμές με αγαπημένους μας ανθρώπους. Το έργο της είναι νοσταλγικά αιχμηρό και αναγκαίο συνάμα, χρησιμοποιώντας λόγια σιωπηλά, για να τα νιώσει όσο γίνεται βαθύτερα η ψυχή. Γιατί:

«Φωνάζουν όσοι δεν έχουν τίποτα να πουν.

Σωπαίνουν όσοι τους αρρωσταίνει η σκέψη.

Φωνάζουν οι ανόητες χαρές.

Σωπαίνουν οι λυπημένες σκέψεις.»[2]

Οι εικόνες, τα συναισθήματα και οι μουσικές που άδραξα από τις λέξεις, ήταν γεμάτες με προσωπικά ερωτηματικά, που αν τα λογιστείς όπως τους πρέπει, θα είναι η αφετηρία για την άφεση που αποζητάς.

Άλλωστε, για ν’ αποφύγεις το σκοτάδι που σε πνίγει, χρειάζεται να διαλέξεις συγκεκριμένους δρόμους για να διαβείς:

«Διαγραφή.

Ένα βήμα μπροστά.

Αν έβρισκες τη δύναμη να ξαναγεννηθείς;»[3]

Γιατί η πορεία όλων μας είναι κοινή. Όμοια τα σημάδια που ακολουθούμε, αποκτούμε κι αποφεύγουμε:

«Μ’ υπομονή κλειστές πόρτες θα μετράω.

Τον δρόμο θα μου φράζουν εμπόδια αόρατα,

μα θα χτυπάω γροθιές στους πελώριους τοίχους.

Με χέρια ματωμένα θα λευτερώσω το πέρασμά μου.»[4]

Πήρα μια ανάσα μπολιάζοντας μέσα μου αρώματα γεμάτα από θάλασσα, ουρανό και παρελθόν. Έκλεισα το βιβλίο, σταύρωσα τα χέρια και απέμεινα να αναλογίζομαι ξανά το σημείο απ’ όπου ξεκίνησα, αφήνοντας το βλέμμα να ξεχυθεί στο άπειρο μπροστά μου:

«Τη χαμένη μου αθωότητα ψάχνω,

Τη στραγγισμένη ευαισθησία μου ζητώ.

Το πρόσωπό μου στους καθρέφτες κοιτάζω,

Δεν με γνωρίζω, δεν με καταλαβαίνω.»[5]

Αποσώνω την σκέψη και σηκώνομαι να χαιρετίσω ένα καράβι που φεύγει, χάνεται στον ορίζοντα. Το τελευταίο γι’ απόψε…

  

Από την ποιητική συλλογή «Η νοσταλγία του παλιού πόνου» - Αγγελική Μπούλιαρη, Άνεμος Εκδοτική, 2015:

[1] και [5] Σελίδα 25, «Χαμένη αθωότητα»

[2] Σελίδα 33, «Η φωνή και η σιωπή»

[3] Σελίδα 11, «Στ’ ορκίζομαι»

[4] Σελίδα 24, «Πορεία (β)»

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html

http://koukidaki.blogspot.gr/2015/10/me-filo-ikio-ti-nostalgia-tou-paliou-ponou.html?spref=fb

Θεόφιλος Γιαννόπουλος

ΤΑ ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ για το ΕΓΩ ΑΓΑΠΩ ΑΥΤΗ ΚΑΠΝΙΖΕΙ

Αγγελική Μπούλιαρη- “Εγώ αγαπώ, αυτή καπνίζει”- “άνεμος” Εκδοτική

Γράφει: Σήφης Πετράκης - 10 Φεβρουαρίου 2015 12:43 μμ (ενημερώθηκε: 10 Φεβ 12:44 μμ) - Σχολιάστε

'Ενα ξεχωριστό βιβλίο “έπεσε” στα χέρια μου. Η κυρία Αγγελική Μπούλιαρη, καθηγήτρια αγγλικών, μου έκανε την εξαιρετική τιμή να μου στείλει το τελευταίο της βιβλίο – μυθιστόρημα, με την αισθαντική αφιέρωση «κι αν ο νους ξεχνάει, η ψυχή θυμάται». Την ευχαριστώ.

Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με ευαισθησία, ξεχειλίζει δροσεράδα και ανοιξιάτικο άρωμα. Έχει αρκετό χιούμορ και σπάνια τρυφεράδα που δύσκολα συναντάς σε μυθιστόρημα.

Ο τρόπος που περιγράφει τα γεγονότα είναι απρόβλεπτος και πλησιάζει κάπως το αστυνομικό μυθιστόρημα!
Η συγγραφέας έχει μια εντελώς δικιά της φιλοσοφική άποψη για τη ζωή και κάπου με άκρατη ειλικρίνεια την περιγράφει: «Ίσως ψάχνω τον εαυτό μου, γυρεύω την ψυχή μου που πέρασε, τον χρόνο που κύλισε χωρίς να το καταλάβω».
Και τελικά μένει στο συμπέρασμα πως: «Ό,τι υπάρχει πίσω της στο βάθος, υπάρχει και μπροστά της στον ορίζοντα… Σκόνη!».

Το στόρι του βιβλίου είναι συναρπαστικό. Διαβάζοντάς το σε κρατά σε αγωνία για το παρακάτω.
Το γράψιμο είναι γλαφυρό και ρέει όπως το γάργαρο νερό της κρυσταλλοπηγής!
Κάποια σχέση με καζαντζακικές σκέψεις ανακάλυψα στη σελ. 23. «Αν αυτή είναι η αλήθεια, θα τη δεχτώ… Θέλω να μάθω, να λυτρωθώ!».

Η Ιστορία, λοιπόν, ξεκινά με τον θάνατο της μάνας της. Στην κηδεία, δύο παράξενα μάτια, που την έβλεπαν επίμονα, σαν να της φάνηκε πως κάτι θέλουν να της πουν.
Στο ζαχαροπλαστείο που αντάμωσαν ζήτησε κάτι που πάντα άρεσε στη μάνα της: «“Αρωματικό καφέ φίλτρου με μηλόπιτα». Εκείνος της παρέδωσε έναν κλειστό φάκελο με ηλεκτρονικούς κωδικούς, λέγοντάς της πως «εσύ να αποφασίσεις αν θα τα φυλάξεις ή θα τα καταστρέψεις».

Με συγκίνηση άρχισε να τα ξεφυλλίζει ηλεκτρονικά. Πρώτη ημερομηνία: Κυριακή 1 Οκτωβρίου. Στις επόμενες ημερομηνίες περιγράφεται ολόκληρη η κρυφή ζωή της μάνας της. Διάφορα συναισθήματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Εδώ ανακαλύπτει και την παλιά κρυφή της σχέση με τον Δημήτρη που τελικά ήταν η αιτία του ταξιδιού της στο Παρίσι.

Ισχυρές ερωτικές ίντριγκες, μα και απλές ανθρώπινες ιστορίες, περιγράφει με θαυμαστό τρόπο, όπως τη σχέση της με τον άρρωστο άντρα της. «Δίπλα βρίσκεται ένα σώμα βαρύ και δυσκίνητο που ανασαίνει με δυσκολία». Όλα τα εμπεριέχει ο “μπαξές” του ημερολογίου. Τελικά όμως «ο πόνος εξακολουθεί να έρπει ύπουλα στο στομάχι μου» αναφέρει στην τελευταία “σελίδα”.

Ψάχνοντας στο σπίτι βρήκε μερικές φωτογραφίες και ένα χειρόγραφο ημερολόγιο. Ήταν η επίσκεψή της (της μητέρας) στην πόλη του Δημήτρη κάπου στη Β. Ελλάδα. Μετά από ένα όμορφο τριήμερο, ήρθε η επιστροφή και το «τέλος ενός παιχνιδιού που το λένε ζωή».

Το δεύτερο μέρος περιέχει όμορφες καλογραμμένες ιστορίες.

Η πρώτη με τίτλο “Οι προβλέψεις” αφορά έναν σφοδρό έρωτα με τον Νίκο, τον καθηγητή του σεμιναρίου των αγγλικών. Συμβαίνουν αρκετά απρόβλεπτα όπως το κόκκινο τριαντάφυλλο που το έστειλε τελικά ο Γιάννης.

Ακολουθούν άλλες τρεις ιστορίες που τις διαβάζεις μονορούφι και τελειώνοντας θα σου αφήσουν μια γλυκιά ή πικρή γεύση, αναλόγως.

Η Κριτική του βιβλίου δημοσιεύθηκε στα Χανώτικα Νέα, 10-02-2015, από τον κ. Σήφη Πετράκη, στον κατωτέρω σύνδεσμο:http://www.haniotika-nea.gr/angeliki-bouliari-ego-agapo-afti-kapnizi/

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557

http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html
http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ για το βιβλίο "ΕΓΩ ΑΓΑΠΩ ΑΥΤΗ ΚΑΠΝΙΖΕΙ"

(Μια μικρή επιστολή)

Αγγελική μου, καλημέρα.

• Επιτέλους διάβασα το βιβλίο σου. 
• Χάρηκα αφάνταστα από το απέριττα αληθινό, καθημερινό και σύγχρονο ύφος της γραφής σου, που με ταύτισε απόλυτα με την εποχή μας και τους χαρακτήρες που δόμησες αριστοτεχνικά μέσα από τις συνήθειες, τις πράξεις τους και τα συναισθήματά τους.
• Όλα τα θέματα έχουν ειπωθεί σε επανάληψη, αλλά είναι η διαφορετικότητα δυναμικής λόγου, ύφους που έδωσες στα κείμενά σου… με τρόπο άμεσο, αυθεντικό, όπως είναι και η πραγματικότητα. Η αναζήτηση των πιο κυρίαρχων στοιχείων στη ζωή μας… ο Άλλος, η συναναστροφή, η συνύπαρξη, το μοίρασμα, ο έρωτας, η αγάπη… τα έχεις περιγράψει με απόλυτο λογοτεχνικό τρόπο.

  
  

  Ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές που μου χάρισε η γραφή σου.

  
  

  
  

  
  

  Συγχαρητήρια και καλή συνέχεια!

  
  

  
  

  Με απεριόριστη εκτίμηση,

  Δημήτρης Βαρβαρήγος

  
  

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&person=x&person_id=55327

http://www.goodreads.com/author/show/6448557
http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html
http://www.anemosekdotiki.gr/poihsh/nostalgia.html