Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

"ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ", Μυθιστόρημα, Αγγελικής Μπούλιαρη

ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Αγγελική Μπούλιαρη
Μυθιστόρημα
Σελίδες 615
Εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ
Μάρτιος 2016




Από τη γέννησή της ακόμη η Ευρυδίκη βιώνει την πατρική απόρριψη… Σε ηλικία πέντε ετών παραχωρείται, ως «ανιψιά», στον υποψήφιο βουλευτή Θεοδόση Σπηλιόπουλο και στη σύζυγό του Ευγενία, που είναι άτεκνοι. Καθώς μεγαλώνει, η αυστηρή Ευγενία την αντιμετωπίζει ως απειλή για την καριέρα του συζύγου της και την κοινωνική τους θέση. Ακολουθεί ο γάμος της από συνοικέσιο και με τη θερμή συναίνεση του πατέρα της, με τον πολύ μεγαλύτερό της Χαράλαμπο, ο οποίος την οδηγεί σε μια τρίτη οικογένεια. Αποκτά δύο κόρες... 
Η Ευρυδίκη βιώνει τη λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία μέσα στον γάμο. Αντιλαμβάνεται όχι μόνο ότι καμιά από τις τρεις οικογένειές της δεν μπορεί να τη στηρίξει, αλλά επιπλέον καθεμιά τους κρύβει και ένα «στοιχειό» για εκείνην, το οποίο καλείται να βρει το θάρρος να αντιμετωπίσει. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ξυπνά, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται και ο έρωτας στο πρόσωπο ενός συνομηλίκου της. Η ώρα να κάνει γενναία βήματα για να κερδίσει, επιτέλους, τη ζωή της, έχει έρθει..
(Από το Οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Βρείτε το βιβλίο εδώ:

Διαβάστε απόσπασμα εδώ:





Η Αγγελική Μπούλιαρη είναι πτυχιούχος Ελληνικής και Αγγλικής Φιλολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και διπλωματούχος Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Βρετανικού Συμβουλίου. Σπούδασε, επίσης, Μετάφραση Παιδικής Λογοτεχνίας, Δημιουργική Γραφή, Ψυχολογία και την Ιταλική Γλώσσα. Εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος και ως καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση, ενώ από το 2001 ασχολείται αποκλειστικά με το βιβλίο. Αγαπά τα βιβλία και τη μάθηση, τη μουσική, τα ταξίδια και τη φωτογραφία. Είναι παντρεμένη και έχει αποκτήσει τρεις κόρες και δύο εγγόνια.

Συγγραφικό Έργο
  • «Πόσο λαμπερός ο ήλιος, πόσο κίτρινα τα τρόλεϊ», Μυθιστόρημα, Πλατύπους, 2005. Βραβείο Σύγχρονου Ελληνικού Μυθιστορήματος του Καφενείου των Ιδεών
  • «Η αγάπη φυλαχτό», Μυθιστόρημα, Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2006
  • «Ερωτικά πορτρέτα», Μετάφραση από τα αγγλικά, λεύκωμα για τον έρωτα στην τέχνη, Κεστός 2007
  • «Αφετηρίες Μνήμης», Συμμετοχή στη συλλεκτική έκδοση της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών, 2008
  • «Εγώ αγαπώ, αυτή καπνίζει», Μία νουβέλα και πέντε διηγήματα, Άνεμος Εκδοτική, Ιούλιος 2012
  • «Η νοσταλγία του παλιού πόνου», Ποίηση, Άνεμος Εκδοτική, Μάρτιος 2015
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της:


Σάββατο 9 Απριλίου 2016

ΕΜΕΙΣ, του ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΝΙΚΟΛΣ


ΕΜΕΙΣτου ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΝΙΚΟΛΣ
(US, by DAVID NICHOLLS)
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, 2015
Σελίδες: 583

«Ο Ντάγκλας Πίτερσεν κατανοεί την ανάγκη της γυναίκας του να «ανακαλύψει ξανά τον εαυτό της», τώρα που ο γιος τους φεύγει από το σπίτι για σπουδές. Απλώς νόμιζε ότι αυτό ήταν κάτι που θα έκαναν μαζί. 
Έτσι, όταν εκείνη του ανακοινώνει ότι τον εγκαταλείπει, ο Ντάγκλας αποφασίζει να μετατρέψει τις τελευταίες οικογενειακές διακοπές που θα περάσουν μαζί σε ένα ταξίδι ζωής. Ένα ταξίδι στο οποίο θα προσπαθήσει να ξανακερδίσει τη γυναίκα του και να την κάνει να τον ερωτευτεί από την αρχή. 
Σε μια διαδρομή από το Λονδίνο στη Βαρκελώνη –μέσω Παρισιού, Άμστερνταμ, Μονάχου, Βενετίας, Φλωρεντίας– ξετυλίγεται η πορεία ενός γάμου από το ρομαντικό, ειδυλλιακό του ξεκίνημα ως το πιθανό τέλος του. 
Το μυθιστόρημα Εμείς είναι μια ιστορία για τις απαιτήσεις ενός μακροχρόνιου δεσμού, για τις σχέσεις λογικής και συναισθήματος, γονιών και παιδιών, μέσης ηλικίας και νεότητας. Ταξιδεύοντας τον αναγνώστη σε επτά χώρες και καλύπτοντας είκοσι εννέα χρόνια γάμου, το μυθιστόρημα αυτό είναι ταυτόχρονα επικό και προσωπικό, κωμικό και συνάμα σπαρακτικό.» (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο)

Η γνώμη μου: Έχω διαβάσει αρκετά μυθιστορήματα που περιγράφουν τη φθορά του γάμου καθώς επίσης τη σχέση μητέρας και παιδιού από τη γυναικεία σκοπιά, αλλά πρώτη φορά διαβάζω πώς βλέπει ένας άντρας το ρόλο του ως συζύγου και ως πατέρα. 

Πώς νιώθει στις αδέξιες και άκομψες απόπειρές του να προσεγγίσει τον γιο του, από τη νηπιακή ηλικία έως τώρα που βρίσκεται στην εφηβική. Πώς αντιμετωπίζει το έλλειμμα επικοινωνίας και αποδοχής του εκ μέρους του γιου, πώς αισθάνεται παρακολουθώντας τη σύζυγό του να επικοινωνεί αρμονικά και να βρίσκεται σε μια διαρκή συμμαχία με το γιο τους. 
Γιατί συχνά νιώθει ξένος, ίσως και περιφρονημένος, ενώ ο ίδιος το μόνο που θέλει είναι να οργανώνει τη ζωή τους στην εντέλεια και να τους προσφέρει τα πάντα, έστω και σε βάρος των προσωπικών του φιλοδοξιών και της καριέρας του, και ειδικά για το γιο του θέλει να τον προετοιμάσει όσο γίνεται καλύτερα, για να βγει στην άγρια, ανταγωνιστική, αληθινή ζωή.

Το μυθιστόρημα είναι τέλεια δομημένο. Έχουμε κάθε φορά στην πλοκή ένα βήμα προς το μέλλον που το διαδέχεται ένα βήμα προς το παρελθόν. Αυτά τα βήματα περιλαμβάνουν καταστάσεις ανάλογες κατά κάποιον τρόπο, έχουν δηλαδή ένα κοινό σημείο. 
Το ταξίδι στην Ευρώπη κρύβει πολλά απρόοπτα, εκπλήξεις αρκετές από τις οποίες είναι δυσάρεστες, αποκαλύψεις και μεγάλες προκλήσεις. Είναι μια αγωνιώδης προσπάθεια για τον Ντάγκλας να κρατήσει την οικογένειά του ενωμένη όπως ήταν μέχρι τώρα, να ανακόψει τη φθορά, να κερδίσει το γιο του και να ξανακερδίσει τη γυναίκα του. 
Θα τα καταφέρει; Αν ναι,  με ποιο τίμημα; Κι αν όχι, τι θα συμβεί μετά;

Αυτά τα ερωτήματα θα τα απαντήσει φυσικά ο συγγραφέας. Εμείς, ως αναγνώστες, θα απαντήσουμε και σε άλλα δικά μας ερωτήματα σχετικά με τη σημερινή πραγματικότητα και τις σχέσεις που δημιουργούνται μέσα σ’ αυτήν, όπως για παράδειγμα: 
Γυρίζει ο χρόνος πίσω; 
Διορθώνονται οι ρωγμές στις ανθρώπινες σχέσεις; 
Μπορούμε να τα ελέγχουμε όλα; 
Και είναι πραγματικά αξεπέραστα όσα αντίξοα μας συμβαίνουν; 
Πάντως, εμμέσως, η Κόνι μας λέει: «Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Δεν ήρθε!»

Είναι ένα βιβλίο για το γάμο, τις μακροχρόνιες σχέσεις  μεταξύ των συζύγων, τις σχέσεις μητέρας-γιου αλλά και πατέρα-γιου, τις φθορές αλλά και τις πάσης φύσεως αλλαγές που φυσιολογικά επέρχονται καθώς η ζωή κυλάει.
Ένα άριστο μυθιστόρημα, σύγχρονο, ανθρώπινο, συγκινητικό, τρυφερό, με έξυπνη δομή και ενδιαφέρουσα πλοκή. 
Το δικό μου συμπέρασμα, πάντως, μετά την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, όσον αφορά στις σχέσεις, είναι: «Εγρήγορση! Η αγάπη δεν φτάνει…»


ΥΓ: Ο Ντέβιντ Νίκολς είναι συγγραφέας του βιβλίου «Μια ημέρα», το οποίο έγινε ταινία με την Αν Χάθαγουεη και τον Τζιμ Στέρτζες, το 2011

Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά εδώ: http://enloutrakio.gr/category/aggelikh/

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:






Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ, του Τζορτζ Όργουελ


ANIMAL FARM, by GEORGE ORWELL, 1945
690 Εκδόσεις ανά τον κόσμο

Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ, Τζορτζ Όργουελ
Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ, 1979
Σελίδες:144

Ο Τζορτζ Όργουελ (ψευδώνυμο του Έρικ Άρθουρ Μπλαιρ), 1903-1950, υπήρξε Βρετανός συγγραφέας, λογοτέχνης και δημοσιογράφος. Έγραψε μυθιστορήματα, δοκίμια, ποιήματα, βιβλιοκριτικές, άρθρα, και κρατούσε κατά καιρούς ημερολόγια.

Η «Φάρμα των ζώων», μια αλληγορική δυστοπική ιστορία, εκδόθηκε το 1945 και είναι το προτελευταίο βιβλίο του (ακολούθησε το περίφημο «1984» τέσσερα χρόνια αργότερα). Όπως σημειώνεται στην αγγλική έκδοση της φωτογραφίας, "πρόκειται για σάτιρα αναφερόμενη στην σοσιαλιστική/κομμουνιστική φιλοσοφία του Στάλιν στην Σοβιετική Ένωση". 

Το βιβλίο συμπεριλαμβάνεται στη λίστα του περιοδικού Time με τις 100 κορυφαίες αγγλικές νουβέλες (1923-2005), κέρδισε το αναδρομικό βραβείο Hugo,  και συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή των Σπουδαίων Βιβλίων του Δυτικού Κόσμου, στον 60ό τόμο.

Σύνοψη του έργου: Ο Γέρο-Ταγματάρχης, ένα γηραιό αγριογούρουνο, καλεί τα ζώα της Φάρμας του Αρχοντικού σε συνάντηση στον μεγάλο αχυρώνα. Εκεί τους μιλάει για ένα όνειρό του, στο οποίο όλα τα ζώα ζουν μαζί χωρίς τον έλεγχο και την καταπίεση των ανθρώπων. Η πρότασή του γίνεται δεκτή με ενθουσιασμό. Συμφωνούν να δουλέψουν για να επιτύχουν αυτόν τον παράδεισο και ο ίδιος τους διδάσκει ένα τραγούδι που περιγράφει το όνειρό του.

Καθώς ο Γέρο-Ταγματάρχης πεθαίνει τρεις νύχτες μετά τη συνάντηση, την ηγεσία αναλαμβάνουν τρία νεότερα γουρούνια, ο Σνόουμπολ, ο Ναπολέων και ο Σκουίλερ, τα οποία καταγράφουν τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας του Ανιμαλισμού (άνιμαλ=ζώο). Γίνονται μάχες με τους ανθρώπους και τα ζώα νικούν.

Τα χρόνια περνούν στη Φάρμα των ζώων. Ο Ναπολέων έχει εκδιώξει τον Σνόουμπολ από την εξουσία και στην ουσία είναι μονοκράτορας με τη βοήθεια του Σκουίλερ. Οι επτά αρχές του Ανιμαλισμού έχουν περιοριστεί σε μία: Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τα άλλα. 

Τα ζώα δουλεύουν σκληρά, κρυώνουν και πεινάνε, όμως στο Αρχοντικό, ο Ναπολέων δεξιώνεται κάποιους ιδιοκτήτες φάρμας και γιορτάζει την υπογραφή συμφωνίας μαζί τους. Τα κοινά ζώα παρακολουθούν τη γιορτή της ελίτ από τα παράθυρα του αγροτόσπιτου και πλέον δεν μπορούν να διακρίνουν ποια είναι τα γουρούνια και ποιοι οι άνθρωποι.


Συμπέρασμα: Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο άνθρωπος δεν την μελετά και δεν διδάσκεται, μόνο επαίρεται. Καθώς η εξουσία - φαίνεται, μάλλον, αναπόφευκτο - μεθά και διαφθείρει, ο ιδεαλισμός, μοιραία, προδίδεται.


Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά εδώ: http://enloutrakio.gr/category/aggelikh/


Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ υποψήφια για τα Βραβεία Public - ΤΑ ΠΡΩΤΑ 11 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Η ποιητική συλλογή Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ είναι υποψήφια για τα βραβεία Public στην κατηγορία ΠΟΙΗΣΗ. Εάν επιθυμείτε, μπορείτε να ψηφίσετε το βιβλίο στον παρακάτω σύνδεσμο:


Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΠΟΝΟΥ
Ποίηση
Αγγελική Μπούλιαρη
Άνεμος Εκδοτική
Απρίλιος 2015
Σελίδες 72


"Δάφνες ποιήτριας να δρέψω δεν επιθυμώ.

Δεν είμαι σεμνή. Προσγειωμένη είμαι.
Κι ας λένε πως πάσχει
κάποιας μορφής ευαισθησία
απ' του ρεαλισμού την έλλειψη.
Είναι που πια δεν ήθελα
άστεγοι να περιπλανώνται
οι στίχοι μου
οι στοιχειωμένοι."
Α.Μ.

(Από το οπισθόφυλλο)

***************************

Μπορείτε να διαβάσετε τα πρώτα 11 ποιήματα αυτής της Συλλογής στον παρακάτω σύνδεσμο:

****************************