Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019

ΚΑΡΜΠΟΝ, Γιώργος Κούβας


ΚΑΡΜΠΟΝ, Γιώργος Κούβας 

Μυθιστόρημα - Εκδόσεις ΚΙΧΛΗ, 2017 - Σελίδες 245 






Ο Άρης Κοντός, ένας άτολμος, εσωστρεφής αντιήρωας, προικίζεται ξαφνικά με οξύτατη ακοή· ένα σπάνιο χάρισμα που του δίνει τη δυνατότητα να συλλαμβάνει ήχους από γειτονικά διαμερίσματα αλλά και θορύβους της πόλης. Κι ενώ αρχικά ενοχλείται από το ηχητικό πανδαιμόνιο, οι απόηχοι που προέρχονται από το ρετιρέ τον δελεάζουν, με αποτέλεσμα να εθιστεί στην κρυφακοή και τη μίμηση της καθημερινής ζωής του ζωγράφου Φίλιππου Ροδόπουλου. Μια παρεκκλίνουσα πορεία στο βασίλειο των ήχων αρχίζει. Ο ήρωας στήνει ηχοπαγίδες κι απλώνει ηχονήματα, επιθυμώντας να πραγματοποιήσει ένα κρυφό του όνειρο: να κατακτήσει τις κορυφές της Τέχνης. Οδηγείται όμως σε εξύψωση ή μήπως σε ελεύθερη πτώση; 

Στο αδιέξοδο όπου θα βρεθεί ο ήρωας, όταν θα αποκαλυφθεί το σχέδιό του και εκείνος θα ξεγυμνωθεί, οι στοχασμοί του θα επιφέρουν την κάθαρση της ψυχής του, και τότε, με οδηγό τα χελιδόνια της Αλεξάνδρειας του παππού του, θα αναζητήσει νέες αυθεντικές διαδρομές, λιγότερο περίπλοκες και επικίνδυνες: «Παγωμένος αέρας θα με φυσήξει στο πρόσωπο. Μπροστά θα υπάρχει μονάχα η ελπίδα. Ελπίδα βαμμένη στα χρώματα της θάλασσας. Χελιδόνια της Αλεξάνδρειας θα μου δείξουν τον δρόμο. Θα τα ακολουθήσω έχοντας για ταυτότητα μια αγάπη που ριζώνει στην καρδιά και για αποσκευή το ζωγραφισμένο με παράνομες ζωές σεντόνι». 

Ακροβατώντας ανάμεσα στο δραματικό και το κωμικό στοιχείο, το Καρμπόν, είτε μιλά για την ηρωική έξοδο από τη μετριότητα της καθημερινής ζωής, είτε για την αναζήτηση της προσωπικής ταυτότητας, είτε για τη σχέση αυθεντικού και αντιγράφου, παραμένει ανοιχτό σε διαφορετικές αναγνώσεις. 

Το ΚΑΡΜΠΟΝ* είναι έξυπνο, πρωτότυπο, ενδιαφέρον, εντυπωσιακά καλογραμμένο. Δεν θυμίζει σε τίποτα πρώτη συγγραφική εμφάνιση, αντιθέτως, το επιδέξιο ξεδίπλωμα της πλοκής, η τέλεια σκιαγράφηση της προσωπικότητας του ήρωά του, ενός καθημερινού ήρωα της απλής ζωής, με τις αδυναμίες και τα τρωτά σημεία του, η περιγραφή του φιλόδοξου σχεδίου που συλλαμβάνει ο ήρωας και της εκτέλεσης από τον ίδιο – να αντιγράψει, σαν με καρμπόν, ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια, τη ζωή του ζωγράφου στο ρετιρέ, μέχρι του σημείου να μεταλλαχθεί σε κάποιον άλλο - όλα δηλώνουν έναν έμπειρο τεχνίτη του λόγου, του οποίου περιμένουμε ανυπόμονα το επόμενο έργο! 

*Το ΚΑΡΜΠΟΝ υπήρξε φιναλίστ στη βραχεία λίστα τριών λογοτεχνικών βραβείων. 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Γιώργος Κούβας γεννήθηκε το 1974 στην Κόρινθο. Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και έκανε μεταπτυχιακά στη διοίκηση επιχειρήσεων. Από το 2011 ζει στην Ελβετία, όπου εργάζεται ως σχεδιαστής καινοτόμων ιατρικών συσκευών. Το 2017 εντάχθηκε στην επιστημονική ομάδα του κέντρου Wyss στη Γενεύη, που υποστηρίζει την ανάπτυξη εφαρμογών νευροτεχνολογίας για ασθενείς με νευρολογικές δυσλειτουργίες. Ξεκίνησε τη συγγραφική του δραστηριότητα με τεχνικά κείμενα. Δημοσίευσε επιστημονικά άρθρα σε διεθνείς εκδόσεις. Το ΚΑΡΜΠΟΝ είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. 




Τετάρτη 5 Ιουνίου 2019

ΑΓΓΕΛΙΚΑ Η ΜΑΝΤΕΝΟΥΤΑ, Ελένη Κεκροπούλου


ΑΓΓΕΛΙΚΑ Η ΜΑΝΤΕΝΟΥΤΑ

Το μυθιστόρημα για την πραγματική ζωή της μητέρας του Διονυσίου Σολωμού


ΑΓΓΕΛΙΚΑ Η ΜΑΝΤΕΝΟΥΤΑ
της Ελένης Κεκροπούλου
Εκδόσεις Ωκεανός, 2010
Σελίδες 560



Οπισθόφυλλο:
Το όνομά της Αγγέλικα Νίκλη. Όμορφη σαν την ίδια την αναδυομένη Αφροδίτη.
Ο πατέρας της, ένας κατατρεγμένος Μανιάτης, θύμα της φτώχιας και της ανάγκης, την πούλησε στον βαθύπλουτο «Ταμπακιέρη», τον  Ζακυνθινό κόντε Σαλαμόν. Αυτός θα απαρνηθεί τη γυναίκα του και τα παιδιά του, και θα απειλήσει με αποκλήρωση τον νόμιμο γυιό του Ροβέρτο, επειδή συντάχθηκε με τους Δημοκρατικούς που αγωνίζονταν για  την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. 
Από την ανίερη ένωση του ηλικιωμένου κόντε με την μικρή ερωμένη του, θα γεννηθούν τρεις γυιοί. Ο πρώτος θα γίνει ένας σπουδαίος ποιητής. Ο δεύτερος σημαντική πολιτική προσωπικότητα των Επτανήσων. Και ο τρίτος, γυιός μεταθανάτιος του κόντε, θα χάσει όλα του τα προνόμια. Μετά από χρόνια, θα αγωνιστεί για να κερδίσει το όνομα και την περιουσία που του στέρησαν τα δυο  μεγαλύτερα αδέρφια του. Θα αγωνιστεί και για την χαμένη τιμή της μάνας του, σε μια δίκη που θα αφήσει εποχή στα Επτάνησα. Την Δίκη των αδελφών Σολομών.

Αυτό το βιβλίο δεν θα γραφόταν ποτέ, όπως αποκαλύπτει η συγγραφέας στο Σημείωμα που παραθέτει στο τέλος του βιβλίου, αν η ίδια δεν είχε πάθος με την ποίηση του Σολωμού και μανία να μαζεύει και να διαβάζει ό,τι γραφόταν για τον μεγάλο μας ποιητή. Η μελέτη αυτή της βιογραφίας του την οδήγησε στον εντοπισμό κάποιων παραποιημένων ημερομηνιών και της δημιούργησε πολλά ερωτήματα. Για παράδειγμα, μεγαλώνανε την ηλικία της Αγγέλικας, για να μη φαίνεται ότι ήταν παιδί, όταν ο γέρο-κόντες την έκανε μαντενούτα του και γέννησε τον Διονύσιο, και επίσης μεγαλώνανε την ηλικία του κόντε για να φανεί πως δεν μπορούσε, υπερήλικας ών, να συνουσιασθεί και να τεκνοποιήσει ένα τρίτο παιδί.

Η περιπέτεια της συγγραφέως με την Αγγέλικα Νίκλη ξεκίνησε, όταν έπεσε στα χέρια της το βιβλίο «Ο Σολωμός δέσμιος του Νομικού Καθεστώτος της Εποχής του», του Δημητρίου Χρ. Καπάδοχου, το οποίο της έλυσε κάποιες σημαντικές απορίες και της έδωσε το έναυσμα να γράψει, «όχι για τον Διονύσιο Σολωμό, αλλά για εκείνο το κοριτσάκι που υπήρξε η μητέρα του και που τόσο το περιφρόνησαν και το διέσυραν, στην ανόητη προσπάθειά τους να αγιοποιήσουν τον Σολωμό, οι βιογράφοι του. Όμως οι μεγάλοι ποιητές δεν χρειάζονται φωτοστέφανο αγίου. Άλλωστε οι άγιοι δεν είναι ποιητές και σίγουρα οι μεγάλοι ποιητές δεν είναι άγιοι».

Ακολούθησαν πολλαπλές και πολυεπίπεδες αναγνώσεις του έργου του Λίνου Πολίτη για τον Σολωμό καθώς και του Σωκράτη Καψάσκη. Επίσης η συγγραφέας μελέτησε οτιδήποτε έγραψαν για τον ποιητή οι: Πολυλάς, Παλαμάς, Ψυχάρης, Κριαράς, Τυπάλδος, και άλλοι. Τέλος όλα τα επίσημα έγγραφα που παρουσιάζονται στο βιβλίο όπως διαθήκες, δικόγραφα, ληξιαρχικές πράξεις, ομιλίες επισήμων, είναι όλα γνήσια.

Το μυθιστόρημα «Αγγέλικα η μαντενούτα» χαρακτηρίζεται ως ένα από τα καλύτερα ιστορικά μυθιστορήματα, ένα θαυμάσιο βιβλίο, με υπέροχη γλώσσα και ζωντανές περιγραφές, με εξαιρετική απόδοση της εποχής και φυσικά ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Είναι ένα βιβλίο-ύμνος στη γυναίκα και μάνα!


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Ελένη Κεκροπούλου γεννήθηκε στον Ζυγό της Καβάλας, αλλά μεγάλωσε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Σπούδασε στο Καποδιστριακό πολιτικές επιστήμες και νομικά, καθώς και ξένες γλώσσες. Εργάζεται στον εκδοτικό χώρο εδώ και τριάντα έξι χρόνια ως μεταφράστρια, επιμελήτρια, εκδότρια και συγγραφέας.



Σάββατο 16 Μαρτίου 2019

Η ΤΙΓΡΗ ΠΟΥ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΚΡΟΒΑΤΗΣ, Susanna Tamaro

Μια ιστορία τρυφερή, αθώα αλλά και φονική



Συγγραφέας:                    SUSANNA TAMARO
Πρωτότυπος τίτλος:        La Tigre e lAcrobata
Μετάφραση:                     Μαρία Οικονομίδου
Εκδόσεις:                            ΔΙΟΠΤΡΑ, 2018



“Η Μικρή Τίγρη δεν είναι σαν τις άλλες τίγρεις: δεν της αρκεί να περνάει μόνη της τον καιρό της και να περιπλανιέται στα χιονισμένα δάση της Σιβηρίας κυνηγώντας, αντίθετα προτιμά να στοχάζεται για την πορεία του κόσμου. Μια μέρα, λαχταρώντας να βρει τη δική της θέση μέσα σ’ αυτόν, ξεκινά ένα ιδιαίτερο ταξίδι για να ανακαλύψει το μυστικό της ζωής και να συναντήσει τα πλάσματα για τα οποία έχει ακούσει τα περισσότερα: τους ανθρώπους.
Η Τίγρη που Θέλησε να Γίνει Ακροβάτης, μια συγκινητική ιστορία γενναιότητας και κουράγιου, είναι ένας ύμνος στη δύναμη της φιλίας και μια μαρτυρία του θάρρους που χρειάζεται για να είμαστε πιστοί στον εαυτό μας. Μια αλληγορία γεμάτη φως, λυρισμό, αγάπη, τρυφερότητα, πάθος για τη ζωή. Μια ωδή στην καρδιά του ανθρώπου.”
(Από το Οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 Ένα μικρό χαρακτηριστικό απόσπασμα:

"Την τρίτη ημέρα της δύσκολης ανάβασής της συνάντησε έναν Αετό. Ζυγιαζόταν από πάνω της, φαινομενικά ακίνητος, εκμεταλλευόμενος ένα ανοδικό ρεύμα.
«Είσαι τίγρη;» τη ρώτησε από ψηλά.
"Δεν το βλέπεις;" αποκρίθηκε η Τίγρη, με την ανάσα της κομμένη από την προσπάθεια.
«Το βλέπω, ναι, αλλά δεν καταλαβαίνω».
"Τι δεν καταλαβαίνεις;"
"Τι κάνεις εδώ πάνω; Αυτό δεν είναι το Βασίλειό σου, εδώ δεν υπάρχουν άνθρωποι για να φας. Μήπως έχασες το δρόμο σου;"
"Όλη μου τη ζωή αναζητούσα ένα δρόμο", απάντησε η Τίγρη, προτού φτάσει σε μια βραχώδη προεξοχή και αφεθεί να πέσει, ξεθεωμένη.
«Γιατί; Δεν υπήρχε εκείνος των γονιών σου;"
«Δεν μου αρκούσε».

Ναι, όπως φαίνεται από το παραπάνω απόσπασμα, η μικρή Τίγρη δεν αρκείται στο χαραγμένο δρόμο των γονιών της. Ψάχνει το δικό της δρόμο, «τον λιγότερο περπατημένο»**. Θέλει να ακολουθήσει το φως, να μάθει τι υπάρχει πέρα από τα βουνά, να βρει τα σύνορα του κόσμου, να γνωρίσει ακόμα και τον προαιώνιο εχθρό της, τον Άνθρωπο. Και όταν συναντήσει τον μικρό Ακροβάτη, θέλει κάτι ακόμα: να πετάξει ψηλά!

Η ιστορία της Τίγρης είναι η ιστορία μιας ζωής. Όλα όσα την αποτελούν υπάρχουν σε αριστοτεχνική ισορροπία: η παιδική γλυκύτητα και η αγάπη της οικογένειας, η συγκίνηση των πρώτων ανακαλύψεων, η περιέργεια που μας ωθεί να αντιμετωπίσουμε τον έξω κόσμο, η σκληρότητα αυτού του κόσμου, αλλά και οι χαρές μικρές και μεγάλες, η φιλία, η γενναιότητα και το κουράγιο, τα μαθήματα που κερδίζονται από τα λάθη, η σοφία που επιτυγχάνεται, η κόπωση και η λύτρωση, και τέλος το μυστήριο του θανάτου.

Είναι μια ιστορία αθώα αλλά και φονική, σαν κι αυτές που διαβάζαμε όταν ήμαστε παιδιά, που κρύβει κάτω από την καρδιά της περίεργης Τίγρης, της φύσης και του περιβάλλοντός της, το όραμα εκείνο που το παιδί που ζει μέσα μας, προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό, εν μέσω των υποχρεώσεων και της καθημερινότητας.

Τρυφερό, απολαυστικό, υπέροχα γραμμένο! Διαβάστε το!

**[the road] less travelled by – από το ποίημα THE ROAD NOT TAKEN, του μεγάλου Αμερικανού ποιητή, Robert Frost.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Σουζάνα Ταμάρο έχει γράψει πολλά βιβλία, ανάμεσά τους και το best seller «Όπου σε πάει η καρδιά", με 16 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Εργάζεται αφιλοκερδώς για διάφορους φιλανθρωπικούς οργανισμούς.