Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΤΑΙΝΙΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΤΑΙΝΙΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ: ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, Η ΤΑΙΝΙΑ ΚΑΙ Η ΣΚΑΡΛΕΤ

   Η θεματική του έργου είναι παρμένη από την καθημερινότητα της Αμερικής του 1860, αναπαριστά γεγονότα και καταστάσεις σύγκρουσης (Βόρειοι και Νότιοι, λευκοί και μαύροι, εγωισμός και αλτρουισμός, έρωτας και αδιαφορία, καλό και κακό).

Το θέμα της ταινίας είναι ο πόλεμος και ο έρωτας.

Μέσα από πραγματικά γεγονότα που παρέχουν δυνατές συγκινήσεις, παρουσιάζεται το ξέσπασμα του Αμερικανικού εμφυλίου πολέμου και τα επακόλουθά του, ιδωμένα από την πλευρά των λευκών Νοτίων.  Η ταινία δείχνει με ιδιαίτερα δραματικούς τόνους την καταστροφή που υπέστησαν οι πλούσιοι κτηματίες από τον πόλεμο και την απελευθέρωση των δούλων, που άλλαξε άρδην τα δεδομένα για την οικονομία του Νότου. Περιγράφεται ο χωρισμός των ανθρώπων σε Βόρειους και Νότιους, και ο ανηλεής αγώνας για την νίκη. 

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, και το αποτέλεσμα είναι ο ηττημένος να τα χάνει όλα, ενώ ο κερδισμένος – τυπικά, γιατί ουσιαστικά όλοι χαμένοι είναι από τον πόλεμο, πολύ περισσότερο μάλιστα από έναν εμφύλιο, όπου αδέρφια μάχονται εναντίον αδερφών – παρασύρεται από την αλαζονεία της νίκης, λεηλατεί, καταστρέφει. Οι ανθρώπινες αξίες καταπατώνται, κυρίως η αξιοπρέπεια, ενώ πραγματικά δοκιμάζεται η αντοχή όλων, η δύναμη του ενστίκτου αυτοσυντήρησης και η επινοητικότητα για εξεύρεση λύσεων. Περιγράφεται ο αγώνας των απλών ανθρώπων να διατηρήσουν κάτι έστω από τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής, να επιβιώσουν, να σταθούν ξανά στα πόδια τους και να κάνουν μια καινούργια αρχή.

Εκ παραλλήλου η ταινία παρουσιάζει την αγάπη στις διάφορες μορφές της και μέσα από την ερωτική ιστορία της Σκάρλετ και του Ρετ, παρουσιάζει ιδιαιτέρως την ερωτική εμμονή και τις συνέπειες αυτής. Όσοι άνθρωποι και αν βρεθούν στο δρόμο αυτού που υποφέρει από την εμμονή, εκείνος παραμένει προσκολλημένος στην ιδέα  - γιατί περί ιδέας πρόκειται – της μεγάλης αγάπης, του ενός και μοναδικού ιδανικού συντρόφου με τον οποίο θα επιτύχαινε την τέλεια σχέση και την απόλυτη ευτυχία. Τυφλωμένος από την προσκόλληση, αγνοεί την πραγματικότητα και ωθείται σε λανθασμένες παρορμητικές επιλογές, ενώ ακόμα και αν προχωρήσει σε σωστές επιλογές, είτε δεν το αντιλαμβάνεται, είτε δεν το παραδέχεται, με αποτέλεσμα να χάσει την ευτυχία που του αναλογούσε. 





Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι γυναικείος και είναι η όμορφη Σκάρλετ Ο’ Χάρα, (Βίβιαν Λι), κόρη ιδιοκτήτη βαμβακοφυτείας, της Τάρα, στον Αμερικανικό Νότο.

Βρισκόμαστε στο έτος 1861, παραμονές του εμφυλίου πολέμου, και η νεαρή κακομαθημένη καλλονή Σκάρλετ, είναι καλεσμένη στο μπάρμπεκιου που διοργανώνει η οικογένεια του Άσλεϊ Γουίλκς, (Λέσλι Χάουαρντ), του άνδρα με τον οποίο είναι ερωτευμένη, χωρίς ωστόσο να του έχει ποτέ φανερώσει τα συναισθήματά της.  Τη λαχτάρα της να τον δει, όμως, σύντομα διαδέχεται η απογοήτευση, καθώς στη διάρκεια της γιορτής ακούει ότι ο Άσλεϊ θα παντρευτεί την εξαδέρφη του Μέλανι, (Ολίβια Ντε Χάβιλαντ).
Παρόλα αυτά,  θεωρεί ότι είναι η καταλληλότερη στιγμή ώστε να του αποκαλύψει τα αισθήματα που τρέφει γι’ αυτόν. Εκείνος την απορρίπτει, υποστηρίζοντας ότι οι δυο τους είναι πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες και ότι γάμος μεταξύ τους πρόκειται να επιφέρει μόνο δυστυχία. Τη συζήτηση μεταξύ του Άσλεϊ και της Σκάρλετ, κρυφακούει ένας μυστηριώδης επισκέπτης, ο Ρετ Μπάτλερ (Κλαρκ Γκέιμπλ) από την Ατλάντα, ο οποίος εμφανίζεται και εξοργίζει την οξύθυμη Σκάρλετ με την αδιακρισία του.
Στο μεταξύ ο εμφύλιος μεταξύ του Βορρά και του Νότου ξεσπάει, και ο Άσλεϊ, όπως και ο Ρετ αναχωρούν για το μέτωπο. Πριν την αναχώρηση των ανδρών, ο Άσλεϊ παντρεύεται τη Μέλανι, και η Σκάρλετ παντρεύεται τον αδελφό της Μέλανι, τον Τσαρλς, για να κάνει τον Άσλεϊ να ζηλέψει. Ο Τσαρλς πεθαίνει στον πόλεμο και η Σκάρλετ ταξιδεύει μέχρι την Ατλάντα για να μείνει με τη θεία του Τσαρλς και τη Μέλανι. Εκεί βλέπει τις καταστροφικές συνέπειες του πολέμου, ενώ ο δρόμος της διασταυρώνεται για μια ακόμη φορά με εκείνον του Ρετ, όταν εκείνος τη βοηθάει να διαφύγει από την Ατλάντα την ημέρα της καταστροφής της πόλης από τους Βόρειους.
Χήρα πλέον, ακόμη καρδιοχτυπά για τον Άσλεϊ και ονειρεύεται την επιστροφή του. Ο πόλεμος χάνεται, κι εκείνη επιστρέφει στην φυτεία Τάρα, αντιμέτωπη με τις δυσκολίες, καθώς προσπαθεί να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη και να εμποδίσει να ξεπουληθεί η φυτεία σε δημοπρασία για να πληρωθούν οι φόροι. Έχει γίνει σκληρή, έχει πικραθεί, και θα κάνει τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου και ενός δεύτερου γάμου με τον αρραβωνιαστικό της αδερφής της, για να μην ξαναδοκιμάσει τη φτώχια και την πείνα. Αφού γίνει χήρα για δεύτερη φορά, τελικά παντρεύεται τον επιβλητικό Ρετ, όμως στο μυαλό της κυριαρχεί πάντα η αγάπη της για τον Άσλεϊ, με αποτέλεσμα σύντομα η σχέση τους να βουλιάξει στις διαφωνίες και την ασυνεννοησία, φαινομενικά καταδικασμένη εξαρχής.
Προς το τέλος, βρίσκουμε την ετοιμοθάνατη Μέλανι να ζητάει από τη Σκάρλετ να φροντίσει τον Άσλεϊ. Μετά το θάνατό της, ο Άσλεϊ, ένα ράκος, εκμυστηρεύεται στην Σκάρλετ ότι η Μέλανι ήταν η μοναδική του αγάπη. Η αποκάλυψη συντρίβει τη Σκάρλετ, η οποία τότε αντιλαμβάνεται ότι ποτέ της δεν είχε αγαπήσει πραγματικά τον Άσλεϊ και εύχεται μόνο να είχε φανεί αυτός σαφής σχετικά με τα αισθήματά του απέναντί της από την αρχή.
Στην τελευταία συνάντησή τους στην Ατλάντα, ο Ρετ, έχοντας δει τη Σκάρλετ με τον Άσλεϊ στο σπίτι της Μέλανι, υποστηρίζει ότι η Σκάρλετ δεν θα πάψει ποτέ να αγαπάει τον Άσλεϊ, και επομένως ο ίδιος θα την εγκαταλείψει για τα καλά, αποφασισμένος να αρχίσει μια νέα ζωή στην πατρίδα του, στο Τσάρλεστον. Καθώς ο Ρετ ετοιμάζει τις βαλίτσες του για να φύγει, η Σκάρλετ επιμένει ότι τώρα αντιλαμβάνεται ότι τον αγαπάει ειλικρινά και ότι ποτέ της δεν αγάπησε πραγματικά τον Άσλεϊ, όμως εκείνος ισχυρίζεται ότι κάθε ελπίδα να σωθεί ο γάμος τους χάθηκε με το θάνατο της κόρης τους, της Μπόνι, και επιπλέον ανέχτηκε το δράμα της Σκάρλετ για πάρα πολύ καιρό.
Καθώς ετοιμάζεται να ανοίξει την πόρτα για να φύγει, η Σκάρλετ τον ικετεύει για τελευταία φορά, ρωτώντας τι θα απογίνει η ίδια αν εκείνος την εγκαταλείψει. Αδιάφορος ο Ρετ απαντάει: «Ειλικρινά, αγαπητή μου, δεν μου καίγεται καρφί». Και μ’ αυτή τη φράση φεύγει από το σπίτι και χάνεται στη βραδινή ομίχλη.
Η Σκάρλετ καταρρέει, όμως συνέρχεται από την απελπισία, καθώς σκέφτεται την άλλη μεγάλη αγάπη της ζωής της, τη γη, την Τάρα, μέσα από μια σειρά αναπολήσεων. Αποφασίζει να επιστρέψει στην Τάρα, να κάνει μια καινούργια αρχή, και να προσπαθήσει με κάποιο τρόπο να φέρει πίσω τον Ρετ, μονολογώντας: «Άλλωστε, αύριο είναι μια καινούργια μέρα!»
Στο τελευταίο πλάνο βλέπουμε τη σιλουέτα της Σκάρλετ να αντικρίζει την Τάρα ενώ ο ήλιος δύει πίσω από το λόφο. Έχει φτάσει πίσω στο σπίτι της παιδικής της ηλικίας και είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει ένα άγνωστο, ωστόσο καινούργιο μέλλον. Η κάποτε νεαρή κακομαθημένη και εγωίστρια κοπέλα, με την εμμονική αντίληψη της αγάπης, έχει πλέον ενηλικιωθεί μέσα από τις κακουχίες. Άλλωστε ο δρόμος προς την ωριμότητα ήταν πάντα οδυνηρός. Έχει ατσαλωθεί από τις καταστροφές που επέφερε ο πόλεμος και έχει ωριμάσει από τις δυσκολίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει. Παραμένει πεισματάρα, δυνατή, αγωνίστρια, αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει κάθε πρόσφορο μέσον για να επιλύσει τα εκάστοτε προβλήματα που αναδύονται, για να σταθεί όρθια και να περιφρουρήσει τη γη της, την οικογένειά της και τη ζωή που επιθυμεί.




Δεν μπορεί κανείς να κατατάξει τη Σκάρλετ στους καλούς ή τους κακούς χαρακτήρες.  Δεν είναι ένας καλός χαρακτήρας, πρότυπο προς μίμηση, ούτε ένας κακός χαρακτήρας παράδειγμα προς αποφυγή. Έχει χαρακτηριστικά που απωθούν το θεατή και άλλα τα οποία θαυμάζει. Ο χαρακτήρας της ξετυλίγεται σταδιακά μέσα στο σενάριο, αντικατοπτρίζοντας τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής μέσα στην οποία δρα. Είναι ένας χαρακτήρας περίπλοκος, πολυδιάστατος, τολμηρός, ευθύς και παρορμητικός, με ‘αντρικά’ χαρακτηριστικά ατομικισμού και τυχοδιωκτισμού σε μια εποχή που οι γυναίκες όφειλαν να μένουν στο παρασκήνιο. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αντι-ηρωίδα.


Η ταινία «Όσα Παίρνει ο Άνεμος», (πρωτότυπος τίτλος: Gone with the Wind), είναι κινηματογραφικό έργο του 1939, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ του 1936, και αποτελεί τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών. 

Η ταινία έλαβε 13 υποψηφιότητες για τα βραβεία της ακαδημίας του αμερικανικού κινηματογράφου, σπάζοντας το ρεκόρ για τις περισσότερες υποψηφιότητες (το "Όλα για την Εύα" και ο "Τιτανικός" είναι οι μόνες ταινίες που κατάφεραν να ξεπεράσουν το "Όσα παίρνει ο άνεμος", αποσπώντας 14 υποψηφιότητες), και βραβεύτηκε με 10 βραβεία Όσκαρ, ένα ρεκόρ που διατήρησε για είκοσι χρόνια. Το 1998 κατατάχθηκε τέταρτη στη λίστα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου με τις 100 καλύτερες αμερικανικές ταινίες όλων των εποχών, αν και το 2007 μετακινήθηκε στην έκτη θέση.
Η παραγωγή της έγινε από τον τιτάνα του Χόλιγουντ Ντέιβιντ Ο'Σέλζνικ, ο οποίος έδρασε καταλυτικά στην επιτυχία της ταινίας. Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν με σκηνοθέτη τον Τζορτζ Κιούκορ και με βάση το ατελές ακόμη σενάριο του Λέσλι Χάουαρντ, το οποίο είχε περικόψει και ξαναγράψει ο Σέλζνικ. Ο Κιούκορ σύντομα απολύθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Βίκτορ Φλέμινγκ, με τον οποίο η Βίβιαν Λι καυγάδιζε συνεχώς. Η ίδια μαζί με την Ολίβια Ντε Χάβιλαντ συναντούσαν κρυφά τον Κιούκορ για να τους δώσει συμβουλές πάνω στους ρόλους τους. Κάποια στιγμή ο Φλέμινγκ αποσύρθηκε λόγω υπερκόπωσης και αντικαταστάθηκε για δυο βδομάδες από τον Σαμ Γουντ. Ο διευθυντής φωτογραφίας Λι Γκαρμς αντικαταστάθηκε επίσης από τον Έρνεστ Χάλερ, μετά από ένα μήνα εργασίας. Τα γυρίσματα της ταινίας διήρκεσαν συνολικά έξι μήνες και η πρεμιέρα που έγινε στην Ατλάντα στις 15 Δεκεμβρίου, συνοδεύτηκε από διθυράμβους.
Η ταινία πούλησε περισσότερα εισιτήρια στις ΗΠΑ σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου και αποτελεί μέχρι και σήμερα έμβλημα της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ. Θεωρείται το πρότυπο της Χολιγουντιανής εμπορικής ταινίας, γνωστής στα αγγλικά ως «blockbuster». Σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή και σημαντικά κινηματογραφικά έργα όλων των εποχών. Χαρακτηρίζεται επική ταινία, διότι πρόκειται για έργο μεγαλειώδες, σε έκταση, σε θεματογραφία, υποκριτικά και εκφραστικά μέσα.






Πηγές:












Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΗΔΗΞΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ, Jonas Jonasson

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ, Jonas Jonasson


Το βιβλίο, από τον τίτλο ξεκινώντας, προκαλεί αμέσως την περιέργεια του αναγνώστη. Τι μπορεί να περιμένει κανείς από έναν εκατοντάχρονο που το σκάει από τον Οίκο Ευγηρίας; Ο  συγγραφέας, Γιούνας Γιούνασον, μέσα από τις περιπέτειες του ήρωά του, δίνει την απάντηση: Πολλά! Και πραγματικά, αυτό διαπιστώνουμε και μόνοι μας από το απολαυστικό του κείμενο, όπου κυριαρχούν το χιούμορ, η πνευματώδης σάτιρα των ελαττωμάτων του ανθρωπίνου είδους, η αμφισβήτηση της Δικαιοσύνης και των Μέσων ενημέρωσης, η πρωτοτυπία και η υπερβολή. Το συμπέρασμα: Τίποτα δεν κρατάει για πάντα εκτός από τη γενικότερη βλακεία, η ιστορία επαναλαμβάνεται, και η ανθρωπότητα δεν μαθαίνει από τα λάθη της. Ωστόσο, το μήνυμα του βιβλίου είναι αισιόδοξο: Ποτέ δεν είμαστε πολύ γέροι για μια περιπέτεια, μπορούμε πάντα να κάνουμε μια καινούργια αρχή, και όσο πιεσμένοι και αν είμαστε, υπάρχει πάντα ένα παράθυρο που μπορούμε να το ανοίξουμε και να αποδράσουμε!


Ένας από τους λόγους της επιτυχίας του βιβλίου που έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 35 γλώσσες, είναι ότι πρόκειται για ένα βιβλίο ευφάνταστο και ξεκαρδιστικό που κινείται σε μια πιο ανάλαφρη κατεύθυνση, απέχει από τα σκοτεινά θρίλερ (π.χ. του Στιγκ Λάρσον) και τις ανάλογες αστυνομικές σειρές (π.χ. The Killing) που κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια. Ο ήρωας του βιβλίου, ο Άλαν Κάρλσον, είναι αμοραλιστής και αλέγρος, όχι αυτοκτονικός και σκοτεινός, είναι ένα είδος Φόρεστ Γκαμπ που δεν βλέπει κακό σε κανέναν. Η ιστορία αρχίζει με την απόδραση του Άλαν από τον οίκο ευγηρίας λίγο πριν τα 100στά γενέθλια. Βρίσκεται με μια βαλίτσα γεμάτη λεφτά, την οποία αισθάνεται υποχρεωμένος να προστατεύσει, μαζεύει γύρω του ένα ετερόκλητο πλήθος από απατεώνες, μαφιόζους, αστυνομικούς, ως και μια ελεφαντίνα, ενώ μια αλυσίδα από αναδρομές στο παρελθόν μας αποκαλύπτουν την ανάμιξή του σε σημαντικά πολιτικά γεγονότα του 20ου αιώνα καθώς και πώς έγινε ο καινούργιος καλύτερος φίλος πολλών ηγετών και δικτατόρων, μερικοί από τους οποίους του όφειλαν τη ζωή τους. 

Ο συγγραφέας παραδέχεται σε συνέντευξή του προς την δημοσιογράφο Angela Levin  ότι όταν ήταν νέος έμοιαζε στον Άλαν και δεν στενοχωριόταν για τίποτα. Όμως με τον καιρό και μετά από τις δυσκολίες του γάμου του, έχασε αυτό το κομμάτι του εαυτού του, για να το χρησιμοποιήσει στη συνέχεια, με υπερβολές, φυσικά, στη συγγραφή αυτού του βιβλίου. Τον ήρωα τον εμπνεύστηκε από τον ίδιο τον παππού του. Παραδέχεται ακόμη, ότι χρειάζεται τον Άλαν σε διάφορες καταστάσεις και τότε αυτός εμφανίζεται πάνω από τον ώμο του και του λέει: "Έλα, τώρα. Δεν μπορεί να είναι τόσο άσχημα τα πράγματα."
Ερεύνησε τη σύγχρονη ιστορία και προσπάθησε να μπει στο μυαλό των ηγετών, αλλά δεν είχε αυτοπεποίθηση. Συχνά αναρωτιόταν: "Μπορεί να γράφει κανείς έτσι;" Ύστερα έδινε μόνος του την απάντηση: "Τώρα μόλις το έκανες εσύ." Από τους ηγέτες παρέλειψε σκόπιμα τον Χίτλερ, επειδή δεν ήταν δυνατόν να σατιρίσει το Ολοκαύτωμα.




Του πήρε 47 χρόνια για να γράψει αυτό το βιβλίο. Τόσο χρειάστηκε για να αποφασίσει αλλαγή πλεύσης στη ζωή του. Έχοντας πουλήσει την επιχείρησή του, με ένα "τραγικό" όπως λέει, διαζύγιο στην πλάτη του, αλλά και με έναν υπέροχο γιο του οποίου κέρδισε την κηδεμονία, σήμερα ζει σε ένα απομακρυσμένο σημείο του μεγαλύτερου νησιού της Σουηδίας αλλά και της Βαλτικής, του Gotland. Το νησί έχει έκταση περίπου 3.000 τ.χλμ.  και πληθυσμό 57.000 κατοίκους, ενώ απέχει από τη στεριά 3 ώρες με το fast ferry. Μένει σε ένα θαυμάσιο σπίτι του 1850, με το γιο του, τις γάτες του και τα πουλερικά του, τα οποία έχουν όνομα και τα αντιμετωπίζει ούτε λίγο ούτε πολύ ως οικογένεια. Έχει αγοράσει ένα ελικόπτερο για τις μετακινήσεις του και έχει βρει καινούργια σύντροφο, τη Μαρί, δημοσιογράφο της τηλεόρασης.

Ελεύθερος πλέον από οποιαδήποτε πίεση ή στενοχώρια, απολαμβάνει την τεράστια επιτυχία του Εκατοντάχρονου. 20 κινηματογραφικές εταιρείες πάλεψαν να κερδίσουν τα δικαιώματα της μεταφοράς στον κινηματογράφο. Κέρδισε η Σουηδική Nice FLX Picture. Η ταινία γυρίστηκε με σκηνοθέτη τον Felix Herngren, και στο ρόλο του Άλαν τον Ρόμπερτ Γκούσταφσον (αγνώριστο από το μέικ-απ), ενώ η Ντίσνεϊ συμμετέχει στη διανομή. Η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου σε μια κατάμεστη αίθουσα και καταχειροκροτήθηκε κυρίως για την ευθυμία και το γέλιο που προκάλεσε στους θεατές.


Το νέο του βιβλίο ήδη κυκλοφορεί και έχει ως ηρωίδα μια Αφρικανίδα που ζει στο Σοβέτο και αναστατώνει τον κόσμο.  Στα αγγλικά κυκλοφορεί με τον τίτλο: Το κορίτσι που έσωσε τον βασιλιά της Σουηδίας. Να του ευχηθούμε "Καλή επιτυχία"; Νομίζω, δεν χρειάζεται. Μέχρι στιγμής έχει πουλήσει 1.000.000 αντίτυπα!








Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

ΠΕΝΤΕ ΚΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΣΤΗΝ BERLINALE 2014

1. BOYHOOD   - Richard Linklater


Από το 2002 ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ συγκέντρωνε τους ίδιους ηθοποιούς μπροστά στην κάμερα γι' αυτή τη μοναδική παρουσίαση μιας ταινίας που δίνει τη δυνατότητα στον θεατή να παρακολουθεί πώς εξελίσσονται οι ήρωες στη ζωή τους για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ειλικρινής και πρόθυμος να πειραματιστεί, ο Λινκλέιτερ ακολουθεί τον χαρακτήρα του Μέισον από τις πρώτες μέρες του στο σχολείο στο Όστιν μέχρι τη στιγμή που γίνεται δεκτός στο κολέγιο. Ο Μέισον έχει να αντιμετωπίσει μια αδερφή και δυο χωρισμένους γονείς. Τον αλλόκοτο πατέρα του που ίσως ωριμάσει κάποια μέρα υποδύεται ο Ethan Hawke, ενώ η Patricia Arquette υποδύεται τη μητέρα που προσπαθεί μόνη της να τα βγάλει πέρα και να τελειώσει τις σπουδές της, και που έχει μια τάση να ερωτεύεται τον λάθος άνδρα. 
Στο κέντρο αυτού του χαοτικού συναισθηματικού κόσμου βρίσκεται ο ίδιος ο Μέισον  (Ellar Coltrane), του οποίου οι έξυπνοι σχολιασμοί γίνονται εξυπνότεροι χρόνο με το χρόνο. Με αφηγηματικές πινελιές εκτεταμένες και χωρίς βιασύνη, η ταινία περιγράφει τις επιθυμίες και τις ανησυχίες της ζωής, μεγάλες και μικρές, καθώς επίσης τις ανάγκες και τους φόβους ενός εφήβου, δίνοντας έτσι μια πανοραμική και διασκεδαστική εικόνα των παιδιών και των νέων της Αμερικής σήμερα.








2. CESAR CHAVEZ - Diego Luna



Η κάμερα ακολουθεί από κοντά τον επώνυμο ήρωα, Σέζαρ Τσάβες στον αγώνα του για καλύτερα μεροκάματα και συνθήκες διαβίωσης για τους εργαζόμενους στα αγροκτήματα στην Καλλιφόρνια. Οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι οι αποκαλούμενοι "μπρασέρος", εποχιακοί εργάτες από το Μεξικό, στους οποίους επιτρέπεται να παραμένουν και να εργάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, μόνο εφόσον εκτελούν αγροτική εργασία. Γενικά, δεν έχουν δικαιώματα, είναι αντικείμενα εκμετάλλευσης των γαιοκτημόνων και υπόκεινται σε φυλετικές διακρίσεις και βίαιη μεταχείριση. Το 1960, μαζί με την συνεργάτιδά του στην εκστρατεία, την Ντολόρες Χουέρτο, ο Λατινο-αμερικάνος Τσάβες ιδρύει την ένωση των Ενωμένων Εργατών Αγροκτημάτων. "Si, se puede - Yes, it can be done" είναι το σύνθημα κάτω από το οποίο οργανώνονται ολοένα και περισσότεροι εργάτες, κατεβάινουν σε απεργία ή σε πορείες διαμαρτυρίας. Το ειρηνικό κίνημα διαμαρτυρίας του Τσάβες σύντομα δέχεται υποστήριξη από κάθε γωνιά της χώρας, ακόμα και από πολιτικές οργανώσεις.
Το σενάριο για τη δεύτερη ταινία του Ντιέγκο Λούνα γράφτηκε σε στενή συνεργασία με την οικογένεια Τσάβες ο οποίος πέθανε το 1993. 
Η ταινία αποτελεί το συγκινητικό πορτρέτο του πατέρα μιας οικογένειας και συγχρόνως του χαρισματικού ηγέτη των εργατών, ο οποίος κατάφερε να πείσει αναρίθμητους ανθρώπους να διεκδικήσουν τελικά τα δικαιώματά τους.
















Βρείτε πληροφορίες για τον ηγέτη και το εργατικό κίνημα:
http://www.ufw.org/_page.php?menu=research&inc=history/07.html

Δείτε σκηνές από την ταινία του Ντιέγκο Λούνα:


http://www.youtube.com/watch?v=VuLXuoN1hh4


Δείτε στιγμιότυπα από τη ζωή του Τσάβες:
http://www.youtube.com/watch?v=luLt8mfhFYs




3. ALOFT - Claudia Llosa




Στην ταινία Aloft (Πετώντας ψηλά), η Κλαούντια Λιόσα, η οποία κέρδισε την Χρυσή 'Αρκτο το 2009 για την ταινία La teta asustada, μας αφηγείται μια ιστορία για την υπευθυνότητα και τα ριζοσπαστικά καινούργια ξεκινήματα. Με τη συνοδεία ενός νεαρού ντοκουμενταρίστα, ο Ιβάν εισχωρεί όλο και πιο βαθιά μέσα σ' ένα άγνωστο παγωμένο τοπίο. Η ταινία χρησιμοποιεί ένα αινιγματικό δίκτυο αναδρομών για να μας αποκαλύψει τους λόγους που κρύβονται πίσω απ' αυτό το ταξίδι. Όταν ο Ιβάν ήταν μικρός, η μητέρα του η Νάνα εργαζόταν σ' ένα αγρόκτημα όπου φρόντιζε επίσης τον Γκάλι, τον μικρότερο αδερφό του Ιβάν, του οποίου η διανοητική υγεία χειροτέρευε ως αποτέλεσμα μιας εκφυλιστικής ασθένειας. Η Νάνα ζητάει από τον Ιβάν να στηρίξει τον αδερφό του, αλλά αντίθετα εκείνος προκλητικά αποσύρεται σ' ένα δικό του κόσμο ακολουθώντας το γεράκι του, Ίντι, στις πτήσεις του ψηλά στον αέρα. Μια μέρα ένας θεραπευτής φθάνει στον τόπο τους και μέσω αυτού η Νάνα αποκαλύπτει τις δικές της θεραπευτικές δυνάμεις. Μαζί κατασκευάζουν εύθραυστες τέντες από κλαδιά, κάτω από τις οποίες βοηθούν παιδιά των συνανθρώπων τους να θεραπευτούν. Όμως, τότε συμβαίνει ένα τραγικό γεγονός το οποίο διαλύει την οικογένεια της Νάνας. Χρόνια αργότερα, καθώς η ιστορία επιστρέφει στο παρόν, ο Ιβάν ξεκινάει την αναζήτηση της μητέρας του. Είναι πατέρας πια και ο ίδιος και έχει ακούσει φήμες ότι η Νάνα έχει στήσει τη σκηνή της στην άκρη μιας παγωμένης λίμνης.











4. THE 100-YEAR-OLD MAN WHO CLIMBED OUT OF THE WINDOW AND DISAPPEARED - Felix Herngren





Η ζωή του Άλαν Κάρλσον  υπήρξε πάντα εκρηκτική - και όχι μόνο επειδή επιρρεπής στο δυναμίτη από μικρή ηλικία. Η μεγαλύτερη περιπέτειά του αρχίζει στα 100στά γενέθλιά του, όταν το σκάει από το γηροκομείο με τις παντόφλες του και ανακαλύπτει μια βαλίτσα γεμάτη χρήματα την οποία στο εξής αισθάνεται υποχρεωμένος να προστατεύσει. Ο Άλαν κάνει φίλους, συναντάει κακοποιούς και απατεώνες, καθώς επίσης και την ελεφαντίνα Σόνια, με την οποία θα ταξιδέψει αεροπορικώς στην Ινδονησία. Κανείς απ' αυτούς δεν είναι ιδιαίτερος για τον Άλαν, του οποίου τα ταξίδια στη διάρκεια του περασμένου αιώνα ανά την υφήλιο τον έκαναν να συναντήσει μερικές από τις πιο διάσημες παγκόσμιες προσωπικότητες. Χωρίς να το ξέρει, έχει επίσης συμβάλει στην ανάληψη σημαντικών πολιτικών αποφάσεων.




Το πρώτο μυθιστόρημα του Σουηδού Γιούνας Γιούνασονβρισκόταν στην κορυφή της λίστας ευπώλητων του Γερμανικού Περιοδικού Der Spiegel για αρκετούς μήνες και πούλησε πάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα μονάχα στην Γερμανία. Σ' αυτή την κινηματογραφική προσαρμογή, ο Σουηδός σκηνοθέτης και κωμικός Φέλιξ Χέρνγκρεν παρουσιάζει μια θαυμάσια αίσθηση του παραλόγου. Με πολλές αναδρομές στο παρελθόν, η αφήγηση αυτού του ταξιδιού πίσω στο χρόνο διαμέσου του εικοστού αιώνα φωτίζει μια ολόκληρη εποχή. Η ταινία γυρίστηκε στην Σουηδία και στην Ανατολική Ευρώπη.







Είκοσι κινηματογραφικές εταιρείες διεκδίκησαν τα δικαιώματα του βιβλίου, για να κερδίσει τελικά η Σουηδική Nice FLX Pictures που γύρισε την απολαυστική, ξεκαρδιστική ταινία σε σκηνοθεσία Felix Herngren.

Δείτε σκηνές από την ταινία εδώ: http://www.euronews.com/2014/02/25/the-100-year-old-man-bestseller-now-a-film-celebrates-the-spirit-of-adventure/




5. THREE INDIAN TALES - Robert Morin (Generation 14plus)




Τρεις ιστορίες για τη νέα γενιά Ινδιάνων που ζουν σε καταυλισμούς: Ο Έρικ που ονειρεύεται να ιδρύσει έναν κοινοτικό τηλεοπτικό σταθμό, ο Σέιν που τριγυρίζει ακούγοντας εμμονικά κλασσική μουσική, και τρία κορίτσια που λατρεύουν ένα γυναικείο ινδιάνικο πνεύμα.