Φίλες και Φίλοι,
Σκέφτηκα σήμερα μια αλλιώτικη ανάρτηση. Αντί να μιλήσω για τις καλές κριτικές και τα θετικά σχόλια των δύο πρώτων μου βιβλίων ("Πόσο λαμπερός ο ήλιος, πόσο κίτρινα τα τρόλεϊ" και "Η αγάπη φυλαχτό"), να σας αποκαλύψω τις αρνήσεις που δέχτηκα προηγουμένως, τα Όχι που εισέπραξα από διάφορους εκδότες καθώς και την αιτιολογία τους (συχνά ασαφή και κάποιες φορές ανεύθυνη έως και κωμική).
Ξεκινάμε, λοιπόν!
1. Ο ευγενής εκδότης
"Διαβάσαμε με μεγάλη προσοχή το έργο σας που είχατε την καλοσύνη να μας προτείνετε για έκδοση και κυκλοφορία από τον εκδοτικό μας οίκο.
Το φορτωμένο πολυετές πρόγραμμά μας και ο περιορισμένος αριθμός βιβλίων που μπορούμε να κυκλοφορούμε κάθε έτος, δεν μας επέτρεψαν να συμπεριλάβουμε και το δικό σας έργο στα εκδοτικά μας σχέδια.
Σας ευχαριστούμε για την προτίμησή σας στον εκδοτικό μας οίκο και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία."
2. Ο... 'υπεύθυνος'
Εδώ δεν λάβαινα ούτε το πολυπόθητο τηλεφώνημα με το οποίο συνήθως σε ειδοποιούν για την αποδοχή του έργου σου, ούτε όμως και αρνητική επιστολή, και επειδή στο τηλέφωνο μου έδιναν ασαφείς απαντήσεις, αποφάσισα να επισκεφθώ αυτοπροσώπως τα γραφεία του εκδότη. Οποία έκπληξη με περίμενε! Το χειρόγραφο είχε χαθεί! Και καμία συγνώμη δεν συνόδευσε τη φράση αυτή.
3. Άρνηση με το γάντι
"Θα θέλαμε να σας εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για το ιδιαίτερα ενδιαφέρον δείγμα της δουλειάς σας που μας στείλατε.
Δυστυχώς όμως η έκδοση βιβλίων παρόμοιου θέματος δεν συγκαταλέγεται στα εκδοτικά σχέδια της εταιρίας, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το άμεσο μέλλον.
Ευχαριστούμε και πάλι για την προτίμησή σας."
Σημείωση: Εδώ είχαμε "ιδιαίτερα ενδιαφέρον δείγμα δουλειάς", αλλά η έρημη "θεματολογία" τα στράβωσε πάλι.
4. Ο τυπικότατος
"Η επιτροπή των αναγνωστών μας διάβασε το έργο σας . Δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να το εντάξουμε στο εκδοτικό μας πρόγραμμα στο προσεχές μέλλον.
Υ.Γ. Με τά το πέρας έξι μηνών από την ημερομηνία της παρούσης επιστολής, εάν το κατατεθειμένο αντίτυπο του έργου σας δεν ζητηθεί, πολτοποιείται."
Σημείωση: Πάλι καλά που ενημερώθηκα για την πολτοποίηση. Σοβαρολογώ, το βρήκα έντιμο.
5. Ο γενναιόδωρος
"Σας στέλνουμε το έργο σας, το οποίο είχατε την καλοσύνη να μας υποβάλετε για ανάγνωση. Μετά από πολύ προσεχτική θεώρηση του περιεχομένου, θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι δεν μπορεί να ενταχθεί στις διάφορες σειρές μας.
Σας ευχαριστούμε για την προτίμηση που δείξατε στον εκδοτικό μας οίκο και ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα μας υποβάλετε κάποιο άλλο δικό σας έργο. Όσο για το παρόν, πιστεύουμε ότι θα βρει σύντομα την τύχη που του αξίζει κάτω από μιαν άλλη στέγη."
Σημείωση: Γενναιόδωρος μεν, αλλά φυσικά, μακριά από μας και όπου θέλει ας πάει!
6. Ο... 'ειλικρινής'
"Κάντε υπομονή. Το καλό πράγμα αργεί να γίνει", επαναλάμβανε επί μήνες, χωρίς να αποδεσμεύει το χειρόγραφο (ήθελε, βλέπεις, αποκλειστικότητα) μόνο και μόνο για να πληροφορηθώ στο τέλος από τη γραμματέα ότι "Δυστυχώς, δεν θα συνεργαστούμε"!
7. Και ο... μαραθωνοδρόμος
"Σας ευχαριστούμε πολύ για το δείγμα της δουλειάς σας που μας αποστείλατε.
Αν και κρίνουμε ότι το έργο σας παρουσιάζει ορισμένο ενδιαφέρον και έχει αρκετά θετικά στοιχεία ως προς το είδος του, δυστυχώς δεν δυνάμεθα να το εντάξουμε στο εκδοτικό μας πρόγραμμα των προσεχών ετών, καθώς η θεματολογία του δεν εμπίπτει στα άμεσα ενδιαφέροντα του οίκου μας.
Ευχαριστούμε πολύ για την προτίμησή σας."
Σημείωση: Προσέξτε τις λέξεις "δείγμα" και "έργο"! Στην πραγματικότητα επρόκειτο και για τα δύο μυθιστορήματα, (Η αγάπη φυλαχτό, και Πόσο λαμπερός ο ήλιος Πόσο κίτρινα τα τρόλεϊ), τα οποία υποτίθεται ότι διάβασε - μάλλον απνευστί - εντός 15 (!) ημερών, πράγμα που όπως αντιλαμβάνεστε από το λίγο του χρόνου αλλά και από τον όγκο των δύο μυθιστορημάτων καθώς και την απουσία θέματος και τίτλων, είναι παραπάνω από φανερό ότι δεν είχε γίνει!
Τι να πω εξάλλου για "τα προσεχή έτη"; Ήταν σαφές ότι ο συγκεκριμένος κύριος, για δικούς του λόγους, ήθελε να με αποφύγει δια παντός.
Επίσης προσέξτε τη λέξη "θεματολογία". Ποια ακριβώς ήταν η θεματολογία αρεσκείας του εκδότη; Δεν μου είχαν αναφέρει κάτι σχετικό, ώστε να αποφύγω κι εγώ τον κόπο. Γιατί εγώ ξέρω τι γράφω: Κοινωνικό μυθιστόρημα, αν πρέπει σώνει και καλά να το ορίσω.
Για να είμαι δίκαιη, ωστόσο, η αιτιολογία της θεματολογίας χρησιμοποιήθηκε αρκετές φορές ως λόγος απόρριψης. Και απ' αυτό μπορεί κανείς εύκολα να συμπεράνει ότι οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια, σχέσεις γονέων-παιδιών, η αυτοκτονία, η μοναξιά, ο φόβος και η συστολή, ο γάμος, το τέλμα της συμβίωσης και η πάλη των φύλων, η εργασία, ο έρωτας, η φιλία, η επιμονή και ο αγώνας για ευτυχία και ισορροπία - αυτά θίγονται στα δύο πρώτα βιβλία μου, όπως οι αναγνώστες τους γνωρίζουν - είναι 'ανάξια' πράγματα και δεν ενδιαφέρουν τους συγκεκριμένους εκδότες.
Μάλιστα... Ακόμη αγνοώ ποια θέματα θα τους κέντριζαν το ενδιαφέρον, αλλά πια δεν με απασχολεί.
Αναφέρω πάντως, ότι ένας από τους παραπάνω εκδότες εκείνο τον καιρό κυκλοφόρησε και διαφήμιζε με τυμπανοκρουσίες έργο το οποίο ξεκινούσε με το μεσημεριανό ραχάτι στο κρεβάτι ενός άρρενα που ασχολείτο με την στύση του! Καλά, υποθέτω ότι, ναι, αυτή ήταν πραγματικά ενδιαφέρουσα θεματολογία!
http://www.anemosekdotiki.gr/pezografia/egw-agapw-auth-kapnizei.html
Σκέφτηκα σήμερα μια αλλιώτικη ανάρτηση. Αντί να μιλήσω για τις καλές κριτικές και τα θετικά σχόλια των δύο πρώτων μου βιβλίων ("Πόσο λαμπερός ο ήλιος, πόσο κίτρινα τα τρόλεϊ" και "Η αγάπη φυλαχτό"), να σας αποκαλύψω τις αρνήσεις που δέχτηκα προηγουμένως, τα Όχι που εισέπραξα από διάφορους εκδότες καθώς και την αιτιολογία τους (συχνά ασαφή και κάποιες φορές ανεύθυνη έως και κωμική).
Ξεκινάμε, λοιπόν!
1. Ο ευγενής εκδότης
"Διαβάσαμε με μεγάλη προσοχή το έργο σας που είχατε την καλοσύνη να μας προτείνετε για έκδοση και κυκλοφορία από τον εκδοτικό μας οίκο.
Το φορτωμένο πολυετές πρόγραμμά μας και ο περιορισμένος αριθμός βιβλίων που μπορούμε να κυκλοφορούμε κάθε έτος, δεν μας επέτρεψαν να συμπεριλάβουμε και το δικό σας έργο στα εκδοτικά μας σχέδια.
Σας ευχαριστούμε για την προτίμησή σας στον εκδοτικό μας οίκο και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία."
2. Ο... 'υπεύθυνος'
Εδώ δεν λάβαινα ούτε το πολυπόθητο τηλεφώνημα με το οποίο συνήθως σε ειδοποιούν για την αποδοχή του έργου σου, ούτε όμως και αρνητική επιστολή, και επειδή στο τηλέφωνο μου έδιναν ασαφείς απαντήσεις, αποφάσισα να επισκεφθώ αυτοπροσώπως τα γραφεία του εκδότη. Οποία έκπληξη με περίμενε! Το χειρόγραφο είχε χαθεί! Και καμία συγνώμη δεν συνόδευσε τη φράση αυτή.
3. Άρνηση με το γάντι
"Θα θέλαμε να σας εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για το ιδιαίτερα ενδιαφέρον δείγμα της δουλειάς σας που μας στείλατε.
Δυστυχώς όμως η έκδοση βιβλίων παρόμοιου θέματος δεν συγκαταλέγεται στα εκδοτικά σχέδια της εταιρίας, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το άμεσο μέλλον.
Ευχαριστούμε και πάλι για την προτίμησή σας."
Σημείωση: Εδώ είχαμε "ιδιαίτερα ενδιαφέρον δείγμα δουλειάς", αλλά η έρημη "θεματολογία" τα στράβωσε πάλι.
4. Ο τυπικότατος
"Η επιτροπή των αναγνωστών μας διάβασε το έργο σας . Δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να το εντάξουμε στο εκδοτικό μας πρόγραμμα στο προσεχές μέλλον.
Υ.Γ. Με τά το πέρας έξι μηνών από την ημερομηνία της παρούσης επιστολής, εάν το κατατεθειμένο αντίτυπο του έργου σας δεν ζητηθεί, πολτοποιείται."
Σημείωση: Πάλι καλά που ενημερώθηκα για την πολτοποίηση. Σοβαρολογώ, το βρήκα έντιμο.
5. Ο γενναιόδωρος
"Σας στέλνουμε το έργο σας, το οποίο είχατε την καλοσύνη να μας υποβάλετε για ανάγνωση. Μετά από πολύ προσεχτική θεώρηση του περιεχομένου, θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι δεν μπορεί να ενταχθεί στις διάφορες σειρές μας.
Σας ευχαριστούμε για την προτίμηση που δείξατε στον εκδοτικό μας οίκο και ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα μας υποβάλετε κάποιο άλλο δικό σας έργο. Όσο για το παρόν, πιστεύουμε ότι θα βρει σύντομα την τύχη που του αξίζει κάτω από μιαν άλλη στέγη."
Σημείωση: Γενναιόδωρος μεν, αλλά φυσικά, μακριά από μας και όπου θέλει ας πάει!
6. Ο... 'ειλικρινής'
"Κάντε υπομονή. Το καλό πράγμα αργεί να γίνει", επαναλάμβανε επί μήνες, χωρίς να αποδεσμεύει το χειρόγραφο (ήθελε, βλέπεις, αποκλειστικότητα) μόνο και μόνο για να πληροφορηθώ στο τέλος από τη γραμματέα ότι "Δυστυχώς, δεν θα συνεργαστούμε"!
7. Και ο... μαραθωνοδρόμος
"Σας ευχαριστούμε πολύ για το δείγμα της δουλειάς σας που μας αποστείλατε.
Αν και κρίνουμε ότι το έργο σας παρουσιάζει ορισμένο ενδιαφέρον και έχει αρκετά θετικά στοιχεία ως προς το είδος του, δυστυχώς δεν δυνάμεθα να το εντάξουμε στο εκδοτικό μας πρόγραμμα των προσεχών ετών, καθώς η θεματολογία του δεν εμπίπτει στα άμεσα ενδιαφέροντα του οίκου μας.
Ευχαριστούμε πολύ για την προτίμησή σας."
Σημείωση: Προσέξτε τις λέξεις "δείγμα" και "έργο"! Στην πραγματικότητα επρόκειτο και για τα δύο μυθιστορήματα, (Η αγάπη φυλαχτό, και Πόσο λαμπερός ο ήλιος Πόσο κίτρινα τα τρόλεϊ), τα οποία υποτίθεται ότι διάβασε - μάλλον απνευστί - εντός 15 (!) ημερών, πράγμα που όπως αντιλαμβάνεστε από το λίγο του χρόνου αλλά και από τον όγκο των δύο μυθιστορημάτων καθώς και την απουσία θέματος και τίτλων, είναι παραπάνω από φανερό ότι δεν είχε γίνει!
Τι να πω εξάλλου για "τα προσεχή έτη"; Ήταν σαφές ότι ο συγκεκριμένος κύριος, για δικούς του λόγους, ήθελε να με αποφύγει δια παντός.
Επίσης προσέξτε τη λέξη "θεματολογία". Ποια ακριβώς ήταν η θεματολογία αρεσκείας του εκδότη; Δεν μου είχαν αναφέρει κάτι σχετικό, ώστε να αποφύγω κι εγώ τον κόπο. Γιατί εγώ ξέρω τι γράφω: Κοινωνικό μυθιστόρημα, αν πρέπει σώνει και καλά να το ορίσω.
Για να είμαι δίκαιη, ωστόσο, η αιτιολογία της θεματολογίας χρησιμοποιήθηκε αρκετές φορές ως λόγος απόρριψης. Και απ' αυτό μπορεί κανείς εύκολα να συμπεράνει ότι οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια, σχέσεις γονέων-παιδιών, η αυτοκτονία, η μοναξιά, ο φόβος και η συστολή, ο γάμος, το τέλμα της συμβίωσης και η πάλη των φύλων, η εργασία, ο έρωτας, η φιλία, η επιμονή και ο αγώνας για ευτυχία και ισορροπία - αυτά θίγονται στα δύο πρώτα βιβλία μου, όπως οι αναγνώστες τους γνωρίζουν - είναι 'ανάξια' πράγματα και δεν ενδιαφέρουν τους συγκεκριμένους εκδότες.
Μάλιστα... Ακόμη αγνοώ ποια θέματα θα τους κέντριζαν το ενδιαφέρον, αλλά πια δεν με απασχολεί.
Αναφέρω πάντως, ότι ένας από τους παραπάνω εκδότες εκείνο τον καιρό κυκλοφόρησε και διαφήμιζε με τυμπανοκρουσίες έργο το οποίο ξεκινούσε με το μεσημεριανό ραχάτι στο κρεβάτι ενός άρρενα που ασχολείτο με την στύση του! Καλά, υποθέτω ότι, ναι, αυτή ήταν πραγματικά ενδιαφέρουσα θεματολογία!
Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:
