Έχοντας διαβάσει το «Φύλακας στη σίκαλη» του Σάλινγκερ από τα
χρόνια της εφηβείας μου ακόμα (συνηθίζαμε να μιμούμαστε τον ήρωα στο δρόμο προς
και από το σχολείο και να κάνουμε πλάκα η μία στην άλλη – πήγαινα σε θηλέων,
όπως όλα τα κορίτσια της ηλικίας μου – χρησιμοποιώντας την αγαπημένη μας φράση
«μάγκα μου, αυτό με πέθανε» και το επίθετο «κάλπικος», δεν γνωρίζω ακριβώς για
ποιο λόγο άργησα τόσο να διαβάσω το «Στο δρόμο» του Τζακ Κέρουακ. Πάντως το
είχα στο νου μου και στη στοίβα των αδιάβαστων, ωσότου ήρθε η στιγμή του φέτος
το καλοκαίρι.
Ομολογώ ότι χρειάστηκε πολύ περισσότερος χρόνος απ’ ότι χρειάζομαι
συνήθως για την ανάγνωση ενός παρόμοιου σε θέμα και αριθμό σελίδων βιβλίου,
επειδή εκτός από τους αστάθμητους παράγοντες, το διάβασα με μεγάλη προσοχή και
ήθελα, αν ήταν δυνατόν, να απομνημονεύσω δεκάδες παραγράφων .
Το «Στο δρόμο», όπως ξέρετε, δεν είναι ένα βιβλίο συνηθισμένο.
Αντιθέτως, είναι ένας μύθος, και με δυσκόλεψε κάπως να αποκρυπτογραφήσω τα ίδια
μου τα συναισθήματα κατά την ανάγνωση και στη συνέχεια να εκφράσω τη γνώμη μου
γι’ αυτό. Δεν ήταν το ίδιο όπως μ’ ένα άγνωστο βιβλίο που ανακαλύπτω τυχαία
στον πάγκο, το ξεφυλλίζω, έλκομαι, το αγοράζω και το διαβάζω. Το «Στο δρόμο»
είναι φορτωμένο από αγάπη, θαυμασμό, λατρεία, χιλιάδες γνώμες, συζητήσεις,
αναλύσεις.
Ωστόσο, άφησα στην άκρη τα λεγόμενα των άλλων και βγήκα στο
δρόμο μαζί με τον Κέρουακ και τον ακολούθησα στο ταξίδι του, στην περιπλάνηση,
στην ελευθερία, στην απρογραμμάτιστη, τη χύμα ζωή, στην ηδονή της περιπέτειας.
Και ήταν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ταξίδι.
Με γοήτευσε ο γεμάτος συναίσθημα και
λυρισμό τρόπος που ο Κέρουακ περιγράφει σκηνές στο δρόμο, στα σπίτια, στα μπαρ,
περιγράφει γνωριμίες και φλερτ ακόμα και τη μουσική, ο τρόπος που παραθέτει τις
αμέτρητες εικόνες ολοζώντανες μπροστά στα μάτια μου. Με συγκίνησε η πίσω απ’
όλα αυτά διαρκής αναζήτηση ενός νοήματος στη ζωή πέρα από τα συνηθισμένα, ενός
πραγματικά σπουδαίου λόγου να ζεις, ο συναισθηματισμός του Σαλ και φυσικά
εκείνη η ξεχαρβαλωμένη και μολοντούτο πάντα σε ετοιμότητα βαλίτσα του Ντην. Και
μπήκα σε σκέψεις για μια ακόμα φορά σχετικά με το νόημα της ζωής και τη σημασία
κάποιων λέξεων και των αντιθέτων τους: Ευτυχία και δυστυχία, νικητές και
νικημένοι, κερδισμένοι και χαμένοι…
Όπως και να ‘χει, «η ζωή είναι δρόμος».
Η μετάφραση είναι πολύ καλή με αρκετά δυνατά σημεία, ωστόσο πιστεύω
ότι η επιμέλεια έπρεπε να έχει εντοπίσει κάποιες αστοχίες που αν δεν δρουν ως
τροχοπέδη στην κατανόηση του κειμένου, όμως αφαιρούν από τη γοητεία του.
Το «Στο δρόμο» είναι ένα γοητευτικό βιβλίο για όσους αγαπούν
την περιπλάνηση, την περιπέτεια, τη στιγμή, τον έρωτα και τη μουσική.
Όσο για μένα, θα το διαβάσω ξανά!
Παρουσίαση (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
...αυτό είναι το νόημα του "Στο
δρόμο". Τι μας λέει ο αφηγητής του, ο Σαλ Παραντάιζ; "Οι μόνοι που
αξίζουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται να ζήσουν, να μιλήσουν,
να σωθούν, που ποθούν τα πάντα την ίδια στιγμή, αυτοί που ποτέ δεν
χασμουριώνται ή δεν λένε κοινότοπα πράγματα, αλλά που καίγονται, καίγονται,
καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά." Αυτή η αναζήτηση
επιβεβαίωσης φέρνει τον Σαλ στο δρόμο για το Ντένβερ και το Σαν Φρανσίσκο, το
Λος Άντζελες, το Τέξας και το Μεξικό, άλλοτε με τον Ντην Μόριαρτι, τον
ήρωα-άγιο φίλο του, άλλοτε μονάχο του. [...] Υπάρχουν κομμάτια του "Στο
δρόμο" όπου το γράψιμο έχει τόση ομορφιά που σχεδόν σου κόβεται η ανάσα.
Υπάρχει η περιγραφή μιας τσάρκας μ' αυτοκίνητο μέσα απ' όλη τη χώρα που μοιάζει
πολύ με μια τσάρκα πάνω σε τραίνο που αφηγείται ο Τόμας Γουλφ στο "Του
καιρού και του Ποταμού". Υπάρχουν λεπτομέρειες ενός ταξιδιού στο Μεξικό
(κι ένα ιντερλούδιο σ' ένα μεξικάνικο μπορντέλο) που είναι μαζί τρομερές,
τρυφερές και αστείες. Και, τελικά υπάρχει μια περιγραφή τζαζ που δεν υπάρχει
άλλη τέτοια στο αμερικάνικο μυθιστόρημα, τόσο για τη διορατικότητά της, όσο για
το στυλ και την αριστουργηματική τεχνική της. Το "Στο δρόμο" είναι
ένα μεγάλο μυθιστόρημα! (New York Times)
Λεπτομέρειες
Ξενόγλωσσος τίτλος
|
ON THE ROAD
|
ISBN13
|
9789607599674
|
Εκδότης
|
|
Σειρά
|
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
|
Χρονολογία Έκδοσης
|
Οκτώβριος 1996
|
Αριθμός σελίδων
|
400
|
Διαστάσεις
|
21x14
|
Πρόλογος
|
BRINKOUR ANDRE
|
Μετάφραση
|
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ
|
Επιμέλεια
|
ΖΗΡΑΣ ΑΛΕΞΗΣ
|
Συγγραφέας/Δημιουργός (Ελληνικά)
|
ΚΕΡΟΥΑΚ ΤΖΑΚ
|
