Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑ, Μωρίς Ντρυόν




ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑ, του ΜΩΡΙΣ ΝΤΡΥΟΝ
(Les Memoirs de Zeus, Maurice Druon, 1967)
Εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ, 2004
Σελίδες 572

Ο Μωρίς Ντρυόν (1918–2009) γεννήθηκε στο Παρίσι.  Από δεκαοκτώ ετών άρχισε να δημοσιεύει σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες. Έλαβε μέρος στη γαλλική αντίσταση και μετά τη λήξη του πολέμου αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Έλαβε το βραβείο Goncourt το 1948 για το έργο του Les Grandes Familles, και το 1966 εκλέχθηκε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Διετέλεσε επίσης υπουργός Πολιτισμού (1973-74), ενώ το 1978 έγινε βουλευτής και ευρωβουλευτής.
ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑ γράφτηκαν στη διάρκεια μιας πενταετίας από το 1962 έως το 1967. Το βιβλίο χωρίζεται σε Δύο Μέρη και Δώδεκα Εποχές:
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Η ΑΥΓΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
Εποχή Πρώτη – Ο Ουρανός και ο Χρόνος
Εποχή Δεύτερη – Λίκνο μου ήταν η Κρήτη
Εποχή Τρίτη – Οι έρωτες διαπλάθουν τη νιότη
Εποχή Τέταρτη – Η δοκιμασία και η εξουσία
Εποχή Πέμπτη – Η σωστή κίνηση
Εποχή Έκτη – Ερημιά ή αλυσίδα

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Εποχή έβδομη – Τα παιδιά της Ήρας
Εποχή Όγδοη – Κι άλλοι θεοί για τους ανθρώπους
Εποχή Ένατη – Ο κλέφτης του κεραυνού
Εποχή Δέκατη – Ο Τυφώνας, ο Τάνταλος και ο Κατακλυσμός
Εποχή Ενδέκατη – Νέα φυλή, νέοι έρωτες
Εποχή Δωδέκατη – Οι τελευταίοι θεοί

Διαβάζουμε στην παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Οι οικογενειακές του υποθέσεις ήταν πάντα μπερδεμένες. Οι ανταγωνισμοί, η πάλη για την εξουσία, που συνήθως κατέληγε σε κάποια σφαγή, ήταν στην ημερήσια διάταξη. Γύρω του περιφερόταν ένας ολόκληρος πληθυσμός από αδέλφια και ξαδέλφια σε μόνιμο αναβρασμό, με έπαθλο την πρωτοκαθεδρία στον Όλυμπο και την κυριαρχία του κόσμου των θνητών. Οι ερωτικές του περιπέτειες υπήρξαν ως γνωστόν εκρηκτικές. Παρά τις κρίσεις ζήλιας της συζύγου του ερωτευόταν αδιακρίτως θνητές και αθάνατες, ενσαρκώνοντας την ιδιοσυγκρασία ενός κόσμου που αντιμετώπιζε τους ανθρώπους σαν θεούς και τους θεούς σαν ανθρώπους. Ο κόσμος του ήταν η Ελλάδα και ο ίδιος ο απόλυτος άρχοντάς του, ο Δίας.»

Η γνώμη μου: Η παρουσίαση στο οπισθόφυλλο κάπως αδικεί το βιβλίο. Εάν διαπραγματευόταν απλώς το κυνήγι του ολυμπίου θρόνου και τις ερωτικές περιπέτειες του Δία, μάλλον δεν θα το πρότεινα. Εδώ, η Ελληνική Μυθολογία παρουσιάζεται μαζί με τη φιλοσοφία και την κοσμοθεωρία που εμπεριέχει, καθώς και με ταυτόχρονες αναφορές και συγκρίσεις, άμεσες ή λανθάνουσες, στη σημερινή εποχή. 

Ένα από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία του βιβλίου είναι ότι κάθε θεότητα αντιστοιχεί σε έναν αναγνωρίσιμο τύπο ανθρώπου, ενώ ο καθένας από μας, αν προσεγγίσει με προσοχή και ειλικρίνεια τον χαρακτήρα των θεοτήτων, θα βρει και τα δικά του δυνατά και αδύνατα σημεία.

Η γραφή είναι λογοτεχνική, χωρίς να κουράζει στο ελάχιστο, αντιθέτως γοητεύει, η αφήγηση ρέει, προκαλεί το ενδιαφέρον μας, αν όχι για την εξέλιξη των γεγονότων τα οποία πιθανώς γνωρίζουμε και θυμόμαστε, αλλά για τα πραγματικά αίτια που τα προκάλεσαν και το σκοπό που εξυπηρετούσαν, δοσμένα μέσα από την λογική και τη φιλοσοφική ματιά του Δία, του υπέρτατου άρχοντα του αρχαίου ελληνικού κόσμου.


Διαβάστε το και θα αγαπήσετε ξανά εκείνον τον κόσμο στα χώματα του οποίου βαδίζουμε και αναπνέουμε!


Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά εδώ: http://enloutrakio.gr/category/aggelikh/



Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ:







Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ για τους ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ στο ΒΗΜΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ


Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ-ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ-ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΩΝ
Μάϊος 2016, Φύλλο 430

Λουτρακιώτες Συγγραφείς

                            ΔΡΑΠΕΤΕΣ  ΤΟΥ  ΟΝΕΙΡΟΥ

                         Αγγελικής Μπούλιαρη

                                Μυθιστόρημα                                          
           
Ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα με τον παραπάνω τίτλο. Η  Αγγελική Μπούλιαρη μας ξάφνιασε ευχάριστα με το καινούργιο της Μυθιστόρημα «Δραπέτες του Ονείρου». Ένα βιβλίο γραμμένο με ευαισθησία και με πολύ συναίσθημα. 

Η συγγραφέας, με τη διεισδυτική ματιά της και με τη διαίσθηση που τη διακρίνει  για τα κοινωνικά θέματα, δημιούργησε ένα λογοτεχνικό έργο υψηλής ποιότητας. Με κεντρική ηρωίδα του πονήματος την Ευρυδίκη, καταγράφει καταστάσεις που επικρατούσαν σε μια συντηρητική κοινωνία του παρελθόντος – και που ίσως ακόμα και σήμερα  υπάρχουν - την απόρριψη, τη λεκτική, την ψυχολογική, ακόμα και τη σωματική βία, πράγματα απαράδεκτα για την εποχή μας, που όμως συμβαίνουν. Η  ηρωίδα, με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, όπως αναφέρει η συγγραφέας, που ξυπνά μέσα της, κάνει  γενναία βήματα για να κερδίσει επιτέλους τη ζωή της.

Η συγγραφέας, μια  εξαιρετική  δημιουργός, από το 2005  ασχολείται με τη λογοτεχνία. Στο τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημά της, μας δίνει ένα κείμενο με ζωντανό λόγο, με γλώσσα στρωτή, κατανοητή, ρέουσα και προπαντός με σωστά ελληνικά, απόρροια των σπουδών της - είναι πτυχιούχος της Ελληνικής και Αγγλικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών - και προπαντός της ενασχόλησής της σαν εκπαιδευτικός σε Γυμνάσιο και Λύκειο.
    
 Το βιβλίο αυτό αξίζει να διαβαστεί από όλους μας. Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.

                                                                    Απ. Καλαντζής


ΥΓ: Οι Συγγραφείς και Ποιητές, που  δεν είναι λίγοι στην πόλη μας, με την τέχνη τους αποτελούν μια ηλιαχτίδα που φωτίζει και ζεσταίνει τη μαυρισμένη μας ψυχή από τα σημεία και τέρατα που συμβαίνουν στις μέρες μας.  


Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

"ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ", Μυθιστόρημα, Αγγελικής Μπούλιαρη

ΔΡΑΠΕΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Αγγελική Μπούλιαρη
Μυθιστόρημα
Σελίδες 615
Εκδόσεις ΩΚΕΑΝΟΣ
Μάρτιος 2016




Από τη γέννησή της ακόμη η Ευρυδίκη βιώνει την πατρική απόρριψη… Σε ηλικία πέντε ετών παραχωρείται, ως «ανιψιά», στον υποψήφιο βουλευτή Θεοδόση Σπηλιόπουλο και στη σύζυγό του Ευγενία, που είναι άτεκνοι. Καθώς μεγαλώνει, η αυστηρή Ευγενία την αντιμετωπίζει ως απειλή για την καριέρα του συζύγου της και την κοινωνική τους θέση. Ακολουθεί ο γάμος της από συνοικέσιο και με τη θερμή συναίνεση του πατέρα της, με τον πολύ μεγαλύτερό της Χαράλαμπο, ο οποίος την οδηγεί σε μια τρίτη οικογένεια. Αποκτά δύο κόρες... 
Η Ευρυδίκη βιώνει τη λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία μέσα στον γάμο. Αντιλαμβάνεται όχι μόνο ότι καμιά από τις τρεις οικογένειές της δεν μπορεί να τη στηρίξει, αλλά επιπλέον καθεμιά τους κρύβει και ένα «στοιχειό» για εκείνην, το οποίο καλείται να βρει το θάρρος να αντιμετωπίσει. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ξυπνά, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται και ο έρωτας στο πρόσωπο ενός συνομηλίκου της. Η ώρα να κάνει γενναία βήματα για να κερδίσει, επιτέλους, τη ζωή της, έχει έρθει..
(Από το Οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Βρείτε το βιβλίο εδώ:

Διαβάστε απόσπασμα εδώ:





Η Αγγελική Μπούλιαρη είναι πτυχιούχος Ελληνικής και Αγγλικής Φιλολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και διπλωματούχος Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Βρετανικού Συμβουλίου. Σπούδασε, επίσης, Μετάφραση Παιδικής Λογοτεχνίας, Δημιουργική Γραφή, Ψυχολογία και την Ιταλική Γλώσσα. Εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος και ως καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση, ενώ από το 2001 ασχολείται αποκλειστικά με το βιβλίο. Αγαπά τα βιβλία και τη μάθηση, τη μουσική, τα ταξίδια και τη φωτογραφία. Είναι παντρεμένη και έχει αποκτήσει τρεις κόρες και δύο εγγόνια.

Συγγραφικό Έργο
  • «Πόσο λαμπερός ο ήλιος, πόσο κίτρινα τα τρόλεϊ», Μυθιστόρημα, Πλατύπους, 2005. Βραβείο Σύγχρονου Ελληνικού Μυθιστορήματος του Καφενείου των Ιδεών
  • «Η αγάπη φυλαχτό», Μυθιστόρημα, Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2006
  • «Ερωτικά πορτρέτα», Μετάφραση από τα αγγλικά, λεύκωμα για τον έρωτα στην τέχνη, Κεστός 2007
  • «Αφετηρίες Μνήμης», Συμμετοχή στη συλλεκτική έκδοση της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών, 2008
  • «Εγώ αγαπώ, αυτή καπνίζει», Μία νουβέλα και πέντε διηγήματα, Άνεμος Εκδοτική, Ιούλιος 2012
  • «Η νοσταλγία του παλιού πόνου», Ποίηση, Άνεμος Εκδοτική, Μάρτιος 2015
Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της:


Σάββατο 9 Απριλίου 2016

ΕΜΕΙΣ, του ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΝΙΚΟΛΣ


ΕΜΕΙΣτου ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΝΙΚΟΛΣ
(US, by DAVID NICHOLLS)
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, 2015
Σελίδες: 583

«Ο Ντάγκλας Πίτερσεν κατανοεί την ανάγκη της γυναίκας του να «ανακαλύψει ξανά τον εαυτό της», τώρα που ο γιος τους φεύγει από το σπίτι για σπουδές. Απλώς νόμιζε ότι αυτό ήταν κάτι που θα έκαναν μαζί. 
Έτσι, όταν εκείνη του ανακοινώνει ότι τον εγκαταλείπει, ο Ντάγκλας αποφασίζει να μετατρέψει τις τελευταίες οικογενειακές διακοπές που θα περάσουν μαζί σε ένα ταξίδι ζωής. Ένα ταξίδι στο οποίο θα προσπαθήσει να ξανακερδίσει τη γυναίκα του και να την κάνει να τον ερωτευτεί από την αρχή. 
Σε μια διαδρομή από το Λονδίνο στη Βαρκελώνη –μέσω Παρισιού, Άμστερνταμ, Μονάχου, Βενετίας, Φλωρεντίας– ξετυλίγεται η πορεία ενός γάμου από το ρομαντικό, ειδυλλιακό του ξεκίνημα ως το πιθανό τέλος του. 
Το μυθιστόρημα Εμείς είναι μια ιστορία για τις απαιτήσεις ενός μακροχρόνιου δεσμού, για τις σχέσεις λογικής και συναισθήματος, γονιών και παιδιών, μέσης ηλικίας και νεότητας. Ταξιδεύοντας τον αναγνώστη σε επτά χώρες και καλύπτοντας είκοσι εννέα χρόνια γάμου, το μυθιστόρημα αυτό είναι ταυτόχρονα επικό και προσωπικό, κωμικό και συνάμα σπαρακτικό.» (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο)

Η γνώμη μου: Έχω διαβάσει αρκετά μυθιστορήματα που περιγράφουν τη φθορά του γάμου καθώς επίσης τη σχέση μητέρας και παιδιού από τη γυναικεία σκοπιά, αλλά πρώτη φορά διαβάζω πώς βλέπει ένας άντρας το ρόλο του ως συζύγου και ως πατέρα. 

Πώς νιώθει στις αδέξιες και άκομψες απόπειρές του να προσεγγίσει τον γιο του, από τη νηπιακή ηλικία έως τώρα που βρίσκεται στην εφηβική. Πώς αντιμετωπίζει το έλλειμμα επικοινωνίας και αποδοχής του εκ μέρους του γιου, πώς αισθάνεται παρακολουθώντας τη σύζυγό του να επικοινωνεί αρμονικά και να βρίσκεται σε μια διαρκή συμμαχία με το γιο τους. 
Γιατί συχνά νιώθει ξένος, ίσως και περιφρονημένος, ενώ ο ίδιος το μόνο που θέλει είναι να οργανώνει τη ζωή τους στην εντέλεια και να τους προσφέρει τα πάντα, έστω και σε βάρος των προσωπικών του φιλοδοξιών και της καριέρας του, και ειδικά για το γιο του θέλει να τον προετοιμάσει όσο γίνεται καλύτερα, για να βγει στην άγρια, ανταγωνιστική, αληθινή ζωή.

Το μυθιστόρημα είναι τέλεια δομημένο. Έχουμε κάθε φορά στην πλοκή ένα βήμα προς το μέλλον που το διαδέχεται ένα βήμα προς το παρελθόν. Αυτά τα βήματα περιλαμβάνουν καταστάσεις ανάλογες κατά κάποιον τρόπο, έχουν δηλαδή ένα κοινό σημείο. 
Το ταξίδι στην Ευρώπη κρύβει πολλά απρόοπτα, εκπλήξεις αρκετές από τις οποίες είναι δυσάρεστες, αποκαλύψεις και μεγάλες προκλήσεις. Είναι μια αγωνιώδης προσπάθεια για τον Ντάγκλας να κρατήσει την οικογένειά του ενωμένη όπως ήταν μέχρι τώρα, να ανακόψει τη φθορά, να κερδίσει το γιο του και να ξανακερδίσει τη γυναίκα του. 
Θα τα καταφέρει; Αν ναι,  με ποιο τίμημα; Κι αν όχι, τι θα συμβεί μετά;

Αυτά τα ερωτήματα θα τα απαντήσει φυσικά ο συγγραφέας. Εμείς, ως αναγνώστες, θα απαντήσουμε και σε άλλα δικά μας ερωτήματα σχετικά με τη σημερινή πραγματικότητα και τις σχέσεις που δημιουργούνται μέσα σ’ αυτήν, όπως για παράδειγμα: 
Γυρίζει ο χρόνος πίσω; 
Διορθώνονται οι ρωγμές στις ανθρώπινες σχέσεις; 
Μπορούμε να τα ελέγχουμε όλα; 
Και είναι πραγματικά αξεπέραστα όσα αντίξοα μας συμβαίνουν; 
Πάντως, εμμέσως, η Κόνι μας λέει: «Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Δεν ήρθε!»

Είναι ένα βιβλίο για το γάμο, τις μακροχρόνιες σχέσεις  μεταξύ των συζύγων, τις σχέσεις μητέρας-γιου αλλά και πατέρα-γιου, τις φθορές αλλά και τις πάσης φύσεως αλλαγές που φυσιολογικά επέρχονται καθώς η ζωή κυλάει.
Ένα άριστο μυθιστόρημα, σύγχρονο, ανθρώπινο, συγκινητικό, τρυφερό, με έξυπνη δομή και ενδιαφέρουσα πλοκή. 
Το δικό μου συμπέρασμα, πάντως, μετά την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, όσον αφορά στις σχέσεις, είναι: «Εγρήγορση! Η αγάπη δεν φτάνει…»


ΥΓ: Ο Ντέβιντ Νίκολς είναι συγγραφέας του βιβλίου «Μια ημέρα», το οποίο έγινε ταινία με την Αν Χάθαγουεη και τον Τζιμ Στέρτζες, το 2011

Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά εδώ: http://enloutrakio.gr/category/aggelikh/

Βρείτε την Αγγελική Μπούλιαρη και τα βιβλία της εδώ: